صفحه 1 از 2 12 آخرینآخرین
نمایش نتایج: از 1 به 10 از 14
  1. #1
    کاربر موثر

    محل سکونت
    اطلاعاتی وارد نشده
    نوع حیوان خانگی
    اطلاعاتی وارد نشده
    تاریخ عضویت
    Apr 2011
    شماره عضویت
    4320

    استفاده از عسل برای جوجه سرنگی... درست یا نادرست؟

    سلام

    همونطور که در تالار "روش بزرگ کردن جوجه سرنگی" کمی صحبت شد بعضی عقیده دارند استفاده از عسل برای جوجه پرندگان مضر و خطرناک هست و به عدم استفاده از عسل برای نوزاد زیر یک سال انسان اشاره میکنند.... گروهی دیگه هم که تجربه استفاده از اون رو برای جوجه طوطی های خودشون داشتن بسیار از نتیجه راضی هستن و استفاده از عسل رو تایید میکنند.... از دوستان خواهش میکنم تجربه و دانش خودشون رو در اینباره در این بخش اعلام کنند



  2. #2
    کاربر موثر

    محل سکونت
    اطلاعاتی وارد نشده
    نوع حیوان خانگی
    اطلاعاتی وارد نشده
    تاریخ عضویت
    Apr 2011
    شماره عضویت
    4320
    سلام

    بنده خودم از طرفداران نظر اول هستم، یعنی نباید عسل رو برای جوجه سرنگی استفاده کرد و در ادامه دلیل های موجود رو ذکر میکنم:

    1.همه میدونیم عسل یکی از بهترین و کاملترین مواد غذایی روی کره زمین هست و به شخصه تا به حال هیچ متخصص تغذیه یا حتی فرد عادی ای رو ندیدم که منکر این قضیه بشه پس قدر مسلم عسل برای تغذیه به خودی خود بسیار مناسب، مقوی و معقوله
    اما یک نکته هست که اصلا بهش توجه نمیشه و منطقی هست که از دید پنهان بمونه: "بوتولیسم در نوزادان زیر یک سال"
    عسل به خودی خود موجبات هیچ بیماری ای رو فراهم نمیکنه و حتی جلوی بسیاری از اون ها رو میگیره اما وقتی داخلش سم اضافه کنیم چی؟ مسلمه که کشنده میشه! طبق بررسی های انجام شده، در طول مدت زمانی که فراورده های عسل رو برای بازار مصرف آماده میکنند، از طرق مختلف مخصوصا هوا، هاگ های (تخم های) یک باکتری خطرناک به نام "Clostridium botulinum" وارد عسل میشوندجالببه بدونید که خود این باکتری یا هرگونه عامل بیماری زای دیگه نمیتونه به ساختار مستحکم عسل نفوذ کنه و در اون دوام بیاره اما تخم این باکتری که به صورت خشک و بی جان هست به مقدار محدود درون عسل جا باز میکنه و منتظر میمونه.... همون طور که گفتم مقدار آلودگی بسیار کم هست برای همین وقتی به دست مصرف کننده میرسه در همون مراحل اولیه توسط اسید معده نابود میشه
    اما درباره نوزادان بحث فرق میکنه؛ نکته اینجاست که دستگاه گوارش نوزاد تا یکسالگی کامل نمیشه و تا شش ماهگی حتی غیر از شیر مادر قادر به هضم دیگر غذا ها نیست بنابراین تخم این باکتری به راحتی در بدن نوزاد ها تکثیر میشه و رشد میکنه که نتیجه این فعالیت ها، سمی بسیار خطرناک و کشنده هست که درمان دشواری هم داره.... خوب حالا اگر بخواهیم چینه دان جوجه سرنگی رو با معده نوزاد انسان مقایسه کنیم باید گفت مثل بزاق دهان میمونه در برابر داروی فرآورده شده پنی سلین.... بنابر این جای تعجب نداره که پرنده آلوده در عرض چند روز تلف بشه.... این باکتری میتونه در اغلب مواد شیرین و شیره ها هم هاگ خودش رو نگهداری کنه اما عمده ترین مشتریش همون عسل هست که طی آزمایشات انجام شده در آمریکا که کامل ترین تجهیزات بهداشتی رو داره، سیزده درصد از فراورده های زنبور عسل همواره آلوده به هاگ "Clostridium botulinum" خواهند بود.... اگر فرض کنیم در کشور در حال توسعه ای مثل ایران این میزان مثلا بیست و پنج درصد باشه _که بیشتره_ و نیمی از پرندگان آلوده به بیماری به موقع درمان نشند و تلفات بدن _که درصد موارد منجر به مرگ هم بیشتر هست_ میشه گفت از هر ده جوجه ای که با عسل بزرگ بشه، 1.25 تا به دلیل مسمومیت بوتولیسم تلف خواهد شد.... طبق آمار تجربی ای که بنده از بازار تهیه کردم، از هر ده جوجه سرنگی ای که یک فرد مبتدی بخواد در ایران پرورش بده، به صورت میانگین 8.5 تا تلف خواهند شد و اگر بخواهیم یک دونه هم به دلیل استفاده از عسل بهش اضافه کنیم میشه 9.75 از ده یعنی از هر چهل تا پرنده ای که بزرگ کنه یکی زنده میمونه و فکر نمیکنم طاقت داشته باشه 39 تا جوجه توی دستاش بمیرن تا یکی زنده بمونه!.... گرچه در اصل این 1.25 رو باید از 8.5 کم کنیم

    2.دلیل دومی که برای استفاده نکردن از عسل ذکر میکنند سنگین بودن زنجیره های کربوهیدرات های این ماده غذایی برای دستگاه گوارش بسیار ضعیف جوجه هست.... البته روی این موضوع اتفاق نظر زیادی وجود نداره و منبع موثقی هم براش ندارم


    از دوستانی که تجربه بزرگ کردن جوجه گوشتی رو دارند تقاضا میکنم تجربه خودشون به همراه آمار دقیق اعلام کنند تا درستی این موضوع رو چک کنیم
    .... توجه کنید که از بزرگترین علائم بوتولیسم: ناتوانی، بی حالی و کم فعالیتی - خواب آلودگی و خوابیدن زیاد - کاهش میزان مدفوع - دیده شدن خون در مدفوع و در نهایت مرگ مستقیم هست

    در آخر اضافه میکنم این موضوع سم بوتولیسم به هیچ وجه از ارزش های غذایی عسل کم نمیکنه و تنها دلیل ایجادش هم دست کاری های انسان هاست که اگر عسل رو در فاصله های زیاد جابجا نکنند و بهداشت رو هم رعایت کنند این اتفاق هرگز رخ نخواهد داد.... توجه کنید عسل به خودی خود بسیار انرژی زا هست (حتی اگر زنجیره های کربوهیدراتی هضم نشوند) بنابراین در صورت تجویز دامپزشک و بی حس و حالی پرنده و بیماری های مختلف، استفاده از عسل کاملا معقوله و خطر بوتولیسم تنها با استفاده دراز مدت از عسل قابل توجه خواهد بود

    منابع به صورت پراکنده در:

    wisegeek.com - wikipedia.org - parrotparrot.com - parrotmag.com
    با سپاس

  3. #3
    کاربر اخراج شده

    محل سکونت
    تبریز
    نوع حیوان خانگی
    مینا - مرغ عشق - عروس
    تاریخ عضویت
    Jun 2011
    شماره عضویت
    4731
    نقل قول نوشته اصلی توسط Da Vinci نمایش پست ها
    سلام

    بنده خودم از طرفداران نظر اول هستم، یعنی نباید عسل رو برای جوجه سرنگی استفاده کرد و در ادامه دلیل های موجود رو ذکر میکنم:

    1.همه میدونیم عسل یکی از بهترین و کاملترین مواد غذایی روی کره زمین هست و به شخصه تا به حال هیچ متخصص تغذیه یا حتی فرد عادی ای رو ندیدم که منکر این قضیه بشه پس قدر مسلم عسل برای تغذیه به خودی خود بسیار مناسب، مقوی و معقوله
    اما یک نکته هست که اصلا بهش توجه نمیشه و منطقی هست که از دید پنهان بمونه: "بوتولیسم در نوزادان زیر یک سال"
    عسل به خودی خود موجبات هیچ بیماری ای رو فراهم نمیکنه و حتی جلوی بسیاری از اون ها رو میگیره اما وقتی داخلش سم اضافه کنیم چی؟ مسلمه که کشنده میشه! طبق بررسی های انجام شده، در طول مدت زمانی که فراورده های عسل رو برای بازار مصرف آماده میکنند، از طرق مختلف مخصوصا هوا، هاگ های (تخم های) یک باکتری خطرناک به نام "Clostridium botulinum" وارد عسل میشوندجالببه بدونید که خود این باکتری یا هرگونه عامل بیماری زای دیگه نمیتونه به ساختار مستحکم عسل نفوذ کنه و در اون دوام بیاره اما تخم این باکتری که به صورت خشک و بی جان هست به مقدار محدود درون عسل جا باز میکنه و منتظر میمونه.... همون طور که گفتم مقدار آلودگی بسیار کم هست برای همین وقتی به دست مصرف کننده میرسه در همون مراحل اولیه توسط اسید معده نابود میشه
    اما درباره نوزادان بحث فرق میکنه؛ نکته اینجاست که دستگاه گوارش نوزاد تا یکسالگی کامل نمیشه و تا شش ماهگی حتی غیر از شیر مادر قادر به هضم دیگر غذا ها نیست بنابراین تخم این باکتری به راحتی در بدن نوزاد ها تکثیر میشه و رشد میکنه که نتیجه این فعالیت ها، سمی بسیار خطرناک و کشنده هست که درمان دشواری هم داره.... خوب حالا اگر بخواهیم چینه دان جوجه سرنگی رو با معده نوزاد انسان مقایسه کنیم باید گفت مثل بزاق دهان میمونه در برابر داروی فرآورده شده پنی سلین.... بنابر این جای تعجب نداره که پرنده آلوده در عرض چند روز تلف بشه.... این باکتری میتونه در اغلب مواد شیرین و شیره ها هم هاگ خودش رو نگهداری کنه اما عمده ترین مشتریش همون عسل هست که طی آزمایشات انجام شده در آمریکا که کامل ترین تجهیزات بهداشتی رو داره، سیزده درصد از فراورده های زنبور عسل همواره آلوده به هاگ "Clostridium botulinum" خواهند بود.... اگر فرض کنیم در کشور در حال توسعه ای مثل ایران این میزان مثلا بیست و پنج درصد باشه _که بیشتره_ و نیمی از پرندگان آلوده به بیماری به موقع درمان نشند و تلفات بدن _که درصد موارد منجر به مرگ هم بیشتر هست_ میشه گفت از هر ده جوجه ای که با عسل بزرگ بشه، 1.25 تا به دلیل مسمومیت بوتولیسم تلف خواهد شد.... طبق آمار تجربی ای که بنده از بازار تهیه کردم، از هر ده جوجه سرنگی ای که یک فرد مبتدی بخواد در ایران پرورش بده، به صورت میانگین 8.5 تا تلف خواهند شد و اگر بخواهیم یک دونه هم به دلیل استفاده از عسل بهش اضافه کنیم میشه 9.75 از ده یعنی از هر چهل تا پرنده ای که بزرگ کنه یکی زنده میمونه و فکر نمیکنم طاقت داشته باشه 39 تا جوجه توی دستاش بمیرن تا یکی زنده بمونه!.... گرچه در اصل این 1.25 رو باید از 8.5 کم کنیم

    2.دلیل دومی که برای استفاده نکردن از عسل ذکر میکنند سنگین بودن زنجیره های کربوهیدرات های این ماده غذایی برای دستگاه گوارش بسیار ضعیف جوجه هست.... البته روی این موضوع اتفاق نظر زیادی وجود نداره و منبع موثقی هم براش ندارم


    از دوستانی که تجربه بزرگ کردن جوجه گوشتی رو دارند تقاضا میکنم تجربه خودشون به همراه آمار دقیق اعلام کنند تا درستی این موضوع رو چک کنیم.... توجه کنید که از بزرگترین علائم بوتولیسم: ناتوانی، بی حالی و کم فعالیتی - خواب آلودگی و خوابیدن زیاد - کاهش میزان مدفوع - دیده شدن خون در مدفوع و در نهایت مرگ مستقیم هست

    در آخر اضافه میکنم این موضوع سم بوتولیسم به هیچ وجه از ارزش های غذایی عسل کم نمیکنه و تنها دلیل ایجادش هم دست کاری های انسان هاست که اگر عسل رو در فاصله های زیاد جابجا نکنند و بهداشت رو هم رعایت کنند این اتفاق هرگز رخ نخواهد داد.... توجه کنید عسل به خودی خود بسیار انرژی زا هست (حتی اگر زنجیره های کربوهیدراتی هضم نشوند) بنابراین در صورت تجویز دامپزشک و بی حس و حالی پرنده و بیماری های مختلف، استفاده از عسل کاملا معقوله و خطر بوتولیسم تنها با استفاده دراز مدت از عسل قابل توجه خواهد بود

    منابع به صورت پراکنده در:

    wisegeek.com - wikipedia.org - parrotparrot.com - parrotmag.com
    با سپاس
    سلام

    نمیشه با اضافه کردن یکی دو قطره از داروهای ضد باکتری نظیر "انروفلوکساسین " یا سایر داروها ضد باکتری جلوی تکثیر این باکتری رو گرفت؟؟؟؟؟؟؟؟؟

    داروی ضد باکتری و ضد عفونی کننده روده ==> دارو : پیاز گیاه سیر ( Allium sativum)

    ممنون

  4. #4
    کاربر موثر

    محل سکونت
    اطلاعاتی وارد نشده
    نوع حیوان خانگی
    اطلاعاتی وارد نشده
    تاریخ عضویت
    Apr 2011
    شماره عضویت
    4320
    نقل قول نوشته اصلی توسط shahab نمایش پست ها
    سلام

    نمیشه با اضافه کردن یکی دو قطره از داروهای ضد باکتری نظیر "انروفلوکساسین " یا سایر داروها ضد باکتری جلوی تکثیر این باکتری رو گرفت؟؟؟؟؟؟؟؟؟

    داروی ضد باکتری و ضد عفونی کننده روده ==> دارو : پیاز گیاه سیر ( Allium sativum)

    ممنون
    سلام

    این باکتری سم نوروتوکسین تولید میکنه و تا جایی که میدونم کشنده ترین (نه خطرناک ترین) سم موجود هم همینه و دو کیلوش کافیه تا تمام حیات روی کره زمین رو نابود کنه!.... فقط کافیه باکتری لحظه ای فرصت پیدا کنه که یک کوچولو از اینا تولید کنه... البته همون طور که قبلا هم اشاره کردم خود باکتری به هیچ عنوان نمیتونه به ساختار عسل نفوذ کنه پس سمش هم درون عسل نخواهد بود و فقط اسپور (تخم) باکتری اونجا قائم میشه که تا زمانی که درون بدن موجود زنده باشه توانایی تولید سم نداره و از اونجایی که اسید معده میتونه در همون ابتدا نابودش کنه برای انسان بالای 1 سال به هیچ عنوان مشکل ساز نمیشه.... تاکید میکنم، عسل طبیعی به هیچ عنوان و در هیچ شرایط به خودی خود برای انسان بالای 1 سال مشکل ساز نیست و فقط نوزادان که توانایی مهارش رو ندارن ممکنه به مقدار بسیار بسیار بسیار ناچیز به سم آلوده بشن که قابل درمانه.... توجه کنید که وقتی همچین مسمومیت کشنده ای درمان بشه یعنی مقدار مسمومیت بسیار بسیار ناچیزه.... اما در جوجه اینطور نیست چون هم چینه دان خیلی ضعیف تره هم جثه خیلی کوچیک تره پس منهای موارد معجزه 100% مسمومیت ها منجر به مرگ میشن!


    همه این ها به کنار، چرا باید سری که درد نمیکنه رو دستمال ببندیم؛ خوب از اولش عسل نمیدیم که دارو هم نیاز نشه دیگه.... خود آنتی باکتری ها هم کم نمیارن از نظر آسیب زدن و مضر بودن.... البته همون طور که گفتم تقریبا یک چهارم فرآورده های عسل آلوده هستن که از این مقدار فقط حدود نصفشون مهار نمیشن، یعنی احتمال مرگ چیزی حدود ده به یک هست برای همین میتونید از عسل در موارد استثنایی که طوطی کسله یا اشتها نداره استفاده کنید


    اما همون طور که میدونید انسان 15 سالگی بالغ میشه و طوطی 1.5 سالگی یعنی تقریبا سرعت رشد ده برابره.... اگه اینطوری حساب کنیم طوطی یک ماهه حکم
    انسان یک ساله رو داره پس از نظر تئوری میشه به طوطی های بالای یک ماه (که تازه پراشون کامل شده) عسل داد اما نمیشه بهش تکیه کرد چون همون طور که گفتم چینه دان خیلی ضعیف تر از معده انسان هست و جثه هم خیلی ماثزه

    حتما این مساله رو با دکتر برهانی کیا در میون میذارم تا ایشون هم نظرشون رو بگن


    با سپاس

  5. #5
    کاربر موثر

    محل سکونت
    اطلاعاتی وارد نشده
    نوع حیوان خانگی
    اطلاعاتی وارد نشده
    تاریخ عضویت
    Apr 2011
    شماره عضویت
    4320
    سلام

    نظر دکتر برهانی کیا در این باره رو جویا شدم و ایشون در تالار بیماری ها پست زیر رو ارسال کردن که نقل قول میکنم:


    نقل قول نوشته اصلی توسط borhanikia نمایش پست ها
    سلام

    1تعمیم انچه در مورد انسان روی میدهد شاید برای پرندگان صحیح نباشد.
    مثلا دستگاه گوارش انسان دارای فلور (جمعیت) باکتریایی خاص خود است ولی چنان فلوری اصولا در طوطی سانان وجود ندارد.
    بوتولیسم پرندگان اصولا با مصرف سم باکتری کلستریدیوم از راه غذا تعریف می شود ولی در انسان مصرف اسپور باکتری نیز می تواند در روده منجر به تولید سم و مسمومیت شود.
    تیپ غالب (نوع) باکتری کلستریدیوم بیماریزا در انسان و پرندگان متفاوت است.
    برخی از انواع طوطی ها به مقدار زیاد از شهد و گرده گلها تغذیه می کنند.
    در صورتیکه گزارشی از مسمومیت زایی هاگ باکتری کلستریدیوم در روده طوطی سانان در منبعی موثق ذکر شده باشد انرا قید فرمایید.

    2 قند های اصلی عسل گلوکز و فروکتوز هستند که جزء ساده ترین ساختارهای قندی( تک قندی ها= منو ساکاریدها) طبقه بندی می شوند و سهل الهضم ترین انواع قند می باشند.


    برهانی کیا
    با سپاس فراوان

  6. #6
    کاربر موثر

    محل سکونت
    اطلاعاتی وارد نشده
    نوع حیوان خانگی
    اطلاعاتی وارد نشده
    تاریخ عضویت
    Apr 2011
    شماره عضویت
    4320
    سلام مجدد

    مسلما روی حرف آقای برهانی کیا نمیشه حرف زد اما بنده به حسب وظیفه ای که دارم و اینکه وقتی حرفی زدم باید پاش بمونم درباره مطالبی که گذاشتم جستوجو بیشتری کردم و به این نتایج رسیدم:


    موضوع اول "بوتولیسم"

    همونطور که شما گفتید تیپ های مختلفی برای مسمومیت بوتولیسم داریم که در چهار گروه تقسیم میشن گروه اول و دوم مخصوص انسان هستن و گروه سوم مخصوص حیوانات از جمله پرندگان و گروه چهارم هم هیچ مسمومیتی نداره.... در مسمومیت های گروه سوم دو تیپ سم بوتولیسم وجود داره یعنی C و D که پرندگان به طور قطع با سم C مسموم میشن گرچه به مقدار کمی مسمومیت با سم E از گروه دوم هم دیده شده ( منبع : 1 و 2 ).... حالا سوال اینجاست که هاگ باکتری ایجاد کننده سم تیپ C در عسل وجود داره یا نه؟ به طور قطع تیپ های A و B وجود دارن ولی تا جایی که گشتم هیچ منبعی نبود که وجود C یا E رو رد یا تایید کنه

    برای مسمومیت با اسپور در یک منبع بعد از کالبد شکافی لاشه یک قو دلیل مرگ رو مسمومیت بوتولیسم به دلیل تغذیه از لارو های حاوی هاگ باکتری کلستریدیم تایین کرده که فکر میکنم همین موضوع دلیلی بشه بر مدعا (
    منبع ) و در منبعی دیگه هم تایید میکنه که اگر اسپور در شرایط مناسب درون سلولی قرار بگیره نهایتا تولید سم میکنه که ممکنه از راه تغذیه وارد بدن پرنده بشه (توجه کنید که شرایط درون سلولی در چینه دان ضعیف جوجه هم فراهمه) ( منبع : پاراگراف دوم، خط دوم تا پنجم )

    یک نکته هم که به نظرم اومد اینه که عسل به خودی خود شرایط مساعد برای باکتری ایجاد نمیکنه بلکه مسائل حمل و نقل و نگهداری طولانی باعث میشن اسپور ها به عسل نفوذ کنند در نتیجه طبیعی هست که شهد گل ها که تازه هست و در معرض تابش نور خورشید قرار داره باعث این مسمومیت نشه


    موضوع دوم " کربوهیدرات ها "

    البته همونطور که گفتم منبع موثقی وجود نداره ولی اشاره من به کربوهیدرات های دو قندی و غیر راست زنجیر بود.... میدونید که در عسل حدودا شصت درصد کربوهیدرات ساده و دوازده درصد از این کربوهیدرات های دو قندی وجود داره منم بعضی جاها دیدم اشاره کردند که همین دوازده درصد باعث سختی کار دستگاه گوارش ضعیف جوجه میشه ولی متاسفانه منبع موثقی ندارم و فقط چون قرار بود همه نظرات موجود رو بگم اینم ذکر کرده بودم

    با سپاس فراوان

  7. #7
    کاربر موثر

    تاریخ عضویت
    Aug 2010
    شماره عضویت
    2586
    نقل قول نوشته اصلی توسط Da Vinci نمایش پست ها
    سلام مجدد

    مسلما روی حرف آقای برهانی کیا نمیشه حرف زد اما بنده به حسب وظیفه ای که دارم و اینکه وقتی حرفی زدم باید پاش بمونم درباره مطالبی که گذاشتم جستوجو بیشتری کردم و به این نتایج رسیدم:

    موضوع اول "بوتولیسم"
    همونطور که شما گفتید تیپ های مختلفی برای بیماری بوتولیسم داریم که در چهار گروه تقسیم میشن گروه اول و دوم مخصوص انسان هستن و گروه سوم مخصوص حیوانات از جمله پرندگان و گروه چهارم هم هیچ مسمومیتی نداره.... در مسمومیت های گروه سوم دو تیپ سم بوتولیسم وجود داره یعنی C و D که پرندگان به طور قطع با سم C مسموم میشن گرچه به مقدار کمی مسمومیت با سم E از گروه دوم هم دیده شده ( منبع : 1 و 2 ).... حالا سوال اینجاست که هاگ باکتری ایجاد کننده سم تیپ C در عسل وجود داره یا نه؟ به طور قطع تیپ های A و B وجود دارن ولی تا جایی که گشتم هیچ منبعی نبود که وجود C یا E رو رد یا تایید کنه

    برای مسمومیت با سپور در یک منبع بعد از کالبد شکافی لاشه قو دلیل مرگ رو مسمومیت بوتولیسم به دلیل تغذیه از لارو های حاوی هاگ باکتری کلستریدیم تایین کرده که فکر میکنم همین موضوع دلیلی بشه بر مدعا ( منبع ) و در منبعی دیگه هم تایید میکنه که اگر سپور در شرایط مناسب درون سلولی قرار بگیره نهایتا تولید سم میکنه که ممکنه از راه تغذیه وارد بدن پرنده بشه (توجه کنید که شرایط درون سلولی در چینه دان ضعیف جوجه هم فراهمه) ( منبع : پاراگراف دوم، خط دوم تا پنجم )

    یک نکته هم که به نظرم اومد اینه که عسل به خودی خود شرایط مساعد برای باکتری ایجاد نمیکنه بلکه مسائل حمل و نقل و نگهداری طولانی باعث میشن سپور ها به عسل نفوذ کنند در نتیجه طبیعی هست که شهد گل ها که تازه هست و در معرض تابش نور خورشید قرار داره باعث این مسمومیت نشه

    موضوع دوم " کربوهیدرات ها "
    البته همونطور که گفتم منبع موثقی وجود نداره ولی اشاره من به کربوهیدرات های دو قندی و غیر راست زنجیر بود.... میدونید که در عسل حدودا شصت درصد کربوهیدرات ساده و دوازده درصد از این کربوهیدرات های دو قندی وجود داره منم بعضی جاها دیدم اشاره کردند که همین دوازده درصد باعث سختی کار دستگاه گوارش ضعیف جوجه میشه ولی متاسفانه منبع موثقی ندارم و فقط چون قرار بود همه نظرات موجود رو بگم اینم ذکر کرده بودم

    با سپاس فراوان
    سلام

    هاگ باکتری در گل و لای ته تالابها وجود دارد و پرندگان ابزی با تغذیه از انها هاگ را وارد دستگاه گوارش خود می کنند. اگر چنان پرنده ای بمیرد هاگها فعال می شوند و شروع به تولید سم می کنند. لارو های مگسها نیز همزمان در حال تغذیه از این لاشه الوده به سم هستند و حساسیتی نسبت به ان ندارند. چنان چه پرنده ای از این لارو های الوده به سم تغذیه کند با سم موجود در بدن لارو ها مسموم خواهد شد.البته این داستان در مورد سایر حیوانات تالاب نیز صادق است.
    نور افتاب اسپور را از بین نمی برد و زنبور ها دایما از کندو تا گلها در حال رفت و امد هستند. حمل و نقل و نگهداری عسل در ظروف در بسته است و تماس زیادی با محیط ندارد (اسپورها از محیط وارد عسل میشوند و در عسل در ظرف در بسته تکثیر نمی شوند).
    در منبعی که ذکر کردید مطلبی راجع به حضور اسپور در سلول مشاهده نکردم.

    با تشکر

  8. #8
    کاربر موثر

    تاریخ عضویت
    Aug 2010
    شماره عضویت
    2586
    [QUOTE=borhanikia;31196]سلام

    هاگ باکتری در گل و لای ته تالابها وجود دارد و پرندگان ابزی با تغذیه از انها هاگ را وارد دستگاه گوارش خود می کنند. اگر چنان پرنده ای بمیرد هاگها فعال می شوند و شروع به تولید سم می کنند. لارو های مگسها نیز همزمان در حال تغذیه از این لاشه الوده به سم هستند و حساسیتی نسبت به ان ندارند. چنان چه پرنده ای از این لارو های الوده به سم تغذیه کند با سم موجود در بدن لارو ها مسموم خواهد شد.البته این داستان در مورد سایر حیوانات تالاب نیز صادق است.
    نور افتاب اسپور را از بین نمی برد و زنبور ها دایما از کندو تا گلها در حال رفت و امد هستند. حمل و نقل و نگهداری عسل در ظروف در بسته است و تماس زیادی با محیط ندارد (اسپورها از محیط وارد عسل میشوند و در عسل در ظرف در بسته تکثیر نمی شوند).
    در منبعی که ذکر کردید مطلبی راجع به حضور اسپور در سلول مشاهده نکردم.

    به این نکته هم توجه داشته باشید که قرار نیست هر ماده ای وارد دستگاه گوارش می شود بایستی کاملا هضم و جذب شود. بهترین مثال سلولز ( نوعی پلی سکارید=چند قندی) است که در دیواره سلولهای گیاهی وجود دارد. این قند به هیچ وجه توسط انزیمهای بدن انسانها یا حیوانات قابل هضم نیست. گیاهانی که فیبر بیشتری دارند متعاقبا سلولز بیشتری دارند. نقش ان کمک به حرکات طبیعی دستگاه گوارش و...میباشد.
    مقدار نوع قند (یا درصد ان) نشانگر قابلیت هضم است یعنی وقتی عمده قند تشکیل دهنده یک ماده غذایی از انواع سهل الهضم قند است در کل ان ماده غذایی به راحتی هضم خواهد شد. مواد غدایی معمولا ترکیبی از چند نوع قند هستند.

    برهانی کیا

  9. #9
    کاربر موثر

    محل سکونت
    اطلاعاتی وارد نشده
    نوع حیوان خانگی
    اطلاعاتی وارد نشده
    تاریخ عضویت
    Apr 2011
    شماره عضویت
    4320
    [QUOTE=borhanikia;31369]
    نقل قول نوشته اصلی توسط borhanikia نمایش پست ها
    سلام

    هاگ باکتری در گل و لای ته تالابها وجود دارد و پرندگان ابزی با تغذیه از انها هاگ را وارد دستگاه گوارش خود می کنند. اگر چنان پرنده ای بمیرد هاگها فعال می شوند و شروع به تولید سم می کنند. لارو های مگسها نیز همزمان در حال تغذیه از این لاشه الوده به سم هستند و حساسیتی نسبت به ان ندارند. چنان چه پرنده ای از این لارو های الوده به سم تغذیه کند با سم موجود در بدن لارو ها مسموم خواهد شد.البته این داستان در مورد سایر حیوانات تالاب نیز صادق است.
    نور افتاب اسپور را از بین نمی برد و زنبور ها دایما از کندو تا گلها در حال رفت و امد هستند. حمل و نقل و نگهداری عسل در ظروف در بسته است و تماس زیادی با محیط ندارد (اسپورها از محیط وارد عسل میشوند و در عسل در ظرف در بسته تکثیر نمی شوند).
    در منبعی که ذکر کردید مطلبی راجع به حضور اسپور در سلول مشاهده نکردم.

    به این نکته هم توجه داشته باشید که قرار نیست هر ماده ای وارد دستگاه گوارش می شود بایستی کاملا هضم و جذب شود. بهترین مثال سلولز ( نوعی پلی سکارید=چند قندی) است که در دیواره سلولهای گیاهی وجود دارد. این قند به هیچ وجه توسط انزیمهای بدن انسانها یا حیوانات قابل هضم نیست. گیاهانی که فیبر بیشتری دارند متعاقبا سلولز بیشتری دارند. نقش ان کمک به حرکات طبیعی دستگاه گوارش و...میباشد.
    مقدار نوع قند (یا درصد ان) نشانگر قابلیت هضم است یعنی وقتی عمده قند تشکیل دهنده یک ماده غذایی از انواع سهل الهضم قند است در کل ان ماده غذایی به راحتی هضم خواهد شد. مواد غدایی معمولا ترکیبی از چند نوع قند هستند.

    برهانی کیا
    سلام

    قبل از هرچیز یک توضیح درباره رفرنس اول به منبعی که در چکسلاواکی اتفاق افتاده بود : اصل منظور بنده این بود که مسمومیت وجود داره یعنی مواردی بوده که تلفات به سم تیپ سی گزارش شده باشند. البته یک اشتباهی هم صورت گرفت که گفتم قوها با خوردن هاگ موجود در لارو حشرات مسموم شدند که همین جا عذر خواهی میکنم، همون طور که شما فرمودید پرنده با خوردن سم موجود در لارو ها مسموم شده نه با خوردن هاگ

    از بین استدلال هایی که در پست های قبلی آوردم تقریبا همشون به طور منطقی رد شدند فقط موند یکی، مسلما هاگ باکتری میتونه تولید مثل کنه، در منبعی که بنده ذکر کردم آمده با فراهم شدن شرایط هاگ به باکتری تبدیل میشه و باکتری سم ایجاد میکنه و هر پرنده ای که خودش میزبان باشه یا اینکه غذای مسموم رو بخوره مسلما تلف خواهد شد؛ این سازوکار طبیعی باکتری هاست و به نظر من اصلا نیازی به منبع هم نداره.... در هر حال سوال اینجاست که هاگ در دستگاه گوارش ضعیف جوجه ها فرصت رشد پیدا نمیکنه؟ درباره نوزاد انسان که این موضوع صدق میکنه اما برای پرندگان و در مورد هاگ سم تیپ سی من هرچقدر گشتم منبع مستقیمی پیدا نکردم بنابراین نظر نهایی شما رو ملاک قرار میدیم

    درباره کربوهیدرات هم قبلا چندین بار اعتراف کردم که منبع موثقی وجود نداره و حرف شما کاملا صحیحه

    به خاطر وقتی که میگذارید از صمیم قلب سپاسگذارم


  10. #10
    همکار قدیمی

    نوع حیوان خانگی
    فلاور-دیسکس-انواع تترا - کاکادو-کاسکو-آرا
    تاریخ عضویت
    Mar 2011
    شماره عضویت
    4092
    البته تا جایی که دکتر برهانی کیا اظهار نظر میکنند بنده نباید صحبتی کنم ولی چون فرمودین از تجربه خویش بازگو کنیم بنده متذکر میشوم که جوجه کاسکوهای چشم طوسی که وارد ایران میشن در وضعیت بدی به سر میبرند گاها 10 روز میشه که غذا نخوردند و در جعبه های 30 تایی انتقال پیدا میکنند .این جوجه ها علاوه بر مشکلات غذایی در استرس کامل به سر میبرند و اکثرا به علت عدم رعایت دمای محیط بیمار هستند.این جوجه ها رو وقتی تحویل میگیریم ابتدا ظرف ابشون رو بر میداریم تا 12 ساعت سپس اب مخلوط با عسل رو برایشان میگذاریم ان وقت است که معجزه عسل رو میشه مشاهده کرد جوجه ای که با حال بد و روبه موت خریدیم بعد از 2یا 3 روز سر حال میشن!
    بنده جوجه ملنگوی آبی و جوجه اسکندر رو با عسل هفته ای 2 بار تغذیه کردم (مخلوط با پسته و فندوق و بادام به میزان بسیار کم). نتیجه بسیار مطلوب بود!
    اقای دکتر برهانی کیا جوجه الکاتوس من رو عمل کردند و شبی که تحویل من دادند گفتند زیاد به موندنش امید نداشته باشید مگر دمای بدنش رو تا صبح روی 35 نگه دارید!اینکار روکردم ار فردا صبح پرنده سر حال شد و روی پا ایستاد بنده با پوره سیب و عسل رقیق 10 روز مدام تغذیه اش کردم تا بهبود یافت ! اما از بد روزگار محل جراحی عفونت کرد و مرد !

صفحه 1 از 2 12 آخرینآخرین

اطلاعات موضوع

کاربرانی که در حال مشاهده این موضوع هستند

در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)

موضوعات مشابه

  1. بدست آوردن دقيق سختي آب بدون استفاده از تسترهاي متداول
    توسط sezar در انجمن آرشیو انجمن آکواریوم غیر گیاهی آب شیرین
    پاسخ: 3
    آخرين نوشته: 14th October 2012, 04:29 AM
  2. عکس های طوطی های عسل 1
    توسط نفیسه در انجمن معرفی طوطی های اعضای پارسی پت
    پاسخ: 137
    آخرين نوشته: 30th September 2012, 11:22 PM
  3. جابجایی آهو از بوشهر به خوزستان درست یا نادرست؟
    توسط hsoonheb در انجمن اخبار حیات وحش
    پاسخ: 0
    آخرين نوشته: 2nd January 2012, 02:30 AM
  4. میگو زنبور عسل
    توسط Ashkan Taghavi در انجمن گونه کاردینال ( Caridina species shrimp )
    پاسخ: 0
    آخرين نوشته: 28th June 2011, 04:21 PM
  5. باست (باستن) ترير / boston terrier
    توسط شاهرخ ایلخانی در انجمن شناخت نژادهای سگ های خانگی
    پاسخ: 0
    آخرين نوشته: 30th May 2010, 05:00 PM

مجوز های ارسال و ویرایش

  • شما نمیتوانید موضوع جدیدی ارسال کنید
  • شما امکان ارسال پاسخ را ندارید
  • شما نمیتوانید فایل پیوست کنید.
  • شما نمیتوانید پست های خود را ویرایش کنید
  •  
تبلیغات متنی : کیف لپ تاپ