يادداشت تحليلي ايرن
به داد پلنگ ایرانی باید رسید...
حمیدرضا ریحانیان:مدت زمانیست که از هر گوشه این کشور خبر از تلف شدن پلنگی می رسد که یا توسط تله سیمی خفه شده و یا توسط تله های پا گیر به شدت زخمی شده است و راهی پردیسان...!!!
این موضوع شائبه ای را در ذهن بنده ایجاد می کند که چرا تمام این اتفاقات برای این گونه ی حائز اهمیت و بر لبه ی انقراض در کشور باید همزمان با نامه مدیریت محترم معاونت محیط طبیعی و تنوع زیستی سازمان مبنی بر زنده گیری این حیوان به منظور مبادله با ببرهای دست آموز سیبری شود!!!
عکس های مورد مشاهده در خبرگزاری های مختلف گواه از جراحات وارده بر روی دست حیوان را به درستی بیان می دارد.بارها و بارها در صحبت هایم گفته ام" حیات وحش ایران محکوم به زوال ژنتیکی است"این موضوع با روند تخریب روزافزون زیستگاهها و همچنین شکار و قتل عام حیات وحش وحش روندی بسیار با سرعت بالا به خود گرفته که این روزها این گلوگاه سمت و سوق خود را به سوی پلنگ ایرانی نشانه برده است.
مگر در هر زیستگاه چند قلاده پلنگ آنهم از نوع جمعیت موثر که توانایی تولید مثل را داراست وجود دارد! که بتواند بقای خود را در آینده میسر سازد؟از دید بنده حفاظت از زیستگاه و همچنین مطالعات علمی در خصوص این دردانه ی طبیعت ایران بسیار مهمتر از ورود چند قلاده ببر دست آموز بیمار به ایران می باشد که به خاطر این موضوع ما هر روزه شاهد کشتار و قتل عام این حیوان باشیم که یدک کش نام ایران و ایرانیست...