با اینکه گربه ها حدود ۱۰ هزار ساله که دوست ما انسان ها هستن، ولی فقط حدود یک قرنه که ما اون ها رو به خونه هامون راه دادیم تا اینقدر نزدیک به ما زندگی کنن.
تا قبل از جنگ جهانی دوم، صاحبان گربه ها از ظرف های حاوی شن یا خاکستر به عنوان توالت گربشون استفاده میکردن ولی مسسلما این مواد عملکرد خوبی نداشتن.
به نوشته وبسایت ASPCA ،خانم های گربه دار در دهه ۱۹۴۰، از اینکه مجبور بودن رد خاکستر و شن و ماسه رو از جاهای مختلف خونشون جمع کنن، ناراضی بودن!
خوشبختانه بعد از جنگ جهانی دوم، آقایی به نام ادوارد فهمید که استفاده از خاک رس گرانوله به عنوان خاک گربه، میتونه تاثیر بسزایی در میزان جذب و کاهش بوی ادرار گربه ها داشته باشه.
به گفته سایت About.com ، در سال ۱۹۴۷ آقای لوه تصمیم گرفت خاک رس گرانوله اش رو در بسته بندی های ۲ کیلویی با برند kitty litter در یک پت شاپ محلی بفروشد و اینگونه یکی از بزرگ ترین بیزینس ها به نام تولید خاک گربه آغاز شد.
خاک گربه بر پایه خاک رس گرانوله شده امروزه هنوز هم استفاده میشه و میشه گفت رس بیشترین ماده استفاده شده در صنعت خاک گربه هست. البته در سال ۱۹۸۰، دوباره تغییر و تحولی در صنعت ساخت خاک گربه به وجود اومد.
در آن سال، آقایی به نام توماس نلسون بتونیت و خاک رس رو باهم قاطی کرد و دید که این ترکیب در مجاورت رطوبت، بسیار بهتر گلوله میشه و به این ترتیب ترکیب جدیدی از خاک گربه ابداء شد که خاصیت کلامپینگ یا گلوله شدن داشت. بدین ترتیب صاحبان گربه میتونستن هربار بعد از دستشویی کردن گربشون قسمت گلوله شده رو بردارن و از مابقی خاک استفاده کنن و لازم نبود هربار کل خاک گربه عوض بشه.
به گفته سایت PetMD، در سال ۲۰۰۳، حدود ۹۸۷۰۰۰ تن مربع مواد مورد نیاز برای ساخت خاک گربه از معادن برداشت شد!
درنهایت سیلیکا، یکی از ترکیبات کوارتز، به مواد داخل خاک گربه اضافه شد. سیلیکا هم مانند بتونیت ماده ای غیرواکنش دهنده است که رطوبت رو به خوبی جذب میکنه و ازش به عنوان ماده جاذب رطوبت در پک های جاذب رطوبت که شاید اون ها رو زیاد دیده باشید، استفاده میشه. وجود این ماده در خاک گربه ها باعث میشه قدرت جذب این خاک ها بیشتر بشه.