خبرگزاری آنا: دانشمندان فسیل خزنده‌ای 200 میلیون ساله را کشف کرده‌اند که با تحقیق روی آن در تلاشند چگونگی پراکندگی چهارپایان را در جهان بیابند.






به گزارش ScienceAlert، دانشمندان به تازگی فسیل‌هایی از گونه Drepanosaurus (داسی‌سوسمار) را پیدا کرده‌اند که در دست‌هاس جلویی، مجهز به پنجه‌هایی بزرگ برای کندن زمین و بیرون کشیدن حشرات از دل خاک هستند. فسیل این جانور شباهت زیادی به مورچه‌خوارهای امروزی ساکن جنگل‌های جنوبی و مرکزی آمریکا دارد.

پژوهشگران با مطالعه روی فسیل این جانور می‌توانند چگونگی پدید آمدن و پراکندگی آن را در دنیا پیدا کنند. این فسیل‌های تازه که در یک معدن سنگ واقع در نیومکزیکو یافت شد، به اندازه یک گربه است و دانشمندان حدس می‌زنند که این جانور روی درخت‌ زندگی می‌کرده است. این جانور دارای سری شبیه پرندگان روی بدنی مانند سوسمار بوده است اما غیرعادی‌ترین ویژگی این جانور، وضعیت دست‌های جلویی آن است.

«داسی‌سوسمار» بازوها و دست‌های جلویی بسیار بزرگ و عضلانی داشته است. انگشت اشاره این جانور بسیار بزرگ‌تر از سایر انگشتان بوده و مانند سپری از پنجه محافظت می‌کرده است. در واقع، این انگشت جانور را می‌توان بزرگ‌‌‌ترین استخوان کل بازو دانست.






اندام جلویی بدن چهاپایان برای انطباق‌پذیر آنهاست و در راه رفتن، کندن زمین، پرواز یا شنا مورد استفاده قرار می‌گرفت. این در حالی است که در فسیل کشف‌شده، هنوز هم بعد از گذشت 375 میلیون سال از تکامل، طرح اولیه اندام جلویی این جانور حفظ شده است.

دانشمندان به دنبال کشف فسیل این جانور، مدلی سه‌بعدی از این خزنده را براساس اسکن‌های میکروسیتی استخوان‌ها تهیه کردند و در واقع، ساختار بدنی آن را بار دیگر به صورت سه‌بعدی طراحی کردند. اما سایر فیسل‌هایی که تاکنون یافت شده‌اند، به دلیل از بین رفتن، مطالعه آنها بسیار دشوار است.

به گفته محققان، در ناحیه دست یا ساعد ما انسان‌ها، در ساعد «تیرانوسوروس رکس» و فیل، دو استخوان وجود دارد که با باریک و بلند شدن استخوان‌های موازی، نمایان می‌شوند. اما محققان دریافتند که این جانور کشف شده فاقد این استخوان‌های موازی بوده است.







بنابر این، تمام این الگوها، فارغ از موقعیت بومی و تباری آنها، در سیر تکاملی چهارپایان مشاهده می‌شود اما در این جانور چنین الگوهایی را نمی‌توان مشاهده کرد. پژوهشگران با مطالعه روی سبک زندگی این جانور دریافتند که «داسی سوسمار» تطابق خوبی با محیط خود پیدا کرده است به طوری که امروزه تکامل یافته است و در قالب گروه‌های مدرن این جانوران موسوم به «مورچه‌‌خوارها» تکامل پیدا کرده‌ است.

شواهد حاکی از آن است که «داسی سوسمار» در انتهای دوره زمین‌شناسی تریاس ناپدید شدند و بعد از آن جانور مشابهی از این نسل پدید نیامده است.