ديفن باخيا Dieffenbachia

[بابک آژیده]

ديفن باخيا Dieffenbachia seguine

نام فارسی اصیل این گل ، دیفن باخیا است که اشاره به سمی بودن برگ آن دارد. گیاهی است برگ زینتی. زادگاهش برزیل است. ساقه*ها نرم و آبکی و نقش و رنگ برگها سبز رنگ بوده و آراسته به لکه*های سفید کرمی و زرد کمرنگ است که از دو طرف برگ دیده می*شوند. ساقه*ها غالبا بدون انشعاب و برگهای انتهایی همیشه در حال رشد و فعالیت می*باشند و برگهای پایینی به تدریج ریزند و ساقه حالت سخت به خود می*گیرد. نسبت به عدم تهویه هوای اتاق و آبیاری بیش از اندازه حساس است.

گرما:بهطور كلى گياهى گرمادوست است و در زمستان مناسبترين درجه حرارت 13 تا 18درجه سانتى‏گراد و در تابستان بيشتر از بيست و چهار درجه سانتى‏گراد است.

موقعى كه هوا خيلى گرم باشد، بهتر است به طور مرتب آب روى برگهايش پاشيده شود.

در هواى گرماگر غبارپاشى نشود، برگهايش قهوه‏اى گشته، خود را جمع نموده و مى‏ريزند. در اين صورت بهتر است آن را به محل خنك منتقل كرده و آب بيشترى به آنبدهيد.

در مورداسپرى كردن آب روى برگهايش به اين نكته توجه داشته باشيد كه وقتى نورآفتاب روى برگهايش قرار دارد، نبايد آنها را خيس كرد، زيرا در اين صورتدچار سوختگى برگ گشته و روى پهنك‏برگ لكه‏هاى قهوه‏اى ظاهر خواهد شد.

نور:دوستدارمحيطى سايه‏روشن است. مناسبترين موقعيت، زمانى فراهم مى‏آيد كه در محلىپرنور و به دور از تابش مستقيم آفتاب قرار داشته باشد.

در صورتى كهدر محل كم نور و سايه براى مدت طولانى قرار گيرد، ساقه‏ها و برگهايشاستحكام خود را از دست داده و رشد بى‏رويه مى‏كنند. در اين صورت گياه زشتو بدقواره مى‏شود و ساقه‏هايش خود را مى‏اندازند. در محيط بسيار پرنور كهنور آفتاب براى اين گياه مزاحمت ايجاد مى‏كند، برگها زيبايى و جلوه خود رااز دست داده، دچار آفتاب‏سوختگى خواهند شد.علامت آفتاب‏سوختگى، خشكى و قهوه‏اى شدن لبه و اطراف برگهاست.

آبيارى:
نيازش به آب متوسط است. در تابستان هر هفته دو تا سه بار و در زمستان هر 10 روز يك بار به آن آب بدهيد.
ديفن باخيا به آب زياد حساسيت دارد. اگر به طور بى‏رويه به آن آب بدهيد، خيلى زود دچار پوسيدگى ساقه مى‏گردد.

خاك:مناسبترين خاك براى ديفن باخيا مخلوطى است از سه قسمت خاك جنگلى، خاك برگ، و يك قسمت خاك معمولى باغچه.

كودپاشى:از اوايل بهار تا اواسط پاييز هر هفته يك بار به غلظت 3 گرم در ليتر كود تقويتى را در آب حل نموده و به گياه بدهيد.

تكثير:
در بهار قلمه‏هايى به طول ده سانتى‏متر از ساقه برداشته و به صورت عمودى در ماسه قرار دهيد.

در بهارقلمه‏هايى به طول پنج سانتى‏متر از ساقه‏هاى ضخيم كه داراى چند جوانههستند، برداشت كرده و به صورت افقى در ماسه قرار دهيد.

پاجوشهايى كهكنار پايه اصلى سبز مى‏شوند، از گلدان خارج كرده و به گلدان ديگرى منتقلكنيد
نكات مهم در نگهدارى ديفن باخيا

ريزش برگهاىديفن باخيا مهمترين مشكل نگهدارى اين گياه است. البته در ديفن باخياهاىمسن، ريزش برگهاى پايينى تا حدودى امرى طبيعى است.
با رعايتنكاتى كه گفتيم، مى‏توان از ريزش برگها جلوگيرى كرد. اگر ريزش برگها تاحدى بود كه گياه زشت و بد منظره شد، با روش قلمه به ازدياد آن بپردازيد.

توقف رشدديفن باخيا هم موضوع مهمى است. با تغذيه بموقع و زير و رو كردن خاكهاىسطحى و ايجاد تهويه كافى در خاك، براى رشد بيشتر تحريك مى‏شود.

يك قارچبيمارى‏زا به نام «بوترى‏تيس» در مواقعى كه رطوبت هوا زياد بوده و گياه درسرما قرار داشته باشد، يا آب زيادى به آن داده باشيد، آبكى و لهيده شدن وپوسيدگى برگ و ساقه را به وجود مى‏آورد. ضمنا برگهاى پايينى زرد مى‏شوند. بنابراين بهتر است جنس خاك و محلى را كه گياه در آن قرار دارد، از نظر نورو درجه حرارت بشناسيد و با دقت و رعايت برنامه زمانبندى شده، به آن آببدهيد.