1. خرید اسب تربیت نشده

این اتفاق برای افراد مبتدی زیاد پیش می آید. اسب های تربیت نشده معمولا ارزان تر هستند یا ممکن است جذابیت بیشتری برای سوارکاران بی تجربه داشته باشند. هرگز اسبی را برای اینکه خودتان تربیتش کنید یا حتی برای سپردن دست یک مربی، خریداری نکنید. تربیت اسب ممکن است ماه ها طول بکشد، و اگر درست انجام نشود می تواند خطرناک باشد. اسب های کم سن یا کم تجربه قابل اطمینان نیستند. برای افراد مبتدی، اسب هایی لذتبخش تر و ایمن تر هستند که به محض خریداری شدن، قابل سوار شدن باشند.







2. نادیده گرفتن اسب های مسن تر

یک اسب سن دار که تجربه زیادی داشته می تواند یک اسب عالی برای سوارکار مبتدی باشد. شاید مبتدی ها از خریدن اسب های پیر خوششان نیاید، اما خیلی از اسب های مسن که سلامتی و توان خوبی دارند حتی در اواخر سالمندی هم می توانند اسب خوبی باشند و خوب سواری بدهند. در واقع، تمرین سبک روزانه با این اسب ها هم برای خودشان خوب است و هم برای سوارکار مبتدی.



3. خریدن اسبی جوان که با بچه تان بزرگ شود

خیلی رمانتیک است که وقتی بچه تان خردسال است یک اسب کم سن برایش بخیرد تا با هم بزرگ شوند، اما واقعیت این است که ترکیب یک سوارکار جوان با یک اسب کم تجربه جوان اصلا ترکیب خوبی نیست. برای بچه تان یک اسب بالغ آموزش دیده بخرید تا از همان روز اول فرزندتان بتواند آن را زین کند، سوارش شود و تمیزش کند.

اسبی بخرید که بداند وقتی چیزهای ترسناکی دور و برش اتفاق می افتد چطور باید خودش را کنترل کند – چون سوارکار مبتدی این را نمی داند. بچه ها با سوار شدن بر اسب مسن تر و آموزش دیده تر، در شرایط امن تری سوارکاری را یاد می گیرند و از آن لذت می برند.





4. خرید اسب در حراج های اسب

پیدا کردن یک اسب خوب در حراج اسب، نیاز به دقت و تجربه بسیار زیاد دارد. اسب ها در محل حراج اسب ممکن است خیلی آرام و مطیع به نظر برسند، چون در چنین موقعیتی آنقدر گیج می شوند که خشک شان می زند! حتی ممکن است به اسب ها دارو بدهند تا آرام یا سالم به نظر برسند. مواردی مثل لنگش یا نفس نفس زدن به راحتی می توانند با دارو پنهان شوند.


5. خرید عجولانه

هرگز در نگاه اول اسب نخرید. اگر اسبی چشم تان را گرفت، سوارش شوید، امتحانش کنید، و درباره اش پرس و جوی زیادی بکنید. بعد به خانه بروید و چند روز درباره اش فکر کنید. در کنار اسبی که دلتان را برده، چند اسب دیگر را هم ببینید و با آنها مقایسه اش کنید. تا جایی ادامه بدهید که مطمئن شوید بهترین و مناسب ترین اسب را برای خودتان انتخاب کرده اید.


6. امتحان نکردن اسب قبل از خرید

از فروشنده بخواهید که اسب را به صورت آزمایشی برای مدت کوتاهی در اختیار شما بگذارد. بیشتر صاحبان اسب دوست دارند اسبهایشان را به جایی خوب و دست کسی بسپرند که مطمئن باشند می تواند به خوبی از پس مراقبت درست بر بیاید. درمورد مشاورین خرید و فروش اسب قضیه فرق می کند. با این حال می توانید از آنها بخواهید اسب مدتی در اختیار شما قرار بگیرد یا اگر این اسب مناسب شما نیست، اسب دیگری برایتان پیدا کنند.

از مطرح کردن این خواسته تان نترسید. درخواست تان را بگویید، و اگر پاسخ طرف مقابل منفی بود، از او دلیلش را بپرسید.
احتمالا باید دلیل خوبی برای رد کردن این پیشنهاد داشته باشند.






7. خریدن اسب برای کشش

آیا در فکر این هستید که یک اسب بخرید و کره ای از او داشته باشید؟ قبل از اینکه پا به آن دسته از حراج های اسب بگذارید که اسبهایش در نهایت یا برای نمایش استفاده می شود و یا راهی کارخانه کالباس می شود، به این موضوع خوب فکر کنید که آیا واقعا می خواهید کره ای تولید کنید؟ ببینید آیا با درآمد و امکانات فعلی تان واقعا معقول است که یک اسب به اسبهای کره زمین اضافه کنید؟ کشش و پرورش اسب به این دلیل انجام می شود که اسب والد قابلیت های خاصی دارد که می تواند در فرزندش به ارث بگذارد. اینکه شما عاشق اسبتان هستید یا احساس می کنید اسبتان یک کره خیلی ناز و دوست داشتنی به دنیا می آورد، نه یک قابلیت ویژه است و نه دلیل خوبی برای کشش اسب.


8. خریدن اسب براساس رنگ


با اینکه کاملا منطقی است که شما دوست داشته باشید اسبی با ترکیب رنگی خاص داشته باشید، مثلا پینت، پالومینو یا آپالوسا، اما به هیچ وجه منطقی نیست که موقع خرید اسب فقط به رنگش توجه کنید. اگر قرار باشد از بین چندین اسب، که همگی به اندازه کافی سلامت و کفایت دارند، یکی را انتخاب کنید، حتما اسبی را انتخاب کنید که ظاهرش مطابق سلیقه شماست. اما اگر اسبی که در نظر دارید از لحاظ تربیتی یا خلق و خو اسب مناسبی نیست، به خاطر رنگش او را انتخاب نکنید. وقتی می خواهید ماشین بخرید می گویند "کسی رنگ ماشین را نمی راند"، درمورد اسبها هم، شما سوار رنگ نمی شوید!


9. خرید اسب دست بالا

شاید خودتان را تصور کنید که در یک مسابقه جهانی با اسب رویایی تان از روی مانع دو متری می پرید – اما در واقع شما فقط شش ماه دوره سوارکاری دیده اید. اسبی که برای مسابقات حرفه ای به درد می خورد لزوما اسبی نیست که بتوانید با امنیت کامل با او به تمرین و یادگیری سوارکاری بپردازید. اسبی بخرید که با مهارتهای خودتان و سطح سوارکاری فعلی تان جور است، نه با رویایی که حداقل تا پنج سال آینده به واقعیت
تبدیل نمی شود، یا حتی شاید تا آن موقع به کلی آن را کنار گذاشته باشید.





10. در نظر نگرفتن زمان و هزینه لازم برای نگهداری اسب


اسبداری مسئولیت سنگینی است. اسب شما نمی تواند از خوردن و زندگی کردن دست بکشد چون تعطیلات است و شما می خواهید مسافرت بروید. هزینه اسبتان به خاطر اینکه شما می خواهید پولتان را برای مخارج دیگری کنار بگذارید یا این ماه کار و کاسبی خوب نبوده متوقف نمی شود. درمورد هزینه و زمانی که باید برای نگهداری اسب صرف کنید با خودتان روراست باشید. اشکالی ندارد اگر عاشق و شیفته اسبها هستید، شاید به جایش بتوانید از دوره ها و کلاس های آموزش سوارکاری استفاده کنید و تمام این دردسرها و مخارج اسبداری را به دیگران بسپارید.


منبع:اختصاصی جهان اسب (دنیای اسب سابق)