گفتگو در مورد طوطی ملنگو یا طوطی سبز طوق دار هندی(Indian ringneck parrot)

[Da Vinci]

سلام
بالا خرره تونستم از اکواریوم دل بکنم و بفروشمش
میخواستم طوطی بخرم
چی بخرم؟چه سنی بگیرم؟
الان تو بازار چه نوع پرنده ی هست؟
فکر می کنید بتونم یه شاه طوطی که تازه از سرلاک گرفتن رو پیدا و بزرگ کنم؟
در ضمن تو پرنده ها فقط قناری داشتم وازش بچه گرفتمو از پرندها همین قدر بادم

سلام

طوطی ها جریانشون کلا با پرنده ها و حیوون های دیگه فرق میکنه، مثل سگ و گربه که با آدم اخت میشن یک طوطی هم وابسطگی عاطفی پیدا میکنه و از این لحاظ با پرنده های دیگه مثل قناری و مرغ عشق یا حیوون هایی مثل ماهی های اکواریوم خیلی فرق میکنه و اینطوری نیست که شما براش غذا و آب بذاری و جاش رو تمیز کنی و دیگر هیچ، بنابر این باید تصمیم بگیرید که دقیقا برای چی میخواید یک حیوون خونگی داشته باشید. اگر فقط برای تزیین و زیبایی خونه میخواید یک طوطی بگیرید که مثل ماهی آکواریوم یک گوشه اتاق باشه نیازی نیست جوجه پرورشی اهلی بگیرید اما اگر چیزی بیشتر از یک پرنده زینتی میخواین تا مثل سگ و گربه باهش ارتباط برقرار کنید من توصیه میکنم ازعروس یا ملنگو های اهلی شروع کنید، احتمالا الان جوجه هایی که کاملا مستقل شدن و پرهم درآوردن پیدا میشن که دیگه هیچ ترسی از انسان نداشته باشن اما همچین چیزهایی خیلی سخت گیر میان چون حتمی صاحبش بهش دلبستگی پیدا میکنه و به هیچ وجه نمیفروشدش؛ در هر حال شما سه تا راه دارید

1. بگردید و یک طوطی پرورشی ارزون قیمت (مثل ملنگو و عروس) پیدا کنید
2. یک طوطی وحشی و نابالغ بخرید که اهلیش کنید
3. وایستین تا فصلش برسه و یک جوجه گوشتی بخرید و خودتون بزرگ کنید (اصلا توصیه نمیکنم، لااقل تا زمانی که تجربه کافی داشته باشید)

موارد بالا مال زمانیه که قصد دارید یک چیزی بیشتر از ماهی آکواریوم داشته باشید اما اگر فقط میخوان پرنده زینتی بخرید سه تا راه هست

1.بازم پرنده های مثل قناری و مرغ عشق بخرد ولی جفت باشن
2. طوطی های کوچیک مثل عروس بخرید ولی جفت
3. یک طوطی بزرگ یا کوچیک یا حتی پرنده ای مثل مینا بگیرید و همون طور توی قفس بمونن (اصلا توصیه نمیکنم)

قبلا هم گقتم طوطی ها بسیار با عاطفه هستن و اگر تنها باشن و شما هم زیاد بهشون توجه نکنید کاملا افسرده میشند بنابر این اگر فقط پرنده زینتی میخواید حتما جفت بگیرید.... در ضمن نیازی نیست پرنده زینتی اهلی باشه

موفق باشید

[شقایق63]

سلام

معمولا برای طوطی های کوچک جثه این کار رو منع میکنن چون بخش بی رگ ناخن مشخص نمیشه و خطر خونریزی زیاده.... اگر از نشیمنگاه مناسب و اسباب باری های مخصوص استفاده کنید رشد بی رویه پیش نمیاد ولی احتمالا شما میخواین تیز بودن رو برطرف کنید که در این صورت میشه از سوهان ناخون هم استفاده کرد. اما کار خیلی سخت و طولانی ای هست.... من لینک کوتاه کردن رو میذارم ولی اگه جوابتون رو نگرفتید بگید تا برای سوهان توضیح بدم

parrot.ir

thetrueparrot.homestead.com

سلام ...ممنون که جواب دادین.......

[nafiseh65]

سلام به همه
نعنا حالش خوب نیست
مریض شده چیزی نمیخوره و همش پف میکنه خودشو و چرت میزنه امروز ساعت 4میبرمش دکتر ولی تا قبل از اون کاری هست که بتونم انجام بدم؟
نگرانم

[nafiseh65]

مرسی از کمک همه نعنا الان مرد
متاسفم

دیگه چیزی برای گفتن ندارم

[shahab]

مرسی از کمک همه نعنا الان مرد
متاسفم

دیگه چیزی برای گفتن ندارم

واقعا متاسفم.میدونم چه حسی داری.من به عنوان یه برادر کوچولوت در غم خودت شریک بدون.میدونی نفیسه جان آدم اینقدر سختی میکشه و طوطی بزرگ میکنه و باهاش انس میگیره ولی آخرش وقتی از دست میده انگار آسمون رو سرش خراب میشه.به هر حال از بابت نعنا متاسفم.پیشنهاد من اینه که یه جفت عروس نر و ماده بگیری که برات جوجه بیارن که خودت بزرگشون کنی.عروس پرنده مقاومی هست و یه مقدار جای خالی نعنا رو پر میکنه.

[nafiseh65]

واقعا متاسفم.میدونم چه حسی داری.من به عنوان یه برادر کوچولوت در غم خودت شریک بدون.میدونی نفیسه جان آدم اینقدر سختی میکشه و طوطی بزرگ میکنه و باهاش انس میگیره ولی آخرش وقتی از دست میده انگار آسمون رو سرش خراب میشه.به هر حال از بابت نعنا متاسفم.پیشنهاد من اینه که یه جفت عروس نر و ماده بگیری که برات جوجه بیارن که خودت بزرگشون کنی.عروس پرنده مقاومی هست و یه مقدار جای خالی نعنا رو پر میکنه.

ممنون از همدردیت ولی من دیگه سراغ حیوون خونگی نمیرم

[شقایق63]

خیلی ناراحت شدم عزیزم....سخته..........

[attakh]

تسلیت میگم نفیسه جان . واقعا ناراحت شدم .

[attakh]

سلام دوستان .
چند وقت پیش یه مطلبی نوشتم که الان با تجربه های جدیدم میخوام کاملش کنم .

مطلب از قرار زیر بود .

دوستان چرا همه تو دل منو خالی میکنن ؟ به نظر من ملنگو خیلی طوطی باهوشی هست . فقط یکم زیادی ترسو هست . :smile (100):به نظر من میشه با محبت رامش کرد . من اول که طوطی را آورده بودم خونه از دور بهش نگاه میکردم غذا نمیخورد . فقط در صورتی که توی اتاق تنها بود صدای تخمه شکستنش میومد . بعد از چند روز که باهاش قایم موشک بازی کردم دیگه به نگاه حساس نبود . حالا دیگه از دور بهش نگاه هم میکردی غذا میخورد . اولین باری که تخمه خوردنش را دیدم هفته دوم بعد از خریدنش بود . بعد یواش یواش بهش نزدیک شدم . اول با یه چوب بلند بهش غذا میدادم . خوب که به چوب عادت کرد هی دستم را هر روز جلوتر میگرفتم (روی چوب) . تا اینکه بعد از دو هفته تخمه روی چوب بود ولی دست من هم بهش چسبیده بود . خوب که به این وضعیت عادت کرد تخمه را روی یک انگشت می ذاشتم و می بردم توی قفس انقدر صبر میکردم و قربون صدقش میرفتم تا میومد میخورد . بعد که خوب به یک انگشت عادت کرد . دو تا انگشتم را وارد قفس کردم . برای هر رفتار جدیدی که میخواستم یادش بدم حداقل یک روز زمان لازم بود . بعد سه تا انگشت . بعد چهار تا و در نهایت کل دستم را میبر دم توی قفس و غذا میخورد . البته در تمام این مراحل هر روز باید مراحل را از ابتدا تکرار میکردم . مثلا اگه یهو دستم را میبردم توی قفس سکته میزد . باید اول با چوب ، بعد یک انگشت ، بعد 2 تا و ... . تا اینکه بعد از یک ماه و چند روز دیگه خوب تمام مراحل توی ذهنش موند و فهمید که دست ترس نداره . اوایل وقتی میرفتم سمت قفس وحشت میکرد ولی الان وقتی میرم آب و غذاش را هم عوض میکنم با شجاعت روی چوبش می ایسته . البته خیلی میترسته ها (از تکون خوردن دمش میفهمم) . ولی اون هم یواش یواش داره به خودش وانمود میکنه که من ترس ندارم . برای همین با وجودی که تپش قلبش (وقتی نزدیکش میشم) به وضوح قابل رویت هست ولی صاف روی چوبش می ایسته . حالا دیگه نیازی نیست مراحل غذا دادن را از اول برم . از همون اول هم اگه دستم را ببرم توی قفس میگیره . الان هم تقریبا دو سه هفته هست که دارم روی دست اومدن را باهاش تمرین میکنم . یه دستم را بین اون و تخمه قرار میدم (وقتی بیرون از قفسه) مجبور میشه پاش را بذاره روی دستم . اول یکی از پاهاش را میذاشت روی اولین انگشت دستم و خودش را دراز میکرد تخمه را برمیداشت . اگه تخمه را یکم دورتر میکردم تلاش نمیکرد بیاد جلو تر . دیروز تازه یه پاش را کامل گذاشت کف دستم و برای شاید 5 ثانیه همونجا ایستاد . امروز هم نوک انگشت اون یکی پاش رو هم گذاشت روی دستم .

من مطمئنم اگه همینطور ادامه بدم با صبر و حوصله و بدون کوچکترین خشونت (باور کنید تا حالا از گل کمتر بهش نگفتم) میتونم کاملا اهلیش کنم .تازه شما اگه 55 تومن خریدی ، من 45 تومن خریدمش . نه به خاطر اینکه ارزون بود . به این خاطر که وقتی دیدمش تو مغازه ازش خوشم اومد . از همه پرنده های دیگه بیشتر خوشم اومد . وگرنه تا الان شاید قد یه کاسکو براش مایه گذاشتم . فعلا اصلا روی حرف زدن باهاش کار نمیکنم . اصلا برام مهم هم نیست که حرف بزنه . بیشتر دوست دارم باهام دوست بشه . چون خودمم اصلا اهل حرف زدن نیستم . به مادرم گفتم وقتی اهلی شد آموزش حرف زدن بهش بده . :93:

اونوقت نمیدونم چرا به هر کس میگم میگه نمیتونی اهلیش کنی . مگه نشنیدید از محبت خار ها گل میشود . مگه نشنیدید گر صبر کنی ز قوره حلوا سازی . بابا من دیدم فنچ را طرف اهلی کرده . اونم نه از بچگی . اونوقت موجود به این باهوشی مگه میشه محبت را درک نکنه .

بعد شیکرا جان و چند نفر دیگه جواب هایی به من دادن که جواب داوینچی بیشتر از همه خورد توی ذوقم .

این جواب به قرار زیر بود :

.
.
.
به کاربردن کلمه عاطفه برای حیوانات زیاد درست نیست، چرا؟ چون حیوانات نوعی تمایلات و علایق غریزی دارن و فرق این تمایلات با عاطفه در اینه که عاطفه مخصوص انسان و یک موجود هوشمنده.... ببینید اگر قرار باشه به اینکه وقتی طوطی رو دعوا میکنیم و ناراحت میشه بگیم عاطفه داره، پس وقتی هم طوطی میره کلی دنبال جفت میگرده باید بگیم عاشق شده!.... برای همین میگم مفاهیمی مثل عشق و عاطفه و مهر و نوع دوستی و احترام فقط با تفکر به دست میان و فقط هم انسان میتونه تفکر کنه

اما آیا به این معنیه که حالا که طوطیمون عاطفه نداره هر کاری دوست داریم باهش بکنیم؟! جواب منفیه.... اما چرا؟ چون هر چند موجودات زنده ی دیگه عاطفه ندارن ولی درد رو که میفهمن ، خوشحالی و ناراحنتی و تو لک رفتن که براشون پیش میاد، و دلیل همه اینا غریزه هست، یکی از پایه های غریزه هم حافظه هست، یعنی طوطی ای که در طبیعت بزرگ شده غریزش میگه از آدم بدش بیاد، و شما هم تقریبا نمیتونید کاریش بکنید، وقتی هم که میبینید واکنش های دفاعیش نسبت بهتون کم میشه به این معنی نیست که دوستتون داره و در قلبش جایی پیدا کردین و مهرتون رو درک کرده، اون هنوزم بدش میاد و از دیدن شما(که به حساب خودش دشمنید) میترسه، فقط ترسش نمود کمتری پیدا میکنه، اون هنوزم داره اذیت میشه و دپرسه و این روند تا آخر عمرش ادامه خواهد داشت، در غریزه اون ثبت شده که خانوادش فقط طوطی های دیگه اند و هرکارشم بکنید نمیشه عوضش کرد

در تالار شاه طوطی³ هم توضیح دادم که فقط یک جوجه سرنگیه که با آدم خو میگیره و دیگه نمیترسه فقط مشکلش اینه که بزرگ کردنش خیلی خیلی خیلی سخت تر از تربیت یه طوطی وحشی بالغه

و اگر ممکنه و ناراحت نمیشید از شما یه سوال دارم: چرا شما این طوطی رو خریدید؟ شما که انقد دوسش دارید چرا راضی به آزارش شدید؟

با سپاس

_________________
1. مانند اوردوز ویتامینی، واکنش بدن و دفع ویتامین ها، مسمومیت کبد، تهوع، استفراغ، بیهوشی، خونریزی و سیروز کبد (بیشتر برای ویتامین های محلول در چربی) و نهایتا مرگ
2.مانند اسید های آمینه، پرتئین های غیر داخلی، کربوهیدرات ها، چربی ها، مواد معدنی غیر موجود در قطره مینرال و...
3. ایــنــجــا

اونوقت دوست نداشتم حرف های داوینچی را قبول کنم ولی حالا ... .

این مطلب را فقط برای این مینویسم که افرادی که تازه میان و شروع میکنن به خودن تاپیک (از اول) با این تجربه ها آشنا بشن .

من همش فکر میکردم که سالار داره باهام کنار میاد و بهم علاقه پیدا میکنه . همش به خودم تلقین می کردم . تا اینکه چند هفته پیش اومد توی پذیرایی و از اونجا رفت روی درخت مصنوعی که کنار دیوار بود . بعد از چند ساعت که اونجا خوش گذرانی کرد من خواستم ببرمش توی اتاق که یه دفعه پر زد رفت توی آشپزخانه و خودش را محکم زد به شیشه و افتاد زمین . اول گفتم شاید اتفاقی بوده . دوباره رفتم سمتش رفت عقب و پرواز کرد و مجددا خودش را زد به شیشه . اینجا بود که فهمیدم همه تصورم راجع به یک پرنده بالغ اشتباه بوده . فهمیدم که با شرایط کنار نیومده و فقط داره تحمل میکنه (بعد از سه ماه) .

الان دیگه با مطلب داوینچی تمام و کمال موافقم و اگر کسی از من در مورد خرید طوطی بالغ سوال کنه دقیقا همین جواب ها را بهش میگم .

حالا میخوام طبق تجربه ی خودم پست داوینچی را تکمیل کنم .

((((اما آیا به این معنیه که حالا که طوطیمون عاطفه نداره هر کاری دوست داریم باهش بکنیم؟! جواب منفیه.... اما چرا؟ چون هر چند موجودات زنده ی دیگه عاطفه ندارن ولی درد رو که میفهمن ، خوشحالی و ناراحنتی و تو لک رفتن که براشون پیش میاد، و دلیل همه اینا غریزه هست، یکی از پایه های غریزه هم حافظه هست،))))

بله یک مشکل مهم در برابر اهلی شدن یک پرنده بالغ همین حافظه است . حافظه ای که بخش اعظم اون در کودکی شکل گرفته . این حافظه به اون میگه از انسان بترس و اون هم فقط اختیار داره که بگه چشم . همین . مثل این انیمیشن ها نیست که یک موجودی بتونه بر خلاف آنچه که همه ی همنوعانش دارن کاری انجام بده . اگر اینطور بود ما در زندگی موجودات دیگر شاهد تحول و پیشرفت و دگرگونی بودیم .

سوال : آیا به هیچ وجه نمیشود یک پرنده بالغ را اهلی کرد ؟
جواب : اهلی نه ، ولی ایجاد یک حافظه جدید آری . منظور از ایجاد حافظه جدید چیست ؟ همونطور که در اظهار نظر اولیه ام گفتم ظاهرا من در حال ایجاد حافظه ای جدید برای پرنده ام بودم . همینکه یک ماه مراحل غذا دادن از چوب تا انگشت را تکرار کردم تا اینکه این عمل کاملا در ذهنش ثبت شد که انگشت خطر ندارد . آن هم نه با این مفهوم که انگشت خطر ندارد ، بلکه با این مفهوم که انگشت غذا دارد !!!!

اگر یادتان باشد چند وقت پیش گفتم که حالت ترس سالار به حالت تهاجمی تبدیل شده . وقتی دستم را به سمتش میبرم علاوه بر اینکه میترسه به سمتش حمله می کنه .
بر خلاف تصور من این حالت حمله و تهاجم نبود . بلکه ناشی از همین مفهوم جدید بود که """دست غذا دارد""" او منقارش را نه به خاطر حمله بلکه به خاطر غذا باز میکرد . در واقع او نسبت به جلو آمدن دست شرطی شده بود . پس با نوکش به طرف دستم حمله میکرد و وقتی انگشتم را میگرفت و می فهمید که غذا در آن نیست فرار میکرد . و من این عمل را به تهاجم و ترس بیشتر خودش تفسیر میکردم . که بعدها با توجه بیشتر به حالت گرفتن غذا از دست ، متوجه این مطلب شدم .

من در این تجربه ی جدیدم دریافتم که این شرطی شدن ها (یا به به قول خودم ایجاد حافظه ی جدید) بستگی به هوش و سن پرنده دارد . اینکه پرنده یک موضوع جدید را قبول کند متناسب با سن و هوش او ممکن است یک روز یا حتی چند ماه طول بکشد . به عنوان مثال من ابتدا توانستم سالار را نسبت به این حالت از دست که در عکس زیر موجود است شرطی کنم .

اما دست همچنان برای او خطر داشت . فقط انگشتی که به فرم بالا گرفته میشد مساوی بود با غذا . بعد نسبت به حالت زیر شرطی شد .

بعد هم نسبت به این حالت از دست شرطی شد .


اما همه ی اینها در حالتی بود که دست از بالا به سمت پرنده بیاید ولی اگر دست را مثلا از پایین می آوردم شرط برقرار نبود و پرنده پاسخ منفی میداد .

منظور من این است که برای اینکه یک پرنده بالغ را با توجه به سن و هوش آن اهلی کنیم باید تمام حالاتی که از پرنده توقع داریم را به صورت شرط در آوریم . آن هم با جایزه و دادن غذای مورد علاقه . و این را هم در نظر داشته باشیم که غریزه همیشه قوی تر از ماست .

اینکه رفتار پرنده هایی که از جوجگی بزرگ میشوند بعد از بلوغ کمی تغییر میکند و یا بعد از جفت انداختن پرنده اهلی تمام آموزش ها به مرور فراموش میشود ناشی از همین حقیقت است که همیشه قدرت غریزه در این پرنده ها بیشتر از قدرت انسان در ایجاد حافظه ی جدید است .

توصیه من نیز به همه کسانی که میخواهند با پرنده ها دوست باشند بزرگ کردن جوحه است نه اهلی کردن پرنده بالغ . اظهار نظر قبلی خودم را نیز ناشی از نگاه بیش از حد آرمانی به پرندگان و شاید تاثیر کارتن هایی که از کودکی میدیدیم می دانم .

در ضمن اظهار نظر فعلی من نیز قطعا خالی از اشکال نیست و با بیشتر شدن تجربه و نظرات دوستان کاملتر و یا اصلاح خواهد شد .

بعدا باید یک مقاله کامل راجع به تجربیاتم بنویسم .

[nafiseh65]

خیلی ناراحت شدم عزیزم....سخته..........

تسلیت میگم نفیسه جان . واقعا ناراحت شدم .

:smile (205)::smile (109):ممنون از همدردیتون دوستای خوبم