ابیا (نام علمی: Scolopax) نام سرده‌ای از پرندگان است که بین ۷ تا ۸ گونهٔ مشابه و زنده از پرندگانی آبچر را شامل می‌شود.



مشخصات

ابیاها پرندگانی هستند جنگلی و تک‌زی با طول ۳۴ سانتی‌متر که بدن‌هایی چاق داشته و پرهای سیاه و قهوه‌ای نقشداری که قابلیت همرنگ شدن با محیط و پنهان شدن در پشت بوته‌ها را به پرنده می‌دهد آن را پوشانده‌است. چشم‌ها در دو طرف سر واقع شده‌اند و میدان دیدی ۳۶۰ درجه را به پرنده می‌دهند. منقار ابیاها بلند و باریک بوده و نوک آن در آرواره بالایی بر خلاف دیگر پرندگان انعطاف‌پذیر است.



پراکندگی و زیستگاه

تنها دو گونه از ابیاها را می‌توان در نقاط مختلفی از جهان دید و بقیهٔ آنها بومی جزایری همچون آمامی در جنوب ژاپن، لوزون و میندانائو در فیلیپین و جاوه، سوماترا، سولاوسی و مالوکای شمالی در اندونزی هستند. این پرندگان بیشتر مناطق مرطوب و جنگلی را برای زیستن ترجیح می‌دهند.
در ایران ابیاهای مهاجر فصل زمستان را در شمال کشور و بویژه در زمین‌های پست ناحیهٔ دریای خزر می‌گذرانند و گاهی در مناطق جنوبی‌تری همچون فارس، خوزستان و بلوچستان نیز دیده می‌شوند.



رفتارشناسی


این پرندگان به هنگام غروب یا شب‌هنگام به دنبال غذا رفته و با منقارهای بلندشان زمین‌های نرم را برای یافتن بی‌مهرگان جستجو می‌کنند. آنها طول روز را به استراحت می‌پردازند و پرهای نقشدارشان آنها را از دید دیگران پنهان می‌سازد.


گونه‌ها


امروزه می‌توان گونه‌های زیر را از ابیاها مشاهده نمود.

ابیای اوراسیایی، Scolopax rusticola
ابیای آمامی، Scolopax mira
ابیای بوکیدنون، Scolopax bukidnonensis
ابیای تیره‌رنگ، Scolopax saturata
ابیای گینه نو، Scolopax (saturata) rosenbergii
ابیای سولاوسی، Scolopax celebensis
ابیای مالوکویی، Scolopax rochussenii
ابیای آمریکایی، Scolopax minor


طبقه‌بندی علمی
فرمانرو: جانوران
شاخه: طنابداران
رده: پرندگان
زیررده: نومرغان
فرورده: نوآروارگان
بالاراسته: نوپرندگان
راسته: آبچلیک‌سانان
زیرراسته: آبچر
تیره: آبچلیکیان
سرده: ابیا
لینه، ۱۷۵۸
گونه‌گونی
۷-۸ گونهٔ زنده







منبع:ویکی پدیا