تغذیه ی سگ های پیر

از آن جا که سگ های پیر دارای شرایط جسمی و فیزیلوژیکی متفاوتی با سگ های جوان هستند، نیاز های تغذیه ای آن ها نیز با سگ های جوان متفاوت است. سگ های نژاد کوچک از سن 9 تا 10 سالگی و سگ های نژاد بزرگ از سن 8 تا 9 سالگی پیر به حساب آمده و تغذیه ی متفاوتی خواهند داشت. یکی از علت های این تفاوت وضعیت دندان های آن هاست. سگ ها در این سن معمولا چند دندان خود را از دست داده یا دارای دندان هایی لق و ناپایدار هستند. اگر وضع نگهداری آن ها مناسب نبوده و به وضع دندان هایشان رسیدگی نشده باشد، ممکن است مبتلا به بیماری های مزمن لثه ای بوده و غذا خوردن برای آن ها سخت و دردناک باشد. در این شرایط استفاده سفتی که نیاز به جویدن و خرد کردن دارند، برای آن ها مناسب نسیت. برای تغذیه س این سگ ها غذا های نرم و خمیری و با آبکی و سوپ مانند استفاده کنید و به هیچ وجه به آن ها استخوان یا حتی غذاهای خشک مخصوص سگ ندهید. غذاهای خشک را می توانید در شیر یا آب نرم کنید و به آن ها بدهید. از سویی دیگر نیاز های تغذیه ای سگ ها در این شرایط سنی با توجه به سنشان متفاوت خواهد بود. در سنین پیری نباید از غذاهای چرب و پر انرژی برای تغذیه ی سگ ها استفاده کرد. در این شرایط بدن سگ ها نیاز کمتری به انرژی دارد و در صورت استفاده زیاد از این گونه مواد، آن ها به سرعت چاق و زمین گیر خواهند شد.
در عوض نیاز سگ های پیر به املاح معدنی و ویتامین ها بیشتر بوده و با توجه به ناتوانی بدنشان در تامین این گونه مواد، مستعد کمبود آن ها می باشند. گوشت ماهی پخته و بدون استخوان، گوشت کله پاچه به همراه آب آن، انواع سبزیجات و گیاهان پخته از قبیل هویج، اسفناج، جعفری، کرفس، کدو، انواع حبوبات پخته یا پودر آن ها، مقداری کمی گوشت مرغ یا گوشت قرمز پخته و نرم شده و انواع میوه ها برای تغذیه ی سگ های پیر مفید است.
استفاده از پودر استخوان و مکمل های ویتامینه و املاح معدنی نیز برای آن ها مناسب است. در این سنین نباید از گوشت به مقدار زیاد در غذا استفاده کرد زیرا هضم آن برای معده سگ دشوار بوده و از سویی دیگر ممکن است دفع مواد زائد حاصل از تجزیه گوشت برای کلیه های حیوان پیر مشکل باشد. کبد این گونه سگ ها معمولا در وضعیت ایده ال قرار ندارد و متابولیسم برخی مواد در آن ها نسبت به سگ های جوان کند تر است.
از مصرف خود سرانه ی دارو های تقویتی و آنتی بیوتیک ها در این سنین باید خود داری شود. دادن هر نوع شیرینی و شکلات در این سن به شدت مضر بوده و سلامت او را به خطر خواهد انداخت. در سنین پیری، سگ ها مستعد بیماری دیابت بوده و در صورتی که به این بیماری مبتلا باشند خوردن شیرینی به زودی عوارض بیماری را تشدید کرده، باعث کوری و مرگ آن ها خواهد شد. علاوه بر آن در این سنین معمولا

بافت های لثه و ساختار دندان ها آسیب پذیر بوده و مصرف شیرینی وضعیت وخیمی برای این بافت ها به وجود می آورد. استفاده از نمک در غذای این گونه سگ ها نیز باعث افزایش فشار خون و آسیب های کلیوی می شود. و اصلا توصیه نمی شود. در استفاده از آب نیز باید شرایط کلیه های حیوان خود را در نظر داشته باشید و از دادن آب های سخت و سنگین که دارای املاح زیادی هستند به حیوان خودداری کنید. روزی یک وعده غذای سبک و دارای مقدار متعادلی پروتئین که از مواد گفته شده در بالا تهیه شود برای حیوان کافی است.
استفاده از شیر به شرطی که ایجاد اسهال نکند و ماست در صورتی که باعث یبوست نشود نیز مفید خواهد بود.
اگر می بینید سگ شما در این سن به سختی غذا می خورد و با دهانش بوی بدی می دهد به احتمال زیاد مبتلا به عفونت دهان و بافت های نرم اطراف دندان ها شده و برای رفع ناراحتی حیوان و برطرف کردن مشکل به دکتر دامپزشک مراجعه کنید.








منبع: راهنمای جامع حیوانات اهلی ( سگ )