قورباغه مردابی
قورباغه مردابی Rana ridibunda





اين گونه یکی از گونه های مقاوم و جهان شمول (در تمام دنیا پراکندگی دارد) بوده و تقریبا هر جا آب دایمی و مناسب برای زیست باشد و یا در آب های آلوده نیز زیست می نماید. گونه نسبتا درشتی است و برخی از آنها تا حدود ۵۰۰ گرم وزن داشته و حتی در استخرهای پرورش قورباغه به بیش از این مقدار هم می رسند. این گونه از گونه های خوراکی محسوب می گردد و در برخی کشورها از جمله در ترکیه کشور همسایه مان کارخانه های تولید کنسرو این گونه به چشم می خورد. این کارخانه ها پول خوبی برای هر کیلو قورباغه چاق و سرحال می دهند. زمستان خوابی این گونه در نیمکره شمالی بین شهریور تا اسفند است و بسته به ارتفاع و موقعیت جغرافیایی این زمان می تواند تغییراتی داشته باشد و در نیمکره جنوبی دقیقا زمان زمستان خوابی برعکس است. تخم ریزی تقریبا یک ماه بعداز اینکه در بهار قورباغه ها فعال شدند شروع می شود. نر ها صدای بلندی دارند. تقریبا در تمام طول روز می خوانند و صدایشان با گرم شدن هوا در نیمه روز شدید تر می شود. توده های تخم بین 600 تا 13000 تخم دارند که بسته جثه و سن این تعداد تغییر می کند. دگردیسی بسته به شرایط آب و هوایی متغییر است و در بعضی مناطق لاروها زمستان خوابی دارند. این گونه لارو ها معمولا اندازه بسیار بزرگی دارند بطوریکه در دوره لاروی تا 18 سانتی متر می رسند. من در نزدیکی تالاب چغاخورد استان چهارمحال و بختیاری چندین لارو با اندازه 12 سانتی متر در نمونه برداری سال 1379 صید کردم. سطح پشتی این گونه رنگ بندی بسیار متنوعی داشته و معمولا نوار روشن مهره ای سبز رنگی را در پشت بیشتر افراد این گونه می توان دید. لاروها از بی مهرگان و گیاهان آبزی تغذیه می کنند و بالغین از حشرات خشکی زی و آبزی و حتی لارو دیگر گونه های دوزیستان نیز تغذیه می کنند. اما در دوره تولید مثلی تغذیه ندارند. همچنین در برخی مناطق که شرایط آب و هوایی مناسب است در سال 2 یا 3 بار تخم ریزی می کنند. خشک کردن تالاب ها، تغییر مسیر رودخانه ها و آلودگی های صنعتی از مواردی هستند که در برخی نقاط جمعیت این گونه را کاهش داده اند اما در مجموع با توجه به گسترش وسیع این گونه خطر جدی نسل آن را تهدید نمی کند. البته باید خاطر نشان کرد که متاسفانه در برخی نقاط کشور به دلایلی که گفتم جمعیت آن یا از بین رفته و یا کاهش یافته است.


منبع: دوزیستان ایران و محیط زیست