«فیلهای سریلانکایی»

[A & H]

سرویس اجتماعیـ رئیس اداره اجرایی شکار و صید سازمان حفاظت محیط زیست (باور کنید نام اداره درست نوشته شده) درباره آخرین وضعیت ورود فیلهای سریلانکایی گفت: باغ وحش ارم، هنوز شرایط نگهداری یک جفت فیل سریلانکایی را ندارد و صدور مجوز برای ورود این دو توله فیل به باغ وحش، مشروط به آمادهسازی مکان مناسب برای نگهداری از آنهاست که فعلا هیچ یک از شرایطی که برای نگهداری این گونههای گرمسیری لازم است، آماده نشده است.

رضا فرجی در ادامه به خبرگزاری مهر گفت: این فیلها به دلیل جثه بزرگ خود، نیازمند شرایط و نوع تغذیهای خاص هستند که هماکنون باغ وحش ارم، قادر به فراهم آوردن این شرایط نیست. فیلها گونهای علاقهمند و نیازمند به آب هستند و در روز باید مکانهایی برای آبتنی و آببازی آنها مانند یکسری استخرهای کوچک و بزرگ فراهم باشد که چنین مکانهایی هنوز در ارم ساخته نشده است؛ افزون بر این، این موجودات از گونههای گرمسیری هستند و برای حفاظت از آنها در شرایط برف و باران و هوای سرد زمستانی، ساختمانهایی نیاز است که ساخته نشده است.

به گزارش «تابناک»، این نخستین بار نیست که انتقال یک گونه حیوان به کشور بسیار سخت و حتی ناممکن شده است؛ انتقالی که کاملا قانونی است و حتی با حمایت همه جانبه مسئولین، از سختیهایش کاسته نشده و مقرون به شکست شده؛ البته با این تفاوت که پیشتر میخواستیم نسل یک حیوان را در کشورمان احیا کنیم و این بار جایی نداریم تا هدیه یک رئیسجمهور را جا دهیم!

هنوز از هنگامی که طرح احیای ببر مازندران، در همین باغ وحش پایان یافت، یک سال نگذشته است؛ پروژه پر سر و صدایی که با معاوضه چهار قلاده پلنگ ایرانی با دو قلاده ببر سیبری آغاز شد تا شاید این دو حیوان روزی به طبیعت برده شوند و از زاد و ولد احتمالیشان، ببر مازندران تولید شود! (گویا ببری که در مازندران به دنیا آمده، پسوند مازندران میگیرد و اگر این اتفاق مثلا در تهران رخ بدهد، «ببر تهران» خواهیم داشت!)؛ پروژهای با رنگ و بوی ملی که طرحش در میانکاله مازندران تعریف شده بود و با مرگ ببر نر پس از چند ماه اقامت در باغ وحش تهران پایان یافت؛ مرگی بر اثر یک بیماری به نام «مشمشه» که از طریق گوشت الاغ بیمار سرایت کرده بود و جز ببر بینوا، هشت تا چهارده قلاده شیر (آمار دقیق است!) را نیز با گلوله به کام مرگ فرستاد.

هنوز یک سال نگذشته و با وجود این، قرار است دو توله فیل اهل سیلان، ساکن همان باغ وحشی بشوند که مشمه داشته و احتمالا اکنون پاکِ پاک شده است. تولههای یک و نیم تنی که قرار است ناخوانده به سرزمینمان گسیل شوند و با وجود اینکه هدیه شدهاند، هنوز در دل مسئولان کشورشان ارج و قرب دارند.

به گفته فرجی، «طرف سریلانکایی که قرار است این یک جفت فیل را به ایران بدهند، درباره فراهم بودن شرایط برای این گونه بسیار سختگیر است و تا زمانی که همه امکانات فراهم نشود، این اجازه صدور آنها را نمیدهد»؛ حمایتی که ببرهای نگون بخت سیبریایی از آن بینصیب بودند.

داستان اما فرق بسیاری نکرده است. ببرها به این دلیل ساکن باغ وحش شدند که طرف روسی عجله داشت، چهار قلاده پلنگ زندهگیری شدهاش را هر چه سریعتر به کشورش انتقال دهد و در محدوده در نظر گرفته شده برای احیای نسل پلنگ قفقاز (بله! درست متوجه شدید) رهایشان کند و از این روی، ببرها را در حالی به ایران تحویل داد که مسئولین در باد شعار اجرای یک طرح ملی خوابیده بودند و یادشان رفته بود که محدوده رهاسازی ببرها در میانکاله را آماده کنند؛ جالب اینکه محل نگهداری فیلها نیز قرار بوده اسفند ماه 89 آماده شود.

هر دو پروژه دچار تأخیری در فراهم سازی محل زیست شدند؛ وعدهای از جنس همان وعدههای پس از مرگ ببر نر که میگفتند: «به زودی چهار قلاده ببر دیگر خواهیم آورد و در میانکاله که تا آن وقت فراهم شده، رها خواهیم کرد». *

طرح انتقال فیلهای سریلانکایی تا امروز شکست خورده است و با این پیشرفت فیزیکی در پروژه ساختن قفس مورد نیاز برای این حیوانات، به نظر نمیرسد که به زودی فعل و انفعال خاصی صورت بگیرد، به ویژه که بر خلاف طرح شکست خورده پیشین، عزم خاصی هم برای رفع موانع این انتقال دیده نمیشود، به جز وفای عهد طرف هدیه دهنده؛ شکستی که با تدبیر امروز مسئولان، میتواند هم از این شکست خلاصمان کند و هم راهکاری باشد برای پروژهها اینچنینی در آینده.

به عبارت سادهتر، هنوز دیر نشده است. شاید بهتر باشد که مسئولان سازمان محیط زیست، یک بار برای همیشه این پرونده را بررسی کنند و یا حکم به انتقال فیلها بدهند و یا با کمال ادب، پذیرش هدیه رئیسجمهور سریلانکا را وتو کنند. اگر رأی، انتقال و پذیرش این هدیه سنگین وزن** باشد، لازم است که محل اسکان این موهبت ناخواسته به خوبی فراهم شود و چه بهتر که به جای باغ وحش ارم که در یک سال اخیر نام خوبی نداشته، فیلها را به شهری انتقال دهیم که شرایط آب و هوایی نزدیکتر به وطنشان دارد و شاید بتوانیم به گردشگری شهر میزبان هم سر و سامانی بدهیم. چه اگر قرار است این دو زبان بسته به سرنوشت ببر و شیرهای باغ وحش پر ایراد پایتخت دچار شوند، بهتر است راه دوم را برگزینیم و اصلا بیخیال انتقالشان بشویم که تکرار خطا تبعاتش بزرگتر است. ***

بیایید فارغ از مسایل و به دور از احساسات، یک تصمیم اصولی بگیرید که در موارد مشابه آتی هم قابل تکیه باشد. آیا بهتر نیست، با تشکیل کارگروهی متشکل از کارشناسان گوناگون در این باره تصمیمگیری کنید تا همه جوانب امر سنجیده شود و خدای نکرده اشتباهات آتی یک مقام مسئول، منجر به بحثهایی مانند آنچه در مرگ ببر رخ داد، نشود که اصولا نباید گوشت خر را به خورد ببری میدادهاند که گوشت گوساله غذایش است و ... .

چه ایرادی دارد که این دیرکرد را به فال نیک بگیریم و از اینکه دو فیل از سرزمین ببرهای تامیل، به مدت هشت ماه در کمال آسایش در وطنشان پذیرایی شدهاند و سرنوشتشان به ببرهای سیبری دچار نشده، خرسند باشیم؟ به راستی "شاید حکمتی در کار باشد؟!"

[hsoonheb]

بازنشر خبری در مورد ورود یک جفت فیل از یتیم خانه پیناوالا به باغ وحش ارم احتمالا مفهومی جز بررسی رفتار حامیان حیوانات نخواهد داشت. خبری که عینا چندین ماه قبل منتشر شده بود و باز هم بدون کوچکترین تغییری در جملات توسط مهر منتشر شده است. تنها تفاوت حذف نظر مهندس هوشنگ ضیایی، طراح احیای ببر مازندران از ببر سیبری از این گزارش است (که با توجه به این اقدام نا موفق، چندان هم بی توجیه به نظر نمی رسد.) به هر روی ضمن انتشار مجدد بیانات رئیس اداره اجرایی شکار و صید سازمان حفاظت محیط زیست مبنی بر محدودیت های ورود فیل ها به ایران، در صورتی که هدف از ورود این فیل ها نمایش های رکیک سوار شدن بر پیکر یکی از ارزشمندترین گونه های حیات وحش جهانی در باغ وحش ارم باشد و تهیه عکس یادگاری و تنبیه و آموزش های سیرکی، دیده بان رسما با یتیمخانه پیناوالا مکاتبه خواهد کرد.رئیس اداره اجرایی شکار و صید سازمان حفاظت محیط زیست در مورد آخرین وضعیت ورود فیل های سریلانکایی گفت: باغ وحش ارم هنوز شرایط نگهداری یک جفت فیل سریلانکایی را ندارد.رضا فرجی در گفتگو با خبرنگار مهر افزود: صدور مجوز از سوی سازمان محیط زیست برای ورود دو توله فیل سریلانکایی به باغ وحش ارم مشروط به آماده سازی مکان مناسب برای نگهداری این فیلها در باغ وحش ارم است.به گفته وی، هیچیک از شرایطی که برای نگهداری این گونه های گرمسیری لازم است در باغ وحش ارم مهیا نشده است.
فرجی اظهار داشت: همچنین فیلها به دلیل جثه بزرگ خود نیازمند شرایط و نوع تغذیه ای خاص هستند که در حال حاضر باغ وحش ارم قادر به مهیا کردن این شرایط نیست.وی تصریح کرد: فیل ها گونه ای علاقمند و نیازمند به آب هستند و درطول روز بایستی مکانهایی برای آبتنی و آب بازی آنها مانند یک سری استخرهای کوچک و بزرگ فراهم باشد که چنین مکانهایی نیز هنوز در ارم ساخته نشده است.به گفته فرجی، با توجه به اینکه فیلها گونه هایی گرمسیری هستند نیازمند ساختمانهایی برای حفاظت در شرایط برف و باران و هوای سرد زمستانی در ایران هستند که این ساختمانها هنوز ساخته نشده است.رئیس اداره اجرایی شکار و صید سازمان حفاظت محیط زیست تصریح کرد: فراهم کردن مجموعه شرایط و زیر ساختهای لازم برای ورود فیل های سریلانکایی نیازمند هزینه بالایی است که اعتبار آن بایستی توسط مسئولان باغ وحش تأمین شود.به گفته فرجی، طرف سریلانکایی که قرار است این یک جفت فیل را به ایران بدهند در مورد فراهم بودن شرایط برای این گونه بسیار سختگیر است و تا زمانی که تمام امکانات مهیا نشود این اجازه صدور آنها را نمی دهد.قرار بود باغ وحش ارم اسفندماه سال ۸۹ مکان مناسب برای نگهداری فیل های سریلانکایی را آماده کند که تا کنون خبری از مهیا شدن مکان نگهداری فیل های سریلانکایی در باغ وحش ارم نشده است.بیش از ۳۰ سال است که هیچ فیلی در کشور نگهداری نمی شود این در حالی است که فیل های سریلانکایی که نر و ماده هستند از سوی رییس جمهور سریلانکا به ایران اهدا شده اند. این فیل ها توله هستند و وزن هرکدام معادل یک و نیم تن است. وزن هر فیل بالغ سریلانکایی پنج تن است اما فیل های آفریقایی وزنی برابر با شش تن دارند. رنگ فیل های اهدایی خاکستری است.کارشناسان معتقدند حضور فیل های سریلانکایی در باغ وحش ارم فقط جنبه نمایشی دارد اما پیش از این مسئولان باغ وحش ارم گفته بودند، فیل های سریلانکایی وحشی نبوده و قابل تربیت شدن هستند و شهروندان می توانند پس از آموزش دیدن فیل ها در حیات وحش ارم فیل سواری کنند.فیل ها حیواناتی بی آزار اما رام شدنی هستند و براحتی تحت آموزش قرار می گیرند. این جانوران تحت تعلیم مهتران خود یاد می گیرند که چگونه انسانها را با خرطوم خود بلند کرده و سوار بر خود کنند در بسیاری از کشورهای آسیایی و جنوب شرق آسیا، فیل ها را برای کارکردن یا استفاده در سیرک تربیت می کنند اما در ایران دیدگاه به گونه دیگری است.فیل های آسیایی بسیار باهوشند، به همین دلیل انسان ها در انجام کارهایشان از آن ها استفاده می کنند، این فیل ها هوش ریاضی خوبی دارند.عاج زیبای آنها یکی از دلایل منقرض شدن شان است. از عاج این حیوان برای ساختن صنایع دستی، مهر، کلیدهای پیانو استفاده می شود.طرح انتقال فیلهای سریلانکایی تا امروز شکست خورده است و با این پیشرفت فیزیکی در پروژه ساختن قفس مورد نیاز برای این حیوانات، به نظر نمیرسد که به زودی فعل و انفعال خاصی صورت بگیرد، به ویژه که بر خلاف طرح شکست خورده پیشین، عزم خاصی هم برای رفع موانع این انتقال دیده نمیشود، به جز وفای عهد طرف هدیه دهنده؛ شکستی که با تدبیر امروز مسئولان، میتواند هم از این شکست خلاصمان کند و هم راهکاری باشد برای پروژهها اینچنینی در آینده.به عبارت سادهتر، هنوز دیر نشده است. شاید بهتر باشد که مسئولان سازمان محیط زیست، یک بار برای همیشه این پرونده را بررسی کنند و یا حکم به انتقال فیلها بدهند و یا با کمال ادب، پذیرش هدیه رئیسجمهور سریلانکا را وتو کنند. اگر رأی، انتقال و پذیرش این هدیه سنگین وزن** باشد، لازم است که محل اسکان این موهبت ناخواسته به خوبی فراهم شود و چه بهتر که به جای باغ وحش ارم که در یک سال اخیر نام خوبی نداشته، فیلها را به شهری انتقال دهیم که شرایط آب و هوایی نزدیکتر به وطنشان دارد و شاید بتوانیم به گردشگری شهر میزبان هم سر و سامانی بدهیم. چه اگر قرار است این دو زبان بسته به سرنوشت ببر و شیرهای باغ وحش پر ایراد پایتخت دچار شوند، بهتر است راه دوم را برگزینیم و اصلا بیخیال انتقالشان بشویم که تکرار خطا تبعاتش بزرگتر است. ***
بیایید فارغ از مسایل و به دور از احساسات، یک تصمیم اصولی بگیرید که در موارد مشابه آتی هم قابل تکیه باشد. آیا بهتر نیست، با تشکیل کارگروهی متشکل از کارشناسان گوناگون در این باره تصمیمگیری کنید تا همه جوانب امر سنجیده شود و خدای نکرده اشتباهات آتی یک مقام مسئول، منجر به بحثهایی مانند آنچه در مرگ ببر رخ داد، نشود که اصولا نباید گوشت خر را به خورد ببری میدادهاند که گوشت گوساله غذایش است و … .
چه ایرادی دارد که این دیرکرد را به فال نیک بگیریم و از اینکه دو فیل از سرزمین ببرهای تامیل، به مدت هشت ماه در کمال آسایش در وطنشان پذیرایی شدهاند و سرنوشتشان به ببرهای سیبری دچار نشده، خرسند باشیم؟ به راستی “شاید حکمتی در کار باشد؟!”

[hsoonheb]

هر قدر که ما دعا می کنیم در این پارک ارم تخته بشه . اینا نقشه های جدیدی برای باز نگه داشتن این زندان حیوانات دارن . شرایط برای ورود ببر هم مهیا نبود . اما واردشون کردن . بعید نیست که این فیل ها هم خیلی ناگهانی سر از پارک ارم دربیارن

[saeedeh]

انگار قراره فيل ها هم به سرنوشت ببرها دچار بشن...