بروسلوز (سقط جنين واگير)


عامل بيماری بروسلوز در گاوان يک باکتری بنام بروسلا آبورتوس و در گوسفند باکتری بنام بروسلا ملیتنيس مي باشد.
آلودگی در هر سنی می تواند اتفاق بيفتد ولی حساسيت دامها در سن بلوغ جنسی افزايش می يابد. بروسلا آبورتوس به رحم آبستن، پستان، بيضه و غذد جنسی و غدههای لنفاوی تمايل دارد.
در ماده گاوان بالغ غير آبستن، ميکروب در پستان جايگزين می شود و پس از آبستنی، رحم و جفت را آلوده میکند.
در گوساله ها به علت عدم بلوغ جنسی در اکثر موارد بروسلا پس از مدت کوتاهی بدن را ترک می کند ولی عفونت در گاوان بالغ دوام دارد.


طرز انتقال:


منشا اصلی عفونت، ترشحات رحمی و اندمهای جنين سقط شده است آه دو هفته پس از سقط جنين دفع باکتری از مهبل کم و سپس قطع میشود ولی ناقل باقی میمانند.
راه ديگر دفع باکتری از طريق شير مي باشد که در اواخر دوره شيرواری دفع ميکروب بيشتر است.
مهمترين راه دخول ميکروب به بدن، دستگاه گوارشی است اما ميکروب می تواند از راه مخاطات بويژه مخاط چشم و خراش پوست و حتی پوست سالم، وارد بدن شود.
دم ماده گاو که به ترشحات رحمی آلوده باشد، اگر به چشم يا پوست گاوهای سالم تماس يابد، باعث سرايت بيماری می شود. همچنين اين بيماری می تواند از طريق ماشينهای شيردوشی و از راه اسپرم و جفت گيری نيز منتقل شود.


علائم بيماری:


سقط جنين از ماه پنجم به بعد، نشانه اصلی اينبيماری است . سپس تاخير در باروری و گاهی نازائی و تورم رحم که از عوارض عادی سقط است.
جفت خيزدار است و کوريون ضخيم و حاوی لکه های چرم مانند است و در کوتيلودوانها آثار نکروز ديده میشود.


پيشگيری :


اصول پيشگيری از بيماری بروسلوز عبارت است از شناسايی دامهای آلوده و خارج ساختن آنها از گله وايجاد مقاومت در دامها بوسيله واکسيناسيون.
معمولا تلیسه هایی را در سن ٣ تا ٨ ماهگی مايه کوبی میکنند ولی گوسالههای نر را واکسن نمیزنند.
بيماری بروسلوز شديداً زئونوز می باشد و انسان با مصرف شير آلوده يا در اثر تماس با حيوانات عفونی در هنگام زايمان آلوده میشوند.
علائم آن در انسان عبارت است از تب متناوب، عرق کردن شبانه و دردهای مفصلی.


تشخيص بيماری بروسلوز:


تشخيص بيماری از طريق آزمايش خون برروی گاوان ماده و جنين سقط شده آنها و آزمايش حلقه(Ring test) برروی مخلوط شير گاوداری (حداقل به تعداد ١٢ تست حلقه در سال است .
Ring test: يک ميلی ليتر شير چربی نگرفته را در لولهباريکي ريخته و يک قطره پادگن رنگی (بروسلای کشتههمراه با رنگ هماتوکسيلين ) به آن
می افزايند و خوب مخلوط می کنند و پس از يک ساعت در گرمای ٣٧ درجهسانتیگراد قرار میدهند.
در صورتيکه پادتن در شير وجود داشته باشد،باکتریهای رنگين را جمع می کند و همراه چ ربی شير به سطح میآيد و حلق رنگينی در سطح ايجاد
می شود. اين آزمايش را با مخلوط شير گاواداری انجام می دهند و در صورت آلوده بودن، به آزمايش انفردای گاوان میپردازند.