نام علمی : eremias persica

نام انگلیسی: persian racerunner
نام فارسی: لاسرتای ایرانی




مشخصات : فلس های زیر چشمی در تماس با دهان ، فلس های جانبی چهارمين انگشت فاقد ريشه های مشخص ؛2 رديف منافذ رانی توسط فضايی کمتر از يک سوم اندازه هر کدام از هم جدا شده اند ؛ معمولا چندين فلس يقه ای به طور مشخص بزرگتر از فلس های گلويی مجاور؛5 جفت سپر زير آواره ای ؛ کمتر از 40 فلس گلویی ؛فلس های بينی از پايین در تماس با 2 یا3 فلس لب بالا؛ 3 فلس دور انگشت چهارم ؛ 28 تا 39 فلس گلويی ؛ 56 تا 70 فلس پشتی، 23تا 35 فلس در حلقه نهم يا دهم دمی.

رنگ آميزی : بالغ ها با نوار جانبی پشتی سياه کم و بيش یکدست ؛ دست کم برای قسمت زيادی از اندازه آن،رديف های از نقاط کم و بيش مشخص و 4 نوار طولی قهوه ای روی پشت مابين نوار های جانبی پشتی قهو ای تا سياه با نقاط سفيد ؛ در عقب معمولا با نقاط سفيد در یک ردیف در هر نوار ؛ قسمت انتهایی دم در جوان ها مایل به آبی . جوان ها در ناحيه پشت خاکستری کمرنگ یا خرمایی ؛ با 4 نوار طولی قهوه ای ؛ نوار میانی پشتی روشن در بالغ ها نوارهای تیره به 4 لکه سیاه کم و بیش منظم رو ی زمینه روشن تبدیل شده اند .؛ ناحیه شکم سفید .

زیستگاه : نواحی بیابانی ؛ نیمه بیابانی و معتدل ؛در دشت های باز و یا دامنه ها با زمین های پوشیده از سنگریزه و ریگزارها آمیخته با ماسه سنگ ، خاکهای رسی ، سنگ های رسی خرد شده ، خرده سنگ های رسوبی ، همراه با پوشش گیاهی استپی.

عادات و رفتار : روز فعال اند ، اغلب در حفره های پای بوته ها مخفی می شوند ، و هنگام فعالیت نیز در نزدیکی بوته ها دیده می شوند ؛ از بند پایان مختلف تغذیه می کنند .

پراکندگی جهانی : ترکمنستان ،ایران ، افغانستان ، پاکستان.

اندازه : نوک پوزه تا مخرج 98 میلیمتر دم 168 میلیمتر

ملاحظات : اینگونه در ایران در ارتفاعاتی بین 600 تا 3050 متر یافت شده است محل نمونه تیپیک از ایران ، حوالی اصفهان در استان اصفهان می باشد .


منبع:irandeserts