نمایش نتایج: از 1 به 2 از 2

موضوع: تره leek

  1. #1
    همکار قدیمی( انجمن گل و گیاه)

    تاریخ عضویت
    Jun 2010
    شماره عضویت
    453

    تره leek



    نام علمی: Allium porrum

    گیاهی است دوساله ، محور ساقه آن مانند پیاز کوتاه ولی بر خلاف آن به جای پیاز تولید ساقه دراز سفید رنگی نموده که با مقداری از برگهای سبز و نسبتا" پهن آن مورد استفاده غذایی قرار می گیرد.اختلاف تره فرنگی وپیاز در این است که در تره فرنگی پیازهای کوچک تشکیل نمی شود ودر مقایسه با پیاز خوراکی A.cepa تره فرنگی فاقد غده پیاز است زیرا برگهای تقریبا" لوله وکمی کلفت تره فرنگی بوسیله رشد interkalar( نوعی رشد که روی یک یا چند محل بین قاعده و نوک محدود است) طویل می گردند و همدیگر را طوری می پوشانند ،که یک نوع ساقه مجازی ( ساقه مجازی از قاعده ساقه تا محل از هم پاشیدن برگها) بوجود می آید . در قاعده این ساقه محور دیسکی فرم ساقه قرار دارد.برگهای آزاد تره فرنگی مانند فرم و طول ساقه مجازی در ارقام مختلف تره فرنگی برگهای پیاز خوراکی لوله ای شکل و گرد نیستند بلکه پهن و نواری بوده و به عرض تا 2 سانتیمتر می رسند. مانند اغلب تک لپه ای ها استقرار برگها به صورت متقابل است. تره فرنگی یک سیستم ریشه ای قوی بوجود می آورد و به عنوان یک سبزی مقدار زیادی ریشه به عنوان پس مانده در زمین از خود بر جای می گذارد . به همین دلیل تره فرنگی را گیاه مناسبی برای گیاهان بعدی در تناوب می دانند عمق ریشه ها به 80 سانتیمتر و در بین سبزی های پیازی عمیق ترین ریشه را دارد
    تره فرنگی در هر شرایطی آب و هوایی قابل کشت وکار است. این گیاه درجه حرارت های پایین را به خوبی تحمل می کند.در عین حال که در شرایط آب و هوایی معتدل مرطوب بهترین رشد ونمو را خواهد داشت .مقاومت تره فرنگی به دمای پایین و عدم نیاز آن به فوتوپریود،کشت آن را در اقصی نقاط دنیا فراهم کرده است.روند رشد ونمو تره فرنگی برعکس پیاز تابع شرایط آب وهوایی نیست.ولی شرایط جوانه زنی آن شبیه پیاز است. معذالک این گیاه در مقابل دمای بالا حساس است(حداکثر28درجه سانتیگراد). مناسبترین دما برای رشد رویشی این گیاه بین 20 تا25 درجه سانتیگراد است.در بعضی ارقام دمای 24 درجه سانتیگراد جوانه زنی آن را به تاخیر می اندازد .بهاره کردن این گیاه همانند پیاز در دمای پایین صورت می گیرد. روزهای بلند ودمای پایین (12 تا15 درجه) گل دهی تره فرنگی را افزایش می دهد.


    تغذیه وکود:
    تره فرنگی برای رشد و نمو خود به مواد غذایی فراوان نیاز دارد ، مواد به صورت کود حیوانی یا مواد مشابه اساس تغذیه تره فرنگی را تشکیل می دهد ،زیرا مواد آلی ضمن بهبود کیفیت و حاصلخیزی خاک طرفیت نگهداری آب را بالا برده و در نتیجه عملکرد بهتر وبیشتر را تضمین می نماید .B استفاده از کود های تازه دامی خسارت ناشی از مگس پیاز (Ptorbia antique) را به دنبال دارد .A بنابراین مصرف مقدار 30 تا35 تن کود حیوانی در سال قبل از کشت و یا در سال کشت ضروری است.مقدار کودهای شیمیایی بستگی زیادی به موقعیت حاصلخیزی و غنی بودن زمین دارد . به طور متوسط مقادیر زیر توصیه شده است:
    ازت خالص (100 تا120 کیلو گرم در هکتار)،اسید فسفریک خالص (80 کیلو گرم در هکتار ) پتاس خالص (180 کیلو گرم در هکتار ).
    فسفر و پتاس را در پاییز به هنگام شخم پاییزه می دهند. با توجه به این که تره فرنگی در ابتدا به کندی رشد می کند و از طرفی طول دوره رشد آن نیز زیاد است،بهتر است ازت را در چند نوبت مصرف کرد. معمولا" یک سوم ازت را به عنوان کود پایه در موقع تهیه زمین و قبل از نشاءکاری می دهند و بقیه را در دو نوبت در طول دوره رشد مصرف می کنند.کود ازت سرک بهتر است به صورت نیترات داده شود. حداکثر نیاز به مواد غذایی در تره فرنگی هنگامی است که رشد آن به مرحله پوشش کامل گیاه رسیده باشد. ضمنا" کود سرک مورد مصرف باید از نوع دانه ای باشد.در غیر این صورت هنگام پخش کودها در زاویه برگها ریخته شده و ایجاد سوختگی خواهد کرد.A
    خاک:
    تره فرنگی در خاکهای نیمه سنگین تا نیمه سبک با هوموس کافی نتیجه خوبی می دهد . خاکهای سنگین مناسب نیستند زیرا برداشت محصول را مشکل می سازند و شستن و تمیز کردن محصول وقت گیر و پر هزینه است.همچنین زمین های خیلی سبک به علت قدرت کمی که در نگهداری آب دارند قابل استفاده برای کشت تره فرنگی نمی باشند.مخصوصا" زمین های سبکی که ماده آلی آنها هم کم باشد. در هر صورت زمینی که درآن تره فرنگی کشت می گردد باید همواره مرطوب باشد. زمین های اسیدی برای کشت مناسب نیستند و PH مناسب در حدود 5/6 باید باشد.
    آب:

    آب برای پرورش تره فرنگی اهمیت فراوان دارد و آبیاری کافی مخصوصا" در ماههای پاییز از شرایط موفقیت در پرورش تره فرنگی است.حداکثر ظرفیت نگهداری آب (Field-capacity) باید 70% باشد.افزایش این مقدار در کوتاه مدت زیان بخش نیست ولی خشکی هوا در تیر و مرداد اگر توام با آبیاری کم باشد، باعث می شود که ضمن کاهش عملکرد آفات زیادی به گیاهان جوان حمله کنند. از جمله این آفات می توان از : مگس پیاز ، پروانه مینوز برگ پیاز و تریپس تنباکو نام برد.
    کاشت:


    تره فرنگی را به طریق کاشت مستقیم بذور همچنین به صورت نشاء کاری پرورش می دهند. البته کاشت مستقیم بذر در زمین اصلی بندرت و فقط در شرایط مساعد محیطی انجام می گیرد . زیرا در کشت مستقیم اصولا" محصولی با کیفیت خوب بدست نمی آید مدت زیادی زمین در اشغال می ماند و نیروی کار وهزینه زیادی جهت تنک کردن صرف می شود. بنابراین بهترین روش کاشت نشاء کاری است. پرورش نشاء در گلخانه زیر پلاستیک و یا در خزانه هوای آزاد انجام نمی گیرد.
    زمان کاشت بذر:

    زمان کاشت بذر در خزانه بستگی به زمان برداشت و زود یا دیررس کردن محصول دارد . برای تولید محصول زود رس بذر تره فرنگی را در اوایل بهمن ماه در گلخانه در بسترهای کاشت و یا در جعبه نشاء می کارند . برای تولید محصول جهت استفاده آن در پاییز و زمستان ،تره فرنگی در اوایل تا اواسط فروردین ماه کاشته می شود.با توجه به این که پرورش نشاء حدود 10 تا12 هفته طول می کشد ،بنابراین زمان نشاء کاری با در نظر گرفتن زمان کاشت بذر در خزانه از اواسط تا اواخر بهار و در مناطق گرم جنوبی ایران در اوایل شهریور ماه می باشد.در سبزیکاری فشرده کاشت دیرتر مثلا تا اوایل تیر ماه ترجیح داده می شود ،زیرا در این صورت بهره برداری از زمین بوسیله کاشت یک محصول زود رس مانند کاهو یا کلم گل زود رس امکان پذیر می گردد.در اینجا یاد آواری این نکته ضروری است که به هنگام انتقال نشاء تره فرنگی به زمین اصلی باید نشاء از رشد خوبی برخوردار بوده و به ضخامت 5 یا6 میلی متر رسیده باشد.
    فواصل کاشت:


    همان طوری که قبلا" اشاره شد کیفیت تره فرنگی را می توان با انتخاب فواصل کاشت مناسب بهبود بخشید. در صورتی که فاصله کشت بوته ها زیاد باشد ساقه تره فرنگی کلفت و کوتاه شده و قسمت پایین ساقه متورم و غده ای می شود. بنابراین فاصله زیاد کاشت نه تنها باعث مرغوبیت محصول نمی شود بلکه ارزش کیفی محصول و مقدار عملکرد آن نیز کاهش می یابد.بنابراین و با توجه به نتایج بررسی ها انجام شده در پاره ای از کشورها کاشت 160000تا 200000 نشاء در هکتار توصیه می شود .

    فاصله کشت در زراعت مکانیزه 30*15 سانتیمتر است . در خارج به منظور تهیه تره فرنگی برای کار خانه های صنایع غذایی اقدام به بذر پاشی مستقیم در زمین اصلی می نمایند، در این صورت باید با ماشین بذرپاش بذر را در فاصله ردیفی 30 سانتیمتر و به فاصله 10 تا 15 سانتیمتر از همدیگر پاشید
    مقدار بذر :

    با در نظر گرفتن این که از هر یک گرم بذر تره فرنگی 200 بوته قابل نشاء کاری بدست می آید ، بنابراین برای تولید و کاشت 200000 نشاء در هکتار بعلاوه نشاء ذخیره در حدود 5/1 کیلو گرم بذر مورد نیاز می باشد . این مقدار بذر در خزانه هوای آزاد به مساحت 500 متر مربع می کارند. در صورتیکه پرورش نشاء در گلخانه ، یا زیر پوششهای پلاستیکی انجام می گیرد می توان با کاشت متراکم تر یعنی 5/4 گرم بذر در متر مربع سطح خزانه را به حداقل 333 متر
    عمق کاشت نشاء :

    برای بدست آوردن ساقه های بلند و سفید تره فرنگی ،آن را نسبتا" عمیق نشاء می کنند. در نشاکاری با دست می توان به وسیله دستگاه فاروور شیارهایی به عمق 7تا8 سانتیمتر ایجاد کرده ، نشاء ها را در داخل شیار قرار داده و با خاک می پوشانند . همچنین می توان پس از تهیه جوی و پشته بوسیله چوب نشاء سوراخ هایی به فاصله و عمق معین ایجاد کرده نشاء را بطور مستقیم داخل سوراخها قرار داد و با فشردن خاک سوراخها را پر کرد.
    پس از رشد کافی نشاء ها را در شیاری به عمق 10تا15 سانتیمتر نشاء می کنند . با این عمل ساقه حدود 10تا20درصد افزایش یافته و همزمان با آن عمل سفید کردن ساقه نیز انجام می شود.
    کاشت تره فرنگی با روش کشت مستقیم بذر در زمین اصلی:



    در کاشت تره فرنگی با روش کشت مستقیم بذر در زمین اصلی باید زمان کاشت را طوری انتخاب کرد که تا اوایل تیرماه بوته های قوی و شاداب مزرعه را پوشانده باشند. در این صورت می توان به تولید محصول مرغوب و کافی امیدوار بود. با در نظر گرفتن رشد اولیه کند تره فرنگی باید زمان کاشت بذر را همانند کاشت پیاز و هویج در نیمه دوم فروردین ماه تا حداکثر اوایل اردیبهشت ماه برای تولید محصول پاییزه انتخاب کرد. کاشت بذر به صورت ردیفی و به فاصله ردیفهای 25تا50 سانتیمتر معمول است.مقدار بذر لازم حدود 5/2-5/3 کیلوگرم ( حداکثر 4 کیلوگرم) در هکتار می باشد،که به عمق 5/2-3 سانتیمتر کاشته می شود ، باید به عمق کاشت بذر توجه بیشتری نمود. و حتی المقدور از کاشت سطحی بذر خود داری کرد.


    داشت تره فرنگی:
    یکی از مهمترین عملیات داشت و مراقبت تره فرنگی مبارزه با علفهای هرز است ، برای این منظور می توان با روش مکانیکی بوسیله کولتیواتور و سایر وسایلی که برای وجین کردن و سله شکنی خاک به کار میروند ، علفهای هرز را از بین برد امروزه از سموم علفکش برای از بین بردن علفهای هرز استفاده وسیع می شود.علاوه بر عملیات وجین وسله شکنی و به منظور سفید کردن، ساقه های بوته تره فرنگی را همانند بوته کرفس خاک می دهند.خاک دادن پای بوته ها معمولا"در 3 نوبت به فاصله 15 تا20روز برای ارقام زودرس و25تا30روز برای ارقام پاییزه و زمستانه انجام می گیرد . درهر نوبت 5 سانتیمتر و در مجموع 20تا25 سانتیمتر از طول ساقه تره فرنگی بوسیله خاک پوشانده می شود.ساقه در درون خاک ودور از روشنایی سفید شده و از تردی و مرغوبیت بیشتری برخوردار می گردد .
    برداشت:


    برعکس تره که در چندین چین برداشت می شود،برداشت تره فرنگی در یک مرحله صورت می گیرد. زمان برداشت بستگی به کشش بازار و تقاضا دارد .تره فرنگی پاییزه را می توان تا اوایل دی ماه به تدریج برداشت کرده و به بازارعرضه کرد. در مناطقی که خطر یخ زدن و سرمای شدید نمی رود ،می توان در تمام طول زمستان برداشت تره فرنگی را ادامه داد . برای عرضه کردن محصول تره فرنگی به بازار محصول برداشت شده را تمیز کرده برگهای سبز آن را تا یک سوم طول آنها قطع نموده و ریشه ها را تا 1الی 2 سانتیمتر کوتاه می کنند.به این ترتیب بوته های آرایش شده تره فرنگی به صورت بسته بندی های وزنی مختلف به بازار عرضه می گردد . مقدار محصول در واحد سطح بسته به شرایط خاک و آب و نوع زراعت منطقه دارد و حدود 20تا35تن در هکتار متفاوت است.
    بذر گیری تره فرنگی:

    برای بذر گیری تره فرنگی بوته ها را از زمین خارج نکرده و زمستان را در زمین باقی می گذارند .در سال بعد این بوته ها به گل رفته وتولید بذر می کنند .در صورتی که سرمای زمستان خیلی شدید باشد و خطر یخبندان بوته ها را تهدید کند ، روی بوته ها را با کاه و کلش و کود دامی پوشانده واز سرما زدگی محافظت می کنند
    ویرایش توسط Mr.wish : 6th September 2010 در ساعت 10:20 PM



  2. #2
    همکار قدیمی( انجمن گل و گیاه)

    تاریخ عضویت
    Jun 2010
    شماره عضویت
    453
    انتخاب ارقام:
    تقاضا برای تره فرنگی در طول تابستان خیلی کمتر از بقیه فصول است. بطور کلی و برای هر نوع مصرفی که باشد همیشه ساقه های بلند و سفید شده ترجیح داده می شوند.همچنین نباید قسمت پایین ساقه همانند پیازچه متورم و غده ای شده باشد.محصولی با کیفیت یاد شده از طریق انتخاب فواصل کشت مناسب و ارقام مطلوب به دست می آید. ارقام انتخابی باید مقاوم به سرما باشند. اگر چه هیچ رقمی مطلقا" مقاوم به سرمای زمستانه نیست ولی تفاوت زیادی بین ارقام مختلف وجود دارد .در این رابطه می توان ارقام تره فرنگی را به سه گروه تقسیم کرد:


    گروه اول:
    تره فرنگی تابستانه که محصولی زود رس با ساقه های ضعیف تولید می کند.


    گروه دوم :
    تره فرنگی پاییزه که محصول آن در پاییز یعنی در اوایل دی ماه بدست می آید وبا داشتن کیفیت عالی احتیاجی نیست که زیاد به سرمای زمستانه مقاوم باشد.


    گروه سوم:
    تره فرنگی زمستانه که کیفیت عالی و مقاومت به سرما را در خود جمع دارد .در ایران فقط نوع پاییزه مورد کشت وکار قرار می گیرد.اگر چه شرایط برای پرورش انواع زمستانه نیز در بسیاری از مناطق فراهم می باشد.

اطلاعات موضوع

کاربرانی که در حال مشاهده این موضوع هستند

در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)

مجوز های ارسال و ویرایش

  • شما نمیتوانید موضوع جدیدی ارسال کنید
  • شما امکان ارسال پاسخ را ندارید
  • شما نمیتوانید فایل پیوست کنید.
  • شما نمیتوانید پست های خود را ویرایش کنید
  •  
تبلیغات متنی : کیف لپ تاپ