محققان موسسه مطالعات بیولوژیکی سالک در کالیفرنیا، به منظور مبارزه با بیماری آلزایمر، دارویی به نام J147 را بر روی موش‌هایی که به سرعت در حال پیر شدن بودند آزمایش کردند که نتایج حاکی از تقویت حافظه و قوه ادراک موش‌های پیر بود.


به گزارش سرویس علمی ایسنا، آلزایمر یک بیماری گسترده و پیشرونده است که عمدتا سالمندان را تحت تاثیر قرار می‌دهد. در حال حاضر بیش از پنج میلیون نفر تنها در آمریکا به این بیماری مبتلا هستند.

پژوهش موسسه سالک، به دنبال مقابله با این بیماری از یک زاویه جدید است. این پژوهش از طریق مطالعات قبلی در سال 2013 ، شروع شده و با یک داروی نوروتروفینی افزایش دهنده حافظه به نام J147 توسعه یافت.

بر خلاف بسیاری از داروهایی که برای مبارزه با این بیماری طراحی شده‌اند، داروی J147 پس از بررسی سمیت، در مغز سنتز شده و اثبات تاثیر این دارو، محققان را شگفت‌زده کرده است.

آنتونیو کورایز، مولف ارشد این پژوهش اظهار کرد: ما اثر‌گذاری این نوع از داروی ضد پیری را پیش‌بینی نمی‌کردیم. اما در کمال شگفتی مشاهده کردیم دارویJ147 ، بر اساس تعدادی از پارامترهای فیزیولوژیکی، موش‌های پیر را به شرایط دوران جوانی‌شان بازگرداند.

این گروه با آزمایش J147 در یک نژاد از موش‌های آزمایشگاهی که به سرعت در حال پیر شدن هستند، اثر این دارو را بر ژن‌های مغز آنها و همچنین بیش از 500 مولکول کوچک که در سوخت و ساز بدن حیوانات تاثیر دارند اندازه‌گیری کردند. سه گروه موش مورد آزمایش قرار گرفتند که یک گروه موش‌های جوان و دو گروه از موش‌های پیر بودند. یک گروه با دارویJ147 به مدت هفت ماه و دیگری بدون استفاده از این دارو تحت درمان قرار گرفتند.

نتایج آزمایش با بهبود عملکرد حافظه موش‌های پیر بسیار مثبت بود. آنها همچنین علائم پاتولوژیکی کمتری از بیماری آلزایمر در مغز خود را نشان دادند و به طور کلی جنبه‌های بیشتری از سوخت و ساز و بیان ژن خود را با گروه جوان‌تر از موش‌ها به اشتراک گذاشتند.

به طور کلی، مشخص شد که داروی J147 دارای اثرات حفاظتی بر روی سیستم عصبی مرکزی است و توانایی مقابله با جنبه‌های پیری که از نزدیک با بیماری آلزایمر در ارتباط است را دارد.

محققان اظهار کردند: قبل از هر گونه اعلام گسترده نتایج در مورد تاثیر احتمالی این درمان جدید، نیازمند مطالعات بیشتری در این زمینه هستیم. اما واضح است که تمرکز J147 بر درمان عوامل خطر این بیماری، حداقل توانسته است تاثیر زیادی در موفقیت آن بر روی موش‌ها داشته باشد. ما برای مشاهده تاثیر این دارو در انسان ها نیازمند صبر طولانی مدت نیستیم، چرا که امیدواریم این گروه آزمایشات انسانی خود را در سال 2016 آغاز کنند.

محققان یافته‌های پژوهش خود را در
مجله Agingمنتشر کرده‌اند.