در قسمت اول این پست به برخی از بیماری ها و شیوه های درمان آنها اشاره شد:برای مشاهده ی قسمت اول اینجا را کلیک فرمایید.حال در قسمت دوم به سایر بیماری ها و روش ها مداوای آنها و علائم آنها خواهیم پرداخت با این امید که مورد عنایت دوستان و کاربران گرامی قرار گیرد.
بیماری لاغری :
در این بیماری بیشتر جوجه های جوان بین سنین 3ماهگی تا 9ماهگی مبتلا می شوند.
علایم: عروس بیمار به سرعت و در مدت 24 تا 36 ساعت قسمت عمئه گوشت بدن خود را از دست میدهد. علایم ظاهری این بیماری افسردگی و بیحالی پرنده ، چشمانی بی فروغ و بی رنگی نوک و پاها نیز می باشد . گاهی هم حالت لرزیدن در آن دیده می شود. پرنده بیمار با حالتی متشنج خود را به طرف آب و غذا می رساند که این حالات نشان میدهد که پرنده دچار دردهای شدید درونی است و هر وقت از این حالت رها شود به خواب عمیقی فرو می رود.
علت بیماری: هنوز کاملا مشخص نشده ولی بیشتر علت آنرا در اثر کثیف بودن مواد غذایی و نارسایی آن میدانند.
مداوا: چنین پرنده ای را باید فورا از پرندگان دیگر جدا نمود. ابتدا یک قطره روغن کرچک یا روغن زیتون به حلق پرنده چکانده شود و بعد تمام دانه های سفت و خشک از قفس او خارج شده و به جای آن دانه های خیس کرده گذارده شود و بعد از آن ترید نان وشیر درست کرده و نصف زرده تخم مرغ سفت پخته را در آب خوب مخلوط نموده و به روی آن چهار یا پنج قطره شربت خولان (خلیان) (Gomme Arabique) و مقدار کمی دانه خشخاش بپاشید و از داروهای ضد عفونی مصرف داخلی مانند شربت Dianimol و یا ت.ث.پ ده قطره در آب آشامیدنی پرنده بیمار بریزید.
قفس پرنده بیمار نیز روزها باید در معرض تابش اشعه آفتاب قرار گیرد و شبها هم دور و اطراف قفس کاملا پوشانیده شود. گرم بودن جای این پرنده از مراحل اولیه معالجه او می باشد.
چنانچه بعد از 48 ساعت آثار بهبودی در بیمار مشاهده شد دیگر احتیاجی به استفاده از داروهای ضد عفونی نیست ولی به جای آن 5 قطره از مخلوطی که گفته می شود در آب او بریزید: اسید سولفوریک معطر (Aromatic Sulphuric Acid ) ، جنتیانا (Gentiana ) ، و کلمبو (Colombo) که به میزان مساوی از هر کدام مخلوط شده و سپس 5 قطره از آن در آب آشامیدنی پرنده ریخته شود.


یبوست:
علایم : در این بیماری پرنده با پرهای پف کرده به گونه ای بی تفاوت در قفس می نشیند و سعی در دفع فضله می کند بدون آن که نتیجه ای بگیرد. پرنده رفتاری شبیه به بیماری گرفتگی مجرای تخم گذاری از خود نشان می دهد. از دیگر علائم میتوان به کمی اشتها ، سستی و بیحالی و دفع فضولات با زحمت زیاد همراه با تکان دادن خود و وجود رنگ سیاه در فضولات پرنده و خشک بودن آن اشاره کرد.و همچنین عروس بیمار همچنان دم خود را به سمت بالا و پایین تکان می دهد.
علل بیماری: مصرف خوراک مانده و تغذیه از اشیاء غیر مجاز و استفاده مداوم از دانه های کربوهیدراتی
مداوای بیماری : مالیدن روغن خوراکی مایع به مخرج پرنده . چکاندن یک قطره روغن کرچک یا روغن پارافین مایع در منقار پرنده . تغذیه پرنده با میوه و سبزیجات .
غذای پرنده باید ترید شیر خام با نان تست و مقدار زیادی کاهو باشد که البته این غذا نباید بیشتر از دو ساعت در قفس پرنده باشد زیرا فاسد میگردد. اضافه کردن مقدار بسیار کم سولفات دومنیزی به آب آشامیدنی پرنده .


راشیتیسم (نرمی استخوان) :
علایم : در این بیماری بیشتر پاها ، انگشتان و بالهای پرندگان جوان دچار نرمی و کجی میگردد .
علل بیماری : کمبود ویتامین ها مخصوصا ویتامین D
مداوای بیماری : استفاده از ویتامینD ، ویگانتول (Vigantol ) یا تریگانتول (Trigantol) .
نرمی استخوان:
این بیماری در جوجه قناری هایی دیده می شود که پدر و مادر آنها در اتاق های تاریک و بدون استفاده از اشعه مستقیم آفتاب و هوای تمیز و آزاد نگهداری می شوند.
علامت: علائم این بیماری عبارت است از بی حسی و معیوبی پا یا بال جوجه که بدون اراده و اختیار او به این طرف و آن طرف کشیده می شود. این بیماری متاسفانه قابل درمان نمی باشد. پدر و مادر چنین جوجه ای را باید فورا به قفس مخصوص پرواز بازگردانید و قفس آنها را در معرض تابش اشعه آفتاب قرار داد و از حمام و ورزش بسیار استفاده کرد. با رعایت شرایط گفته شده و بهداشت قفس و تغذیه این بیماری برطرف خواهد شد.


بیماری میلبه (Milben ) :
علایم : خواب ناآرام ، تمییز کردن و جستجوی دائم پرها ، ضعیف شدن پرنده.
علل بیماری : وجود جانور کوچکی به نام میلبه قرمز (شپشک) . این بیماری قابل انتقال از سایر پرندگان به یکدیگر است. میلبه به دو صورت است : میلبه قرمز که تنها شب ها به پرنده حمله می کند و میلبه کیسه هوا که ساکن در پرهای پرنده می باشد.
مداوای بیماری : محل نگهداری پرنده باید توسط حشره کش های مخصوص اسپری شود. پرنده نیز به غیر چشم و منقارش میتواند در معرض مستقیم اسپری قرار گیرد.


گرفتگی مجرای تخم گذاری پرنده:
علایم: عروس هلندی ماده با پرهای پف کرده بی تحرک می ماند و معمولا پس از چند ساعت تلف خواهد شد.
علل : احتمالا پرنده قادر به دفع تخم آماده از مخرج نمی باشد. ماده های جوان اغلب دچار این ناراحتی می شوند. در بعضی مواقع نیز پوسته تخم تشکیل نشده و موجب این عارضه می شود.
مداوای بیماری: مالیدن یک قطره خوراکی مایع در داخل و اطراف مخرج و گرم نگهداشتن پرنده. ماساژ نرم و با احتیاط اطراف مخرج.
توجه: هیچگاه نباید پوسته تخم را به طرف داخل بدن پرنده فشار داد.


بیماری کوکسیدین (Kokzidien ) :
علایم بیماری: سستی ، کم اشتهایی ، اسهال
علل بیماری : این بیماری ویروسی می باشد. قدرت تکثیر این ویروس در تابستهای گرم و مرطوب در محل نگهداری پرنده که نظافت در آن رعایت نشود ، زیاد است. وجود این ویروس را با آزمایش فضله پرنده میتوان دریافت.
مداوای بیماری: اضافه کردن سولفونامید یا فوراسولیدون به آب آشامیدنی عروس بیمار.


جذام پرنده:
علایم: تنگی نفس ، اسهال ، تب ، کم اشتهایی ، فلج ، گرفتگی عضلات ، تورم پلکها ، و در نهایت تلف شدن پرنده پس از چند روز
علل بیماری: این بیماری ویروسی می باشد و قابل انتقال از سایر حیوانات خانگی و وحشی
مداوای بیماری: دور کردن پرنده از سایر حیوانات


بیماریهای پا :
علایم : ظاهر شدن لایه سخت بر روی پا و انگشتان ، وجود پینه در پاها و توجه بیشتر پرنده به ناحیه پاها
علل بیماری: رعایت نکردن بهداشت در محل نگهداری پرنده مخصوصا کثیف بودن میله های نشیمن پرنده
مداوا: پینه ها را باید با آب گرم و یا محلول بابونه با احتیاط شتشو داد و سپس به میزان کم پماد کامازول یا پنی سیلین مالیده شود. کف قفس پرنده نیز باید مخلوطی از ماسه و خاک قرار داده شود.


کنه و مایت های موجود در عروس هلندی ها:
برای پی بردن به وجود کنه درعروس خود باید هر چند وقت یکبار تمام بدن عروس خود را از نزدیک بررسی کرد. کنه پرنده های ضعیف را مورد حمله قرار میدهد. این جانور بسیار ریز است و با آزمایشهای سطحی نمیتوان به وجود آن پی برد. در صورتی که کنه خود را در زیر بالهای عروس پنهان کرده باشد با دست زدن به بدن پرنده ،طوطی ناراحت شده و عکس العمل شدیدی از خود نشان میدهد.
معمولا کنه فقط شبها در موقع تاریکی طوطی را راحت میگذارد و از بدن آن دور می شود. برای پی بردن به وجود آن درعروس ، باید شب هنگام یک پارچه سفید بسیار تمیز را روی قفس قناری بکشید و صبح خیلی زود قبل از طلوع آفتاب آنرا بردارید. زیرا کنه به محض روشن شدن هوا دوباره به بدن پرنده حمله کرده و شروع به مکیدن خون وی می نماید. اگر این پارچه سفید را به دقت نگاه کنید میتوانید کنه ها را که به اندازه یک دهم میلی متر هستند و به رنگ قرمز می باشند را ببینید.
درمان: برای از بین بردن کنه ها از روی پارچه باید آن را در محلول قوی کلراکس Chlorax فرو ببرید و یا با یک اطوی بسیار داغ روی پارچه را اطو کنید. برای از بین بردن کنه روی بدن عروس باید از داروی مخصوص ضد کنه یا داروی د.د.ت استفاده نمایید.
داروی ضد کنه یا ضد شپشه باید با دقت به تمام بدن و زیر بالهای عروس مالیده شود و پرنده را به یک قفس تمییز و ضد عفونی شده منتقل کرد و قفس آلوده را با آب بسیار داغ شتشو داده سپس با استفاده از داروی د.د.ت آنرا ضد عفونی کرد.
ضد عفونی کردن پرنده باید صبح زود انجام شود تا در هنگام شب که پرنده سر خود را بین بالها قرار میدهد دچار مسمومیتی نشود. ضد عفونی کردن قفس نیز بهتر است بعد از غروب آفتاب انجام شود تا این حشرات موذی از مخفیگاه های خود بیرون آمده باشند.



غش کردن و بیهوشی:
این حالت بیشتر برای پرندگانی به وجود می آید که عادت به زندگی با انسانها را ندارند و اغلب در موقع تغییر قفس از ترس مبتلا به غش می شوند. بعضی اوقات نیز در اثر یک ضربه ناگهانی و شدید و یا بر اثر تابش مستقیم نور شدید و یا آفتابزدگی پیش می آید. این حالت بیشتر در موقع تولک و یا در روزهای خروج از تولک اتفاق می افتد. بنابراین بهتر است پس از دوران تولک برای تعویض و جابجایی قفس قناری دقت زیادی شود.
درمان: اگر حالت غش برای طوطی هلندی اتفاق افتاد باید به ملایمت آب سردی به روی سر و گردن وی پاشیده و سپس اطراف قفس را پوشانید و آنرا در جای نسبتا گرمی قرار داد تا به تدریج پرنده به حال عادی باز گردد. در بعضی موارد ممکن است غش موجب بروز آثاری چون فلج پا یا بال طوطی گردد در این موارد باید فورا یک قطره الکل رقیق طبی در حلق پرنده چکانید که اغلب نتیجه مطلوبی میدهد. همواره باید سعی کرد تا مانع بروز عواملی که میتواند موجب بروز غش در طوطی شود را برطرف کرد زیرا تکرار غش در نوبتهای بعدی بسیار خطرناک هستند.


بی اشتهایی:
بی اشتهایی مطلب مهمی نیست و اصولا به خاطر تغییر دانه و غذای روزانه عروس هلندی چنین اتفاقی رخ می دهد و پس از چند روزی نیز برطرف خواهد شد. در این مدت بهتر است برای چند مدت به غذاهای مورد علاقه ی وی پرداخت تا از این طریق اشتهای آنان را بدست آورد.



غده یا ورم جلدی یا بیرونی :
ورم زیر جلدی درپرنده ها به علت مسدود شدن یکی از روزنه های ترشحات طبیعی بدن اتفاق می افتد. این روزنه ها که کارشان بیرون دادن بعضی از ترشحات طبیعی و داخلی بدن پرنده است گاهی بسته شده و ترشحات راهی به بیرون نخواهند یافت در نتیجه در زیر پوست پرنده جمع شده و بتدریج تراکم این ماده زیاد شده و تشکیل توموری را در بدن عروس ها میدهد.
درمان: همین که تومور کاملا رشد کرده و بزرگ شد و پوست روی آن کشیده و نازک گردید موقع آن رسیده که آنرا از زیر پوست درآورند. پوست نازک شده را با یک تیغ تیز و استریل شده بشکافید و ماده پنیری شکل داخل آن را بیرون بیاورید . سپس به سر یک چوب خلال دندان پنبه استریلی بپیچید و زخم ایجاد شده را با آب استریل با دقت بشویید. بعد از آن پرنده را در قفس و مکانی راحت و بی سر و صدا قرار دهید و اطراف قفس را با پارچه ای بپوشانید تا از جست و خیز و فعالیتهای اضافی پرنده جلوگیری شود.

منبع:
http://cockatiels..com/1390/08/18/post-291/