روباه ترکمنی ، روباه سردم سیاه یا روباه کُرساک (نام علمی: Vulpes corsac) از روباه معمولی کوچکتر است و مختص قاره آسیا می‌باشد.این روباه بر خلاف سایر روباه‌ها اجتماعی است و در دشت‌ها و کوهستان‌های نیمه بیابانی زندگی می‌کند. پوست این حیوان بسیار زیباست به همین جهت شکار می‌شود و هم اکنون جزو حیواناتی است که در خیلی از کشورها از جمله ایران در معرض انقراض است.


شکل ظاهری

روباه ترکمنی کوچکتر از روباه قرمز می‌باشد و پاهایش نسبتاً بلند تر و گوشش کوچک که در قاعده پهن می‌شود و دندانهای کوچک و همچنین جمجمه‌ای پهن دارد.رنگش خاکستری می‌باشد و با ته رنگ نقره ای-خاکستری و قهواه‌ای روشن و قرمز.زیر پوزه اش سفید است. طول بدنش بین ۵۰ تا ۶۰ سانتیمتر است و طول دمش بین ۲۲ تا ۳۵ سانتیمتر و پشتشان شدیداً سفید مایل به قرمز هست.این روباه می‌تواند با استفاده از پنجه‌هایش ار درخت بالا برود.



محل سکونت

این روباه در دشتها زندگی می‌کند و مختص آسیای میانه و شمال شرقی آسیا است.در این قاره در کشورهای ایران، افغانستان، ترکمنستان، مغولستان، شمال شرقی چین، هندوستان، ازبکستان و پاکستان زیست می‌کند.



تغذیه

این حیوانات تقریباً همه چیز خوار هستند و تغذیه آنها را حیوانات کوچک ٬ پرندگان ٬ خزندگان ٬ حشرات و گیاهان تشکیل می‌دهند.حتی از لاشه حیوانات و پس مانده غذاها نیز تغذیه می‌کنند.




تولید مثل


زمان جفت گیری این حیوان در اواسط زمستان می‌باشد.طول دوره بارداری حیوان ماده ۸ هفته است و بین ۲ تا ۶ توله به دنیا می‌آورد.توله‌ها در ۹ و ۱۰ ماهگی قادر به تولید مثل می‌باشند و درسال دوم زندگی جفت گیری می‌کنند.روباه ترکمنی ۳ تا ۱۲ سال بسته به شرایط زندگی عمر می‌کند.


عادات


این روباه در مقایسه با سایر روباه‌ها بسیار اجتماعی تر است و در لانه‌هایش مشترک در گروهای کوچک زندگی می‌کند. این حیوان زندگی در صحرا را ترجیح می‌دهد و برای پیدا کردن محیط زندگی خود صحرا را قدم به قدم می‌کاود. این روباه توانایی راه رفتن روی برف را ندارد و رانشهای بزرگ برف باعث کشته شدن بسیاری از این روباهها شده است. آب بسیار کم می‌نوشد و در نتیجه زندگی در صحرا و کم آبی برایش مشکل نمی‌آفریند و مانند سایر سگسانان اضافی شکارش را دفن می‌کند.



روباه ترکمنی اغلب شبگرد است و به صورت تکی زندگی می‌کند ولی نسبت به سایر روباه‌ها اجتماعی‌تر است. گاهی چندتای آنها در یک لانه دیده می‌شوند. این گونه حیوانی بسیار چابک و زیرک است و می‌تواند از درختان بالا برود. در گذشته شکار آن با عقاب متداول بوده است. بعضی نیز آن را به عنوان حیوان خانگی نگهداری می‌کرده‌اند. این روباه، سرعت کمی دارد، به طوری که یک سگ معمولی می‌تواند آن را به آسانی بگیرد.


روباه ترکمنی
وضعیت بقا
طبقه‌بندی علمی
فرمانرو: جانوران
شاخه: طنابداران
رده: پستانداران
راسته: گوشتخواران
تیره: سگسانان
سرده: روباهیان[۱]
گونه: V. corsac
نام علمی
Vulpes corsac














منبع:ویکی پدیا