پایگاه خبری دیده بان محیط زیست و حیات وحش ایران: خشکاندن سریع درختان در جنگل های شمال به ویژه مناطق جنگلی نور، با پاشیدن اسید بر تنه آنها شیوه جدیدی است که حاشیه نشینان این جنگل ها برای زمین خواری و قاچاق چوب به کار می برند. این در حالیست که مسئولان به دلیل زد و بندهای طایفه ای در این شهرستان چشم خود را بر بسیاری از این اقدامات بسته اند.
به گزارش خبرنگار مهر، بر اساس گزارش های دریافتی از برخی ساکنان روستاهای اطراف مناطق جنگلی نور، در چند سال اخیر حاشه نشینان دست کم روزانه بیش از ۵ اصله از درختان قطور این جنگل را بدون هیچ نظارتی خشکانده و قاچاق می کنند.

قطع روزانه ۵ اصله درخت در جنگل نور

روستای افراسیاب کلا که از ۳ ضلع شمالی، غربی و شرقی به جنگل نور منتهی شده و ضلع جنوبی آن به سمت خارج از جنگل راه دارد یکی از روستاهایی است که به گفته شاهدان عینی و برخی از اهالی آن در طی ۲ سال اخیر روزانه بیش از ۵ اصله درخت را از این طریق برای فریب دادن مسئولان خشکانده و چوب آنرا با وانت بارهای شخصی بدون کوچکترین دغدغه و نظارتی از جنگل خارج می کنند.

قطع حدود ۴ هزار اصله درخت در دو سال گذشته

بر این اساس تنها در طول ۲ سال گذشته چیزی نزدیک به ۴ هزار اصله درخت اغلب از گونه های ارزشمند بلوط و سفید پلت با پایه های قطور که مصارف صنعتی دارند از این جنگل قاچاق شده است.


نظارت بر جنگل نور با ۴ نیرو امکان پذیر نیست


یکی از اهالی این روستا به خبرنگار مهر می گوید بارها به شورای روستای افراسیاب کلا در این خصوص اطلاع رسانی کرده ایم اما تنها جوابی که شنیده ایم این است که چگونه تنها با ۴ نیرو می توان چنین مساحتی را کنترل کرد.
به گفته وی ساکنین این روستا که اغلب دامدار هستند به بهانه چرای دام وارد جنگل شده و با ابزارها و سایل حمل و نقل شخصی به راحتی و بدون هیچ نظارتی درختان را که از مدتی قبل با اسید پاشی خشکانده اند قطع می کنند.


به گفته وی، در گذشته دامداران و روستاییان درختان را از طریق کف زنی می خشکاندنن که پروسه ای طولانی مدت بود اما در سال های اخیر اسید پاشی بر تنه درختان که به سرعت موجب از بین رفتن آوند ها و خشکیده شدن درخت می شود رایج شده است.
به دلیل اینکه این افراد بلافاصله اقدام به قطع درخت می کنند پوسیدگی به چوب نمی رسد و لذا می توان برای مصارف صنعتی از آن استفاده کرد بنابراین قاچاق چوب گونه های با ارزش این جنگل می تواند یکی دیگر از اهداف حاشیه نشینان باشد.



ممنوعیت چرای دام در جنگل نور به درستی اعمال نمی شود

وی در پاسخ به اینکه چرای دام در این جنگل ممنوع نیست می گوید: ممنوعیت چرای دام در این جنگل هم از جمله مسائلی است که هرگز رعایت نمی شود. البته مسئولان برای جلوگیری از ورود دام به جنگل درب چوبی که همیشه باز است را در مدخل جنگل نصب کرده اند!


درختان بیشتر با هدف زمین خواری خشکانده می شوند



عضو هیات علمی دانشگاه تربیت مدرس نیز در این رابطه به خبرنگار مهر می گوید: قاچاق چوب و زمین خواری در جنگل های شمال و به ویژه جنگل های شهرستان نور تنها مختص به این روستا نیست و به یک اپیدمی تبدیل شده است.
دکتر حامد یوسف زاده روستای افراسیاب کلا را دارای موقعیت استراتژیک و جغرافیای ویژه برای این اقدام عنوان کرده و می گوید: شهرستان نور در سال های اخیر به دلیل هجوم پایتخت نشینان برای خرید زمین های منطقه چمستان با قیمت ارزان با کمبود شدید زمین مواجه شده لذا به نظر می رسد برخی اهالی این روستا که خرید و فروش املاک در آن رونق زیادی دارد با هدف افزایش زمین های قابل خرید و فروش برای ویلا سازی اقدام به قطع درختان جنگل می کنند.


تعیین میزان دقیق کاهش سطح جنگل نور از طریق مقایسه نقشه های جغرافیایی




یوسف زاده اظهار نظر قطعی در خصوص تعداد درختانی که در طی سالیان اخیر از این جنگل قطع شده را منوط به بررسی و مقایسه نقشه های gis منطقه در سال های مختلف می داند. بر این اساس به صورت دقیق و علمی می توان سطح کاهش یافته در اثر تعرض و تصرف در این منطقه را محاسبه کرد.


عدم نظارت درست بر تخلفات به دلیل وجود روابط طایفه ای




به اعتقاد او، طایفه بازی در میان مسئولان شهرستان نور پدیده ای است که خیلی رواج دارد بنابراین این روابط در نظارت و بررسی تخلفات تأثیر گذار بوده و کنترل به درستی انجام نمی شود. به هر حال پارک جنگلی نور که به عنوان بزرگترین پارک جنگلی خاورمیانه معرفی می شود هنوز هم با تمام ناملایمات و جفایی که انسان ها در حقش روا می دارند همچنان درختان سر به آسمان کشیده اش دالانی درست می کنند که گاهی از لابلای آنها آسمان به سختی دیده می شود.


شکوه و زیبایی این جنگل با اهیمت هنوز هم گردشگران و مسافران را برای دقایقی مات و مبهوت می کند بنابراین به نظر می رسد با توجه به آسیب هایی که از ناحیه گردشگری و ریختن زباله به این پارک جنگلی وارد می شود مسئولان باید تدبیری بیاندیشند تا دسته کم با نظارت جدی تر جلوی تعارض و تصرفاتی که حاشیه نشینان بر این جنگل ها روا می دارند گرفته شود و مانع از قاچاق علنی چوب و اسید پاشی بر تنه درختان شوند.