مهاباد - ایرنا - رییس اداره حفاظت محیط زیست بوکان از مشاهده 23 قطعه پرنده نادر و در خطر انقراض میش مرغ در زیستگاه این پرنده در این شهرستان خبر داد .





محمد احمدی روز دوشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود: این پرندگان در حال حاضر دوران لانه سازی را پشت سرگذاشته و با پایان فصل جفت گیری در دوره آنکوباسیون یا کرچی قرار دارند.

وی یادآوری کرد: دوره زاد آوری میش مرغ که شامل مرحله جفت یابی است عمدتا از اواخر فصل زمستان و اوایل فصل بهار با گرم شدن دمای هوا و طولانی شدن طول روز شروع می شود.

محمد احمدی افزود: در این مرحله پرنده نر با انجام نمایشات پرگشایی دم خود را به صورت چتر باز کرده به طوریکه پرهای ثانویه موجود در دو طرف بدن به شکل گل سفید و بزرگی در می آید و غبغب پرنده متورم و برجسته می شود که این حرکات بسیار تماشایی و جالب توجه است .

وی گفت: خوشبختانه وضعیت این پرنده نادر در زیستگاه خود در دشت «سوتاو» حمامیان و دیگر زیستگاه های این پرنده از جمله دشت آلبلاغ و اینگیجه به دلیل امنیت خوبی که در آن برای زیست این پرنده بوجود آمده است بسیار مناسب می باشد .

احمدی اضافه کرد: در مناطقی که این پرنده دیده شده و یا اقدام به لانه گذاری کرده است به صورت شبانه روزی مورد حفاظت و بازدیدهای مکرر یگان حفاظت محیط زیست بوکان قرار می گیرد.

وی گفت: در زیستگاه میش مرغ در شهرستان بوکان حمل هرگونه اسلحه شکاری ممنوع بوده و با خاطیان و افرادی که در این محدوده اقدام به حمل سلاح کنند به شدت برخورد می شود .

رئیس اداره حفاظت محیط زیست بوکان با بیان اینکه در حال حاضر 80 درصد از جمعیت موجود این پرنده در کشور در بوکان زندگی می کنند افزود: برای حمایت از این پرنده در حال انقراض مرکز تحقیقات میش مرغ در دشت سوتاو در زمینی به مساحت دو هکتار با هدف حفاظت، احیاء و تکثیر مصنوعی از این گونه نادر و در حال انقراض در احداث است.

وی گفت: جمعیت این پرنده زیبا به طور کلی، هر چه از شمال غربی ایران به سمت غرب می رویم از تعدادشان کاسته می شود بطوریکه دشت های آذربایجان بیش از دشت های کردستان، کرمانشاه و همدان میش مرغ ها را در خود جای داده است.

رئیس اداره حفاظت محیط زیست بوکان ادامه داد: یکی ازعواملی که باعث شده این پرنده مناطق شهرستان بوکان را برای زیست خود انتخاب کند حمایت مردم و کشاورزان از این گونه نادر می باشد به طوری که کشاورزان هنگام درو مزارع خود در جلو کمباین حرکت کرده تا جوجه های این پرنده دچار اسیب نشوند.

وی ادامه داد: شرایط مناسب زیستی از جمله فراهم شدن محیطی امن توام با مواد غذایی کافی در این منطقه باعث شده تا در چند سال اخیر میش مرغ ترجیح دهند تا زمستان ها را نیز در منطقه دشت «سوتاو» حمامیان این شهرستان که زیستگاه اصلی این گونه نادر در ایران است سپری کنند.

میش مُرغ پرنده ای از خانواده «هوبرگان » است که در دشت های وسیع بی درخت، زمین های استپی و کشتزارهای پهناور حبوبات و علفزارها زندگی می کند.

این پرنده یکی از بزرگترین پرندگان ایران است که با طول بدن یک متر و وزن بیش از 15 کیلوگرم از نظر شکل و جثه شباهت زیادی به بوقلمون دارد.

تغذیه این پرنده بسیار متفاوت و شامل مواد گیاهی و حیوانی مختلف از جمله حشرات، قورباغه و مارمولک است.

در بهار که زمان جوجه آوری است آشیانه خود را در قسمت های انبوه این مزارع می سازد اما در پاییز و زمستان نیز می توان آنها را در مزارع درو شده مشاهده کرد.

دشت سوتاو که مهمترین زیستگاه این پرنده نادر در ایران به شمار می رود یک پهنه تپه ماهوری به وسعت 400 هکتار در روستای «حمامیان» از توابع بخش سیمینه شهرستان بوکان است که سالانه پذیرای 20 تا 25 قطعه از این نوع پرنده نادر است و اخیرا از سوی اداره کل حفاظت محیط زیست آذربایجان غربی به عنوان پناهگاه «میش مرغ» و منطقه شکار ممنوع اعلام شده است.

این پرنده در آذربایجان غربی علاوه بر بوکان در برخی مناطق مهاباد نیز دیده شده است.

این پرنده طی سال های گذشته به دلیل محدود شدن زیست گاه های طبیعی، شکار بی رویه و اختلال در مناطق زیست و تخمگذاری آن، در معرض تهدید انقراض بوده و به همین دلیل هم اکنون در فهرست سرخ اتحادیه بین المللی حفاظت از جمعیت و منابع طبیعی جهان قرار گرفته است.

شهرستان بوکان در جنوب آذربایجان غربی و 184 کیلومتری مرکز استان واقع شده است .









منبع:ایرنا