اما حقیقتا بهشت اینگونه خریدنیست؟!
به صدای دردشان گوش می سپاریم…خودخواهیمان را به تنشان رنگ می کنیم…آزارشان می دهیم…و کودکانمان را در شادی آزارشان شریک میکنیم…احساسشان را نفی می کنیم…مظلومیتشان را شاد،تماشا می کنیم…به حقوقشان می کنیم…و باز هم…باز هم…عذابشان می دهیم…و دوباره می شنویم صدای دردشان را…کودکانمان را شریک آزارشان می کنیم و لذت می بریم…مظلومیتشان را وزن می کنیم…زجر می دهیم…زجر می دهیم…زجر می دهیم…و در آخر…مقصود تویی کعبه و بتخانه بهانه!!!