اين طوطي زيبا بومي هند و پاكستان است. در ايران به صورت جفت آورده و رها سازي
شده و با آب و هواي منطقه سازگار شده. در پاركهاي شمال تهران به وفور يافت
مي شود.
نام علمي : Psittacula eupatria
نام انگليسي: Alexandrine Parakeet
اين
طوطي جز طوطي هاي بزرگ محسوب ميشود و مهمترين نشانه شناسايي اش لكه سرخ
رنگ روي بال اش است. اندازه اش از نوك با دم حدودا 58 سانتيمتر مي باشد.
رنگ عمومي پرها سبز است ولي گاهي اوقات برخي پرنده هاي جهش يافته به رنگهاي زرد ،آبي و ابلق هم در بين آنها ديده ميشود.
جنسيت:
پرنده نر بر روي گردن طوق دارد كه مهمترين وجه تمايز آن با پرنده ماده است
اما اين طوق در زمان بلوغ ظاهر مي شود و قبل از آن تشخيص جنس نر از ماده
به راحتي امكان پذير نيست.
فرق طوطي جوان و بالغ:
رنگ چشم طوطي هاي جوان از مشكي تا دودي متغيير است و طوطي هاي بالغ رنگ
چشمشان روشن يا سفيد مي شود . پرنده چشم روشن قابليت تربيت شدن زيادي
ندارد.
اخلاق و رفتار:
اين
پرنده يكي از طوطي هايي است كه توانايي تقليد صدا دارد و مي تواند حرف زدن
ياد بگيرد التبه به شرطي كه از جوجگي بزرگ شود. كمي خشن است و گاهي اوقات
صاحب خود را گاز ميگيرد( البته نه گاز دردناك). اين پرنده به عنوان حيوان
خانگي در آسيا خصوصا در هندوستان از محبوبيت زيادي برخوردار است به حدي كه
در زمان قيدم اگر پسري از دختري خوشش مي آمده به نشانه محبت به او يك شاه
طوطي هديه مي داده است. در ضمن توانايي حرف زدن پرنده نر و ماده يكي است.
تربيت پذيري:
اين پرنده در صورتي كه از جوجگي نگهداري شود به خوبي تربيت پذير است.
در زير تصوير يك شاه طوطي نر را ميبنيد :
در زير تصوير يك شاه طوطي ماده را ميبنيد:
تغذيه:
اين
طوطي هم مانند ساير طوطي ها به خورد ن ميوه جات، سبزيجات و دانه هاي خشك
علاقه مند است اگر از يك شاه طوطي مراقبت مي كنيد مي توانيد مواد زير را
در رژيم غذايي اش بگنجانيد:
دانه
افتابگردان، حبوبات جوانه زده،كلم بروكلي، فلفل دلمه، سبزيجات برگ سبز
مثل برگ شاهي، جعفري، برگ اسفناج،ذرت خام، هويج ، سيب و غيره
منبع : انجمن ایرانیان