نام علمي: Billbergia Nutans
خصوصيات: هميشه سبز- ارتفاع حدود 60 سانتيمتر ، برگها بلد و كشيده سبز با خطوط سفيد كرمي و زرد و از قاعده تا نوك برگ حاشيه داراي دندانه هاي ظريف و خاردار است. ساقه گل دهنده آويزان و مناسب سبد آويزان است . حداكثر عمر گياه 3 سال و 1 بار گل مي دهد.



نور: نور كافي و غير مستقيم

دما: تابستان حداكثر ( 27) درجه و زمستان (21) درجه

آبياري: تابستان هفته اي 2 بار و در زمستان هر 2 هفته 1 بارآب بدون املاح و سبك در تابستان

غبارپاشي: به خشكي مقاوم است و هواي خيلي مرطوب را دوست ندارد . با شروع گلدهي اگر هوا خشك باشد غبارپاشي هفته اي 1 بار اشكالي ندارد.

خاك: تركيبي از لوم و پيت

كوددهي: نيازي به تغذيه مصنوعي ندارد و تعويض ساليانه و خاك آن مواد غذايي را تامين مي كند.

ازدياد: جدا كردن پاگياه در بهار يا تابستان و كاشت آنها در مخلوطي از شن و پيت در دماي 25 درجه

عوارض و درمان: برگها قهوه اي و خشك شده كه در اثر تشنگي گياه است . سياهي برگها در اثر مواد براق كننده است . پرچمهاي گل مي پوسند كه در اثر آبياري بيش از اندازه است .
گلها ظاهر نميشود كه در اثر كمبود نور يا در اثر بزرگي گلدان است . گلها خشك مي شود كه در اثر خشكي هوا است . اگر برگها در تابستان بپيچد در اثر سردي هواست و اگر در زمستان اتفاق بيفتد در اثر گرماي هواست. اگر برگها نرم و آبكي باشد در اثر آبياري زياد است.

نكته: در اواخر تابستان هنگاميكه پاجوشها ظاهر شدند ، گلدهن را عوض كنيد . وقتيكه پاجوشها 13 سانتيمتر شدند آن را از گياه مادري جدا و درون گلدان جديد كاشته ولي تا 2 سال گل نميدهد.

منبع: باشگاه دانشجویان پیام نور