انسانهاي اوليه ، سگ سانان را به زيستگاههاي خود مي آوردند تا از يك ويژگي منحصر به فرد آنها استفاده كنند : پارس كردن !
آنها انسانها را از نزديك شدن خطرات مختلف آگاه مي كردند و به آنها كمك مي كردند كه خانه هايشان را در امنيت نگاه دارند .
امروزه نيز ما از اين خصيصه ويژه آنان استفاده مي كنيم . سگها در مورد نزديك شدن كسي به دارايي ما ؛ يا وارد شدن به منزل و يا خالي كردن صندوق پستي مان به ما هشدار مي دهند .
داشتن يك سگ به مثابه يك نگهبان گوش به زنگ ، باعث مي شود كه ما بتوانيم در شب به راحتي بخوابيم .
ولي همه پارس كردنها طبيعي نيستند . مشكلات مي توانند پارس كردن سگ را افزايش دهند مثلا اگر انرژی درونی سگ سرکوب شده و آزاد نشود یا ترسیده باشد و یا بيش از اندازه هيجان زده شود و يا حتي اينكه جايگاه و نقش خود را در گروه ، نتواند تشخيص دهد .
در اين حالت سگ درمانده و مستاصل شده و شروع به پارس كردن بيش از اندازه مي نمايد .
در مركز روانشناسي سگها ؛ گروه سگهاي من كه بيش از 30 قلاده هستند نزديك شدن هر غريبه اي به محوطه را با پارس كردن به من اعلام مي كنند و من در نقش يك فرمانده (*****) با استفاده از انرژي آرامبخش همراه با اعتماد به نفس كامل ؛ آنها را كنترل مي كنم . به گونه اي كه متوجه بشوند همه چيز تحت كنترل است و پارس كردنشان از حد متعادل بيشتر نشود .
برقراري مديريت و ****ي گروه ، مانند كليدي است كه هرگونه رفتار مبتني بر غريزه و شعور حيواني را كنترل و مديريت كرده و پارس كردن نيز از اين قاعده مستثني نيست .
نویسنده : سزار میلان



ترجمه اختصاصی برای پت کلاب : مینا احمد

منبع فارسی:پت کلاب