ارگانوفسفات ها

دو ارگانوفسفاتی که بیشتر در آبزی پروری استفاده می شوند شامل ترکلروفن و دی کلروس می باشند .
دی کلروس در حال حاضر به عنوان یک داروی استاندارد برای درمان آلودگی به ششک دریایی لپئوفتیریوس سالمونیس و گونه های کالیگوس شناخته شده است و هنوز علی رغم اینکه در بعضی موارد شپشک ها در مقابل آن مقاومت نشان داده اند از آن استفاده می شود . در سیستم های آب شیرین نیز علیه گونه های آرگولوس (شپشک ماهی ) و لاروهای انگل لرنه آ تاثیر بسیار خوبیداشته است معمولا از دی کلروس به صورت حمام کوتاه مدت با غلظت 1 قسمت در میلیون ماده ی موثر (ا میلی گرم در لیتر) به مدت 60 دقیقه استفاده می شود .
تری کلروفن سمی است که به نام های نگوون دیپترکس مازوتن وجود دارد .پ
نگوون به صورت محلول 5% تری کلروفن است درحالی که مازوتن پودری با 80 % تری کلروفن می باشد .
نور دما و ph فعالیت این سموم را تحت تاثیر قرار می دهند مثلا در آب های اسیدی نیمه عمر تری کلروفن حود سه هفته است در حالی که در استخر های پرورش گرم آبی ( در ph حدود 9 ) نیمه عمر آن کم تر از یک روز می باشد .
بنابراین درچنین استخر هایی بهتر است در اوایل صبح که ph و دما پایین است مصرف شود .
تری کلروفن در دمای بالای 28 درجه ی سانتی گراد به تدریج بی اثر می شود .

روش درمان با تری کلروفن :

1. حمام کوتاه مدت : 2 میلی گرم در لیتر به مدت 60 دقیقه
2. حمام طولانی مدت :
الف : 0.25 میلی گرم در لیتر برای ماهیان آب شیرین
ب : 0.5 میلی گرم در لیتر در صورتی که دمای آب بالای 27 درجه ی سانتی گراد باشد
ج: 0.5-1 میلی گرم در لیتر برای ماهیان دریایی .

برای آلودگی به مونوژن های زنده زا 2 بار درمان به فاصله ی سه روز لازم است اما برای دیگر مونوژن ها آرگولوس و زالو یک بار درمان کفایت می کند .
در درمان ماهیان آلوده به لرنه آ یا پیشگیری از آن لازم است 3-4 بار به فاصله ی 7 روز سم به آب اضافه شود در این مورد مبارزه سم بر شکل بالغ انگل بی تاثیر است .