در سال 1382 (2003) و همزمان با شکل گیری تأسیس یک تشکل غیردولتی برای حمایت از حقوق حیوانات ،فکر ایجاد یک پناهگاه برای حیوانات در ذهن خانم فاطمه معتمدی شکل گرفت.از آنجایی که او یک مدافع و پشتیبان قدیمی حیوانات بود ، این ایده سبب شد که برای شروع کار، طرفداران طبیعت و حیوانات را گرد هم جمع کند.اولین قدم*های عملی* تقریبا در همان زمان آغاز شد و وقتی همسر خانم فاطمه معتمدی قطعه زمینی برای اینکار اهدا کرد ،گام اصلی برداشته شد و ساختن پناهگاه آغاز گردید و به تدریج تکمیل گردید و در اواسط سال ۱۳۸۳(2004) به بهرهبرداری رسید.در ابتدا کمبود امکانات و بودجه سبب مشکلات و سختیهای فراوان شدند.

درواقع،این حقیقت که پناهگاه ساخته شده اولین پناهگاه در نوع خود به شمار میرفت ،به طور طبیعی،به نوعی بر مشکلات میافزود. پناهگاه در میان زمینهای بی سکنه و در دامنه تپه ساخته شده بود و به آب و برق دسترسی نداشت و این بزرگترین مسأله بود.

با این حال کوششهای بی شائبه و اشتیاق فوق العادۀ مسئولان پناهگاه در کمک به حیوانات باعث شد که بر این مشکلات فا ئق آیند. در نتیجه،به تدریج،پناهگاه نظم گرفت و هر چیز جای خود را یافت. و حالا در ۱۳۸۹(2010)،این پناهگاه میزبان 400 سگ است که همگی عقیم و واکسینه شده اند و به مردم قابل اعتمادی که استحقاق داشته باشند واگذار میگردند. بانی و مدیران پناهگاه امیدوارند بتوانند روزی اولین پناهگاه حیوانات ایران را به استانداردهای جهانی برسانند.به این ترتیب گامی جدّی و مهم در راستای استیفای حقوق حیوانات برداشته خواهد شد

اولین مرکز خیریه نگهداری از حیوانات بی سرپناه کشور در سال ۱۳۸۳ در حومه شهر جدید هشتگرد توسط خیر و بانی این مجموعه و موسس کانون دوستداران حیوانات احداث گردید.





با توجه به فراوانی جمعیت سگ در آن منطقه و آمار بالای تصادفات جاده ای این حیوان، مرکز فوق برای ساماندهی به وضعیت این حیوان تجهیز گردید و وفا نام گرفت. این مرکز در دشتهای وسیع شرقی شهر جدید هشتگرد در زمینی به مساحت 3000 متر بنا شده است که دارای امکاناتی از قبیل اتاق نگهبانی، اتاق جراحی، اتاق ریکاوری، اتاق استراحت اعضاء، موتور خانه، آشپزخانه، سرویس بهداشتی، محوطه خاکی جهت قرنطینه سگهای ورودی و محوطه سیمانی محصور و حدود چهل لانه در اطراف آن برای نگهداری سگها می باشد