به گزارش سرویس علمی جام، آویشن یکی از گران بها ترین گیاهان دارویی روی زمین است، زیرا مواد گوناگون و فوق العاده مؤثری در آن وجود دارد که بدون اغراق به اندازه مجموعه داروهای یک داروخانه در وجود آدمی تأثیر و در درمان بیماری های مختلف اعجاز می کند. این گیاه شگفت انگیز با خواص دارویی اثبات شده در زمین های خشک رشد می کند.

هر روز از اسانس آویشن برای نفس کشیدن استفاده کنید زیرا معطر است و جلوگیری از بیماری می کند. این گیاه کوچک بیماری هایی مانند جذام، فلج و عفونت مفید و سکسکه و گزش جانوران سمی را درمان می کند. ویتامین های کا، کلسیم، آهن منگنز و روی دارد و ویتامین آ که برای بینایی و چشم و ویتامین ای آن برای بارداری مفید است.

هر روز صبح چای آویشن با عسل آویشن میل کنید زیرا برای سوء هاضمه و معده مفید است. حتی بوی آویشن درمان گر است. این دارو حس بویایی از دست رفته را بر می گرداند و برای تقویت حافظه و بیماری های عصبی و پارکینسون و آلزایمر مفید است. بوئیدن آویشن جلوگیری از سرماخوردگی می کند و خنثی کننده آنژین است.

رومی ها برای تصفیه هوا از آویشن استفاده می کردند و قبل از حمام کردن مقداری آویشن در حمام می گذاشتند تا معطر شود.

آویشن در درمان موارد زیر نیز موثر است:
1. آویشن مقوی معده و اعصاب است و به علت عطر و طعم مطبوعی که دارد، یک داروی اشتها آور و هاضم غذا است.
2. آویشن یک داروی ضد تشنج (آنتی اسپاسمودیک) است و تعداد زیادی از بیماری های مختلف که ظاهراً هیچ گونه شباهتی با یکدیگر ندارند و همه آن ها به علت تشنج رگ ها و ماهیچه های صاف و مجاری داخلی بدن بروز می کنند را معالجه می کند. از اینجا، اهمیت آویشن در طب امروز معلوم می شود.
3. آویشن گازهای روده ها را جذب کرده و از بین برده و در درمان نفخ معده و روده ها مؤثر است.
4. آویشن گردش خون را تحریک و جریان آن را منظم می کند.
5. آویشن هوش و قوه ادراک را زیاد می کند.
6. آویشن در درمان بیماری های ریوی، زکام، برونشیت، آسم، گریپ، سیاه سرفه و آنژین مفید بوده و خلط آور خوبی است.
7. آویشن ترشح آب دهان، ترشح عرق و ترشح بول را زیاد می کند و از این لحاظ آن را در بیماری های مربوط مورد استفاده قرار می دهند.
8. آویشن به عقیده شابرول و پارتوریه، متخصصان بیماری های کبد، ترشح صفرا را زیاد می کند و آن را به جریان می اندازد، بنابراین سلول های کبد را به کار و فعالیت وا می دارد و در این مورد اصطلاحاً می گویند کلرتیک است.
9. آویشن به علت وجود تیمول که در آن است یک ضدعفونی و ضد انگل قوی است و انواع کرم های روده از قبیل تریکوسفال آنکیلوستوم و اکسیور (کرمک) را می کشد و علاوه بر کشتن کرم ها، تخم کرم را نیز از بین می برد.
10. شستن سر با جوشانده غلیظ آویشن (ده گرم آویشن را در صد گرم آب جوشانیده، صاف کرده به کار برند) موجب جلوگیری از ریزش موی سر و تقویت پیازهای آن می شود و اگر به آن مداومت کنند موی سر را می رویاند.
14. از همه خواص مهمتر، خاصیتی است که در رأس همه قرار دارد و آن وجود آنتی بیوتیک های قوی در آن است. به همین جهت آن را مثل آنتی بیوتیک ها در بیماری های میکروبی و عفونت های داخلی بدن (به طور جوشانده یا دم کرده) تجویز می کنند و نیز از اسانس آن یک نوع ادکلن، به منظور ضد عفونی کردن و نیز صابون های مایع و جامد برای تمیز کردن دست ها در اعمال جراحی ساخته شده است. آویشن هم چنین برای حفظ و نگهداری گوشت به کار می رود.

منبع:جام نیوز