در مار ها ، رفتار هاي فردي مثل انگيزه هاي گرسنگي ، جفت طلبي ، جفتگيري ، دفاع و تهاجم ، مسكن گزيني ، تغيير مكان و نيز ساعت زيست شناختي ديده مي شود .

مار به هنگام گرسنگي در طلب طعمه و صيد به حركت در مي آيد و به محض شناسايي طعمه بي حركت بر جاي مي ماند . تشخيص طعمه به وسيله ي زبان است . تغيير مكان و يا تغيير جهت طعمه را هم به كمك زبان رديابي مي كند . اگر طعمه قصد دور شدن داشته باشد ، مار به آرامي طوري به سوي او مي خزد كه طعمه متوجه حركت او نمي شود . پس از آنكه طعمه را در شرايط مناسب يافت ، با حمله اي فوق العاده سريع و برق آسا كه به ندرت به خطا مي رود به دور شكار مي پيچد و يا آن را در دهان مي گيرد.

مار هاي سمي با تزريق مقداري سم به طعمه و مار هاي غير سمي با فشار به صيد از تحركش مي كاهند و آن را براي بلع آماده مي سازند.

اغلب مار ها در هنگام گرسنگي ، براي صيد شكار ولع زيادي از خود نشان مي دهند و اگر طعمه كوچك باشد ، چندين طعمه را مي بلعند . اما مار ها وقتي كه سير باشند به فكر ذخيره سازي غذا و جمع آوري طعمه نيستند.

چه بسا ديده شده كه موشي از سر و كول مار سير در قفس بالا و پايين مي رود ، بدون آنكه طعمه ي آن شود .

مار ها در حضور عوامل محرك از قبيل صدا و نور از صيد و خوردن طعمه خودداري مي كنند.

مار هاي پرنده خوار براي صيد شكار خود را در حالت عمودي به شكل شاخه درخت در مي آورند . پرنده كوچك به هنگام نشستن بر روي اين شاخه ي دروغين بلعيده مي شود .