دلایل تخریب پر توسط طوطی



اکثر صاحبان طوطی هرگز با غم داشتن طوطی های زیبایی که خودشان باعث از دست دادن زیبایی خود می شوند روبرو نیستند .
اما زمانی که تخریب پر آغاز می شود ،مقابله روزانه با این الگوی رفتاری مخرب و احساس شکست در مواجهه با این امر به هنگام مشاهده تخریب پر باعث ایجاد استرس در صاحبان طوطی می شود. هنگامی که یک طوطی ، پرجوی ، پرکنی ، چیدن پر ، قطع پر ، کشیدن پر و به عبارت دیگر فرآیند از بین بردن پرهای خود را کشف کند ، درست مانند جویدن ناخن در انسان، آن را به سرعت به یک عادت لذت بخش تبدیل می کند . درک این رفتار مخرب به اندازه درک رضایت حاصل از جویدن ناخن در انسان مشکل است ، عادت ناخن جویدن در انسان با عادت پر جوی در طوطی ها همبستگی خوبی دارد. هنگامی که این عادت آغاز شود ،ترک آن بسیار دشوار است .

مهم ترین معیار در برخورد با تخریب پر تعیین علت آن است که آیا این مشکل پزشکی بوده یا غیر پزشکی (رفتاری) . توجه به این نکته که آیا این تخریب، پر سر و بالای گردن را درگیر می کند یا خیر، یکی از راه های تعیین علت آن است . اگر مشکلی وجود دارد که پر سر و بالای گردن را درگیر کرده است پس در این حالت به شدت توصیه می کنم که به یک دامپزشک خوب مراجعه کنید. از آنجائیکه طوطی به این مناطق دسترسی ندارد ( با فرض اینکه این پرها توسط طوطی های دیگر آسیب ندیده باشند ) احتمال مشکل جسمی به واقعیت نزدیک تر خواهد بود. بیماری پر و منقار (PBFD) بزرگترین دلیل برای نگرانی در این وضعیت است. PBFD یک بیماری کشنده در پرندگان است که همانند بیماری ایدز در انسان به سیستم ایمنی بدن طوطی ها حمله می کند . اگر یک طوطی که به نظر می رسد به پرکنی دچار شده ، از خود هرگونه نشانه ای از تغییر شکل پر یا منقار نشان دهد باید به دامپزشک پرندگان مراجعه کنید .

از جمله علل پزشکی دیگری که می توان به آن مشکوک شد ، بیماری های باکتریایی ، ویروسی ، قارچی یا انگلی ، تومورها ، کیست ها ، مسمومیت با فلزات سنگین ، آلرژی ها و یا سوء تغذیه هستند. این علل توسط دامپزشک پرندگان شناسایی می شود.

شپش پر در طوطی های قفسی بسیار به ندرت دیده می شوند و تقریبا هرگز علت تخریب پر نخواهد بود. از آنجاییکه که بسیاری از پرندگان به علت استفاده بی رویه از محصولات سمی که برای کنترل شپش به بازار عرضه شده ، صدمه دیده اند تنها در این مورد اسپری کردن پرندگان برای شپش کار بسیار خطرناکی است و فقط باید به تشخیص دامپزشک پرندگان انجام می شود.

اگر پرنده تنها در مناطقی که به آنها دسترسی دارد پر می کند ، اما وضعیت پر در سر و قسمت فوقانی گردن طبیعی باشد ، به احتمال زیاد ، مشکل رفتاری خواهد بود. در اینجا برخی از علل احتمالی غیر پزشکی شرح داده شده که بسیاری از آنها را در گروه کلی استرس دسته بندی می شوند. در ادامه تشریح علت ها ، راه حل های ممکن بررسی خواهد شد .

1. رطوبت کم : کم بودن رطوبت در هوای خشک و گاهی اوقات در گرمای مصنوعی خانه هایمان امری عادی بوده اما برای طوطی ها محیطی غیر طبیعی است . فقدان رطوبت می تواند باعث خشکی ، پوسته پوسته و خارش دار شدن پوست گردد .تلاش طوطی برای خاراندن محل خارش ممکن است به سرعت به کندن کامل پرها منجر شود، و هنگامی به یک عادت تبدیل شود ، متوقف کردن آن بسیار دشوار است. ساده ترین راه برای تامین رطوبت بیشتر برای طوطی ها حمام کردن مکرر و اسپری کردن آب است. پرندگان به نظر می رسد از کندن پرهای مرطوب و خیس خودداری می کنند. اگر این کار مشکل را حل نمی کند، راهکارهای زیر را امتحان کنید.

راه حل ها :

• دستگاه های بخورکه به خوبی نگهداری می شوند و هرگز به عنوان به یک دستگاه کثیف و پخش کننده اسپور قارچی خطرناک به هوا عمل نمی کنند ، می تواند به منظور ایجاد یک محیط مرطوب تر و طبیعی تر برای طوطی ای که به خارش پوست دچار شده کمک کنند.
• اگر کسی مایل به استفاده از بخور به عنوان یک منبع رطوبتی نیست ، یک اسپری آبپاش یا یک جارختی در اتاق پرنده که از آن برای خشک کردن حوله یا لباس اعضای خانواده استفاده میشود هم می تواند مفید باشد .آویزان کردن یک حوله بزرگ مرطوب و یا نیمه خشک به خوبی دستگاه بخور کار می کند.
• اسپری آلوئه ورا به عنوان تسکین دهنده و مرطوب کننده پوست خارش دار عمل کرده و در نتیجه از پرکنی جلوگیری می کند. به نظر می رسد که رطوبت ، طعم و مزه آلوئه برای طوطی جذاب نیست . اگر اسپری مخصوص آلوئه ورا در دسترس ندارید می توانید به راحتی با مخلوط یک قسمت آب آلوئه ورا و چهار قسمت آب مقطر در یک بطری، اسپری مخصوص تهیه کنید. می توانید با توجه به نیاز خود این محلول را قوی تر یا ضعیف تر کنید. در هنگام خرید آلوئه ورادقت کنید. اگر مارک های گران تر را خریداری کنید ، قادر خواهید بود یک اسپری بدون مواد اضافی تهیه کنید. این محلول را می توان چند بار در روز به پرهای طوطی اسپری کرد . گاهی اوقات این کار به تنهایی مشکل را حل میکند.

2. خستگی: خستگی یکی از مشکلات بزرگ طوطی های خانگی است! اگر آنها در زیستگاه طبیعی خود باشند، زمان زیادی را به بازی ، پرواز از جایی به جای دیگر، جستجوی غذا و آب، حمام، پرآرایی و نظافت، ساختن لانه، تغذیه و مراقبت از جوجه های جوان خود و خرد کردن شاخه ها درخت و برگ ها صرف می کنند.

راه حل ها:

• انواع اسباب بازی و اشیاء دیگری را که با آن می توانید منقار طوطی خود را مشغول نگه دارید برای او فراهم کنید. شاخه های طبیعی درختان غیر سمی که سم پاشی نشده اند هم یک راه ارزان و آسان برای فراهم کردن چیزی است که به جای پر خود می توانند با آنها مشغول شوند. اسباب بازی های غذایی نیز یک فعالیت طبیعی است که می تواند مقدار زیادی از وقت خود را به آن اختصاص دهند. هنگامی که ما غذایی در اختیار طوطی خود قرار میدهیم که نیازی نیست برای رسیدن به آن تلاش کند، زمان بیشتری به فعالیت های نامطلوب مانند پرکنی اختصاص میدهد. آجیل با پوست هم زمان غذا خوردن طوطی را افزایش میدهد به نظر می رسد طوطی ها از سوراخ کردن پوسته آجیل لذت میبرد. برخی از طوطی ها نمی توانند پوسته گردو را بشکنند، ما می توانیم یک ترک کوچک روی پوسته گردو ایجاد کنیم تا طوطی به آسانی با شکستن باقیمانده پوسته سرگرم شود .

• آویزان کردن انواع مختلف مواد غذایی از میله های قفس می تواند برای طوطی یک فعالیت طبیعی برای بدست آوردن غذاایجاد کند. ارزن خوشه ای می تواند یک طوطی را ساعتها به خود مشغول کند! گره زدن برگ هویج و برگ کلم و یا سبزیجات دیگر به میله های قفس در نزدیکی چوب نشیمن هم یک فعالیت طبیعی برای جستجوی غذا محسوب می شود. گره زدن بندهای چرمی تمیز و طبیعی به میله های قفس نیز می تواند منقار یک طوطی را مشغول نگه دارد. بسیاری از اسباب بازی های فکری هم برای سرگرم شدن طوطی ها می توانند مورد استفاده قرار بگیرند.

• انواع طناب و تاب می تواند ورزش بسیار عالی و سرگرم کننده ای برای طوطی باشد! قطعات چوب، مانند چوب کاج بسیار بیشتر مورد استقبال طوطی قرار خواهد گرفت. در واقع، خرد کردن چوب به تیکه های کوچک بخشی از عملیات جفتگیری است! اگر یک لانه واقعی مانند تنه ی یک درخت مرده در اختیار آنها قرار گیرد، زمان زیادی را صرف حفاری فضای داخلی لانه خواهند کرد. حداقل کاری که ما میتوانید انجام دهیم این است که با ارائه قطعات امن یک چوب تمیز فرآیند جویدن و نابود کردن آن را تسهیل بخشیم

• در طوطی های غیر جفت، زمان صرف شده و تعامل صاحب طوطی با طوطی بسیار مهم است. اگر برای تعامل با طوطی خود وقتی ندارید نباید طوطیِ تنها در خانه نگهدارید. مصاحبت با انسان تنها فعالیت اجتماعی و مهم یک طوطی تنها می باشد. بنابراین همیشه باید زمانی منظم برای ارتباط برقرار کردن با طوطی اختصاص دهید.

ادامه دارد ...

مترجم : سپیده
منبع: پارسی پت