نمایش نتایج: از 1 به 2 از 2
  1. #1
    همکار قدیمی انجمن حیات وحش و محیط زیست

    محل سکونت
    همدان
    نوع حیوان خانگی
    در راه است !
    تاریخ عضویت
    Aug 2013
    شماره عضویت
    14215

    منطقه حفاظت شده خانگرمز . استان همدان

    دیده بان محیط زیست و حیات وحش ایران: این منطقه در سال ۱۳۵۶ بعنوان بخشی از منطقه شکار ممنوع دشت اسدآباد محسوب و در تاریخ ۴/۲/۵۶ تحت ممنوعیت قرار گرفت. سپس طی آگهی رسمی شماره ۱۱۴۲۷ مورخ ۲/۳/۶۳ ممنوعیت شکار و طبق آگهی رسمی شماره ۲۰۳ مورخ ۱۳۸۰/۷/۲۵ ونامه شماره ۳۴۲۲۱-۱۲ مورخ ۱۳۸۰/۸/۳۰ با وسعت ۹۰۲۶ هکتار به عنوان منطقه حفاظت شده خانگرمز اعلام گردید.
    منطقه حفاظت شده خانگرمز در فاصله ۳۰ کیلومتری غرب شهرستان تویسرکان، ۲۵ کیلومتری شرق شهر اسدآباد و در سمت جنوب غربی همدان و شمال غربی شهر فرسفج قرار گرفته است.
    حدود اربعه منطقه:
    شمالاً: از فاصله پانصد متری سمت راست روستای معین آباد در امتداد جاده جیپ رو و در همان فاصله تا روستای قلقل.
    غرباً: از فاصله ۵/۱ کیلومتری روستای ولاشجرد در خط مستقیم تا فاصله پانصد متری روستای سازیان و از آنجا در خط مستقیم پانصد متری روستای معین آباد.
    جنوباً: از روستای قلی لاله بالا در مسیر جاده جیپ رو بطرف روستای مبارک آباد در جهت جنوب تا فاصله پانصد متری آن روستا و ادامه مسیر در جهت غرب و در خط مستقیم تا فاصله ۵/۱ کیلومتری روستای ولاشجرد.
    شرقاً: با رعایت فاصله پانصد متری از روستای قلقل تا تقاطع جاده شوسه سوتلق در جهت جنوب وادامه آن در مسیر جاده شوسه قلی لاله بالا.
    منطقه حفاظت شده خانگرمز نام خود را از کوهی به همین نام گرفته است که بخش اعظم وسعت و اهمیت منطقه را به خود اختصاص داده است. انتخاب نام خانگرمز که در فارسی دری به مفهوم خان گسترده اهورامزداست علاوه بر اینکه بیانگر سابقه دیرینه این منطقه است بلکه نشانگر ارج نهادن ایرانیان باستان به منابع طبیعی به عنوان مواهب الهی می باشد.
    از راههای دسترسی به منطقه میتوان به مسیر جاده اصلی آسفالته تویسرکان به فرسفج از روستای جعفریه بوسیله جاده فرعی که منتهی به روستای سوتلق می گردد اشاره کرد.
    طبق گزارشات سازمان هواشناسی این منطقه دارای آب و هوای نیمه خشک و سرد و معتدل بوده و بارندگی آن از تیپ اقلیم مدیترانه ای است. متوسط میزان بارندگی منطقه معادل ۴۰۰ میلی متر در سال و میانگین دمای سالانه در یک دوره ۱۲ ساله حدود ۷/۱۲ درجه سانتیگراد و سرعت باد غالب منطقه ۲/۵ متر در ثانیه در جهت جنوب غربی برآورد شده است.
    از منابع آبی منطقه حفاظت شده خانگرمز می توان به وجود ۳۵ دهنه چشمه و ۱۳ رشته قنات اشاره کرد. این منطقه از شمال به روستاهای قلقل، گنبله، بهارآب، ترمیانک، هوش و از شرق به روستاهای حاجی آباد، سوتلق، قلی لاله بالا و از طرف غرب به روستاهای مین آباد، تقی آباد، سازیان، کنجوران سفلی و از طرف جنوب به روستاهای کنجوران علیا و وسطی، قلی لاله پایین و ولاشجرد محدود می شود.
    موقعیت مورفولوژیکی این توده کوهستانی و تنوع پوشش گیاهی آن، همچنین دور بودن از منابع آلاینده و تولید سروصدا، شرایط زیستی مناسبی را برای حیات وحش به وجود آورده است.
    پوشش گیاهی:
    در منطقه حفاظت شده خانگرمز تاکنون در مجموع ۲۱۳ گونه گیاهی متعلق به ۱۶۴ جنس و ۴۵ خانواده با خواص وکاربردهای دارویی، صنعتی و .. شناسایی شده است که به شکل درختچه، بوته و علف دارای مصارف خوراکی، دارویی، صنعتی و ساختمانی هستند.
    از بین گونه های فوق خانواده(Asteraceae (composite با تعداد ۳۷ جنس و ۵۷ گونه گیاهی فرم غالب پوشش گیاهی منطقه می باشند. از جمله گونه های درختی و درختچه ای می توان به ارزژن، زرشک، زاازالک، انجیر وحشی، گردو، ارس، سیب وحشی، ون، کلخونگ، گلابی وحشی و انگور وحشی و … اشاره نمود که به جز ارس که از چوب آن استفاده می شود، بقیه میوه خوراکی دارند.
    از گونه های بوته ای و علفی که دارای خواص دارویی هستند در منطقه خانگرمز می توان به بومادران، شیرخشت، شکر تیغال، پونه گل درشت، چند گونه مفرا، چند گونه مریم گلی، آویشن و گل راعی اشاره کرد. تعدادی از گیاهان این منطقه نیز خوراکی هستند مانند: کنگر وحشی، گلپر و پینامه.
    گونه های شاخص جانوری:
    فون جانوری منطقه حفاظت شده خانگرمز شامل: کل وبز، قوچ ومیش که از گونه های شاخص منطقه هستند و از سایر پستانداران می توان گرگ، روباه، شغال، کفتار، خرگوش، سمور، گورکن، تشی، رودک، خارپشت، حشره خوار و انواع موشها و از میان پرندگان عقاب طلایی، کبک، تیهو، دلیجه، کلاغ نوک سرخ، کبوتر، کمر کولی، زاغی، چکچک، سهره، سار، جغد، سبز قبا، سنگ چشم، دم جنبانک و زرده پر را نام برد.
    همچنین به انواع خزندگان چون افعی زنجانی، یله مار، سوسن مار، شلاقی، چلمبر، مار پلنگی، لاک پشت و انواع مارمولک ها می توان اشاره کرد.
    در اطراف منطقه حفاظت شده خانگرمز ۱۲ روستا با جمعیتی در کل بالغ بر ۶۸۹۳ نفر قرار دارد. تعداد کل جمعیت با سواد منطقه خانگرمز در سال ۱۳۷۵، ۴۸۲۱ نفر بوده که از این تعداد ۵/۵۶ درصد مرد و ۵/۴۳ درصد زن بوده اند. معیشت مردم منطقه بیشتر از راه کشاورزی و دامداری و کارگری در شهرها می باشد. با توجه به کوچک بودن اندازه بهره برداری ها و تعداد کم دامها بعلت کمی علوفه وضعیت معیشت اهالی منطقه در حد خوب و قابل قبولی نمی باشد.
    قرق نمودن منطقه خانگرمز موجب ایجاد محدودیتهائی در برداشت گیاهان داروئی و معدنی شده و سبب کاهش درآمد اهالی و نارضایتی آنان گردیده است. هیچیک از روستاهای منطقه خانگرمز گاز کشی نشده و منابع سوختی ساکنین نفت، گازوئیل و کپسول گاز می باشد. خانوارها از چوب و هیزم برای پخت و پز بعنوان یک سوخت ارزان استفاده می کنند. بیشتر در مراسم برای پخت و پز از هیزم و از سر شاخه بریده شده باغات برای این منظور استفاده می نمایند.
    تعارضات و تهدیدهای منطقه:
    - شکار و صید غیر مجاز
    - فعالیت های دامداری، کشاورزی و باغداری روستائیان مستقر در روستاهای حاشیه منطقه.
    - بوته کنی و برداشت بی رویه از گیاهان به منظور مصارف سوختی و تغذیه دام و بعضا استفاده های دارویی، صنعتی و غیره.
    - چرای غیر مجاز و بیش از ظرفیت قابل تحمل، پیش از فصل و کاهش گستره کمی و کیفی گونه های گیاهی که منجر به محدود شدن قلمرو جانوران وحشی می گردد.
    - تغییرات شرایط آب و هوایی و بهره برداری بی رویه و غیر اصولی و منابع محدود آب.
    - شیوع و گسترش بیماریهای مشترک دام و وحوش.
    - شخم زدن و تبدیل مراتع به مزارع کشاورزی که در نهایت منجر به تخریب و تسریع فرسایش خاک و حذف گونه های بومی و جایگزینی گونه های مهاجم می گردد.
    - بهم خوردن تعادل اکوسیستم طبیعی منطقه به خاطر استفاده از سموم کشاورزی، آفت کش و کودهای شیمیایی.
    تصاویر منطقه حفاظت شده خانگرمز:





    منبع :دیده بان محیط زیست و حیات وحش ایران




  2. #2
    مدیر انجمن طبیعت و حیات وحش
    مدیر سایت گالری عکس

    محل سکونت
    تهران
    نوع حیوان خانگی
    ماهی
    تاریخ عضویت
    Oct 2012
    شماره عضویت
    10572
    با اجازه از آقا پارسای عزیز

    **********************


    منطقه حفاظت شده خانگرمز، تویسرکان


    نام انگلیسی : Khangormoz protected areaنام فارسی : منطقه حفاظت شده خانگرمز

    منطقه حفاظت شده خانگرمز
    ، منطقه اي است با الكوسيستم كوهستاني، كه نام خود را از كوهي به همين نام گرفته است و محدوده اي قله مخروطي شكل خان گرمز، با چشم اندازي زيبا و ارتفاع 2853 متر از سطح دريا، در 34 كيلومتري غرب تويسركان و جنوب غربي رشته كوه الوند و شرق دشت اسدآباد قرار گرفته است، كه راه دسترسي آن از طريق جاده تويسركان به كنگاور و جاده فرعي روستاهاي و لاشجرد و كنجوران عليا فراهم مي باشد اين منطقه از لحاظ پوشش گياهي و تنوع گونه هاي گياهي و مرتعي و منابع تغذيه اي وحوش بسيار غني است و عمدتاً از نوع گون و بله گوش هستند و ساير گياهان عبارتند از: گندميان، علف باد بزني، كاكوتي، علف گوسفند، فرفيون و.... شش رشته چشمه دائمي و يك سرآب در دل كوه منابع آب خان گرمز و آب شرب وحوش را جهت احداث آبشخور فراهم نموده است. با توجه به برخورداري اين منطقه از شرايط و عوامل زيستي مناسب حيات وحش، از جمله: دور بودن از مسير جاده اصلي، محصور بودن جبهه شمالي آن توسط رشته كوه الوند و منابع آب كافي، جمعيت جانوري قابل توجهي را در خود جاي داده است و مهمترين زيستگاه كل و بز وحشي، قوچ و ميش استان به شمار مي رود ساير وحوش عمده موجود در اين منطقه عبارتند از:

    الف- پستانداران شامل: بز و پازن، گربه وحشي، كفتار، گوركن، سمور، گرگ معمولي، گرگ سياه، روباه، خرگوش، شغال و سنجاب نقره اي.

    ب- پرندگان بومي و مهاجر شامل: عقاب طلايي، كبك، تيهو، اكراس، كبوتر، غاز خاكستري، كوكره، اگرات، قرقي، باقرقره، كلاغ نوك سرخ، كلاغ نوك زرد، سينه سرخ و بالابان.

    ج- پرندگان آبزي مهاجر مانند: خروس كولي، حواصيل خاكستري، لك لك، كله سبز، آنقوت، كشيم بزرگ و.... لازم به ذكر است كه زمين شناسان، جغرافيدانان، علاقمندان طبيعت وحش و گردشگران مي توانند با رعايت مقررات و ظوابط سازمان حفاظت محيط زيست اين اكوسيستم را مورد بازديدهاي علمي، آموزشي و تفرجي قرار دهند.
    موقعيت جغرافيايي

    اين منطقه با مساحتي بالغ بر 5000 هكتار در ميان 16 روستاي اطراف آن در غرب شهرستان تويسركان و جنوب شهرستان اسدآباد و جنوب غربي قله الوند و به لحاظ مختصات جغرافيايي بين مدار N3435 تا N3440 عرض شمالي و E4810 تا E4815 طول شرقي قرار گرفته است ، اين منطقه از شمال به روستاهاي قلقل،گنبله ، بهارآب، ترميانك ، هوش و از شرق به روستاهاي حاجي آباد ، سوتلق ، قلي لاله بالا و از طرف غرب به روستاهاي مين آباد ،تقي آباد ،سازيان ، كنجوران سفلي و از طرف جنوب به روستاهاي كنجوران عليا و وسطي،قلي لاله پايين ، ولاشجرد محدود مي شود.


    وضعيت اقليمي

    اين منطقه داراي آب و هواي نيمه خشك و سرد و معتدل بوده و رژيم بارندگي آن از تيپ اقليم مديترانه اي است متوسط ميزان بارندگي آن در سال 400 ميلي متر و ميانگين درجه حرارت در سال 13 درجه سانتي گراد مي باشد . گرمترين ماههاي سال اواسط تير و مردادماه و سردترين ماه سال بهمن مي باشد، دراين منطقه 2 ماه يخبندان داريم كه در ماههاي اواسط دي و بهمن اتفاق مي افتد .


    زمين شناسي و ناهواريها

    اين منطقه با ارتفاع 2853 متر از سطح دريا در ضلع شمالي ، داراي صخره ها و پرتگاههاي مرتفع و صعب العبور مي باشد. كه در معرض فرسايش شديد ناشي از بارندگي و يخبندان مي باشد ، همچنين در ضلع جنوبي نيز شاهد وجود صخره هاي سنگي و غارهاي متعددي چون غار بهرامي ، غار مر لرستاني ، غار عبدا... خان مباشيم ، همچنين در اين منطقه دره هاي عميق و طولاني چون دره تقي آباد ، دره كفتاران ، دره وزم در و غيره وجود دار دكه آب ناشي از بارندگي و ذوب برفهاي منطقه را به پايين دست منطقه هدايت مي كند. جنس سنگهاي منطقه بيشتر از جنس آهك و سيليس مي باشدكه غارهاي موجود بر اثر حل شدن اين سنگهاي آهكي دراثر بارندگي بوجود آمده است، جنس خاك منطقه بيشتر رسي لومي مي باشد .


    منابع آبي منطقه

    آب وحوش منطقه از دو دسته آب تامين مي شود :1ـ آب چشمه هاي منطقه كه به سطح زمين جاري مي شود .

    2 ـ آب ناشي از بارندگي و ذوب برفهاي ارتفاعات منطقه كه به صورت نهرهاي كوچك و بزرگ از شكاف صخره ها و دره هاي عميق جاري مي شود ، ويا به صورت آبگير و تالابهاي كوچك فصلي ظاهر مي شود مثل آبگير تخت سر منطقه كه تا اواخر بهار داراي آب مي باشد و منبع تامين كننده آب وحوش در فصل بهار مي باشد .

    چشمه هاي اصلي وتامين كننده آب شرب وحوش و پرسنل منطقه و آبياري فضاي سبز پاسگاه 5 دهنه چشمه به نامهاي چشمه شرشره ، كفتاران ، كني خان . علي زمان و چشمه وزمان مي باشند . كه بيشترين ميزان دبي آب را در اواسط فصل بهاروكمترين ميزان دبي را در اواخر فصل تابستان دارا مي باشند . چشمه هاي كفتاران و شرشره دو چشمه اصلي و پر آب منطقه هستند كه با ذخيره كردن آب چشمه شرشره در استخر ذخيره كشاورزي آب ،آبياري 2 هكتار فضاي سبز منطقه با استفاد ه از سيستم آبياري قطره اي تامين مي شود.


    پوشش گياهي منطقه

    به طور كلي پوشش منطقه حفاظت شده خانگرمز به دو دسته تقسيم مي شود :

    1 ـ پوشش علفزار ( گراس لند ) بيشتر در ارتفاعات بالا و تخت سر ديده مي شوند .

    2 ـ پوشش بوته زار ( بوش لند ) در ارتفاعات پايين تر و تپه ماهورهاي اطراف ديده مي شود .

    3 ـ پوشش پهن برگان ( فرب ) كه بيشتر دست كاشت و مصنوعي و در حدود 2 هكتار مي باشد.

    بيشترين نوع پوشش گياهي منطقه را پوشش علفزار تشكيل مي دهد كه تيپ مرتعي و از خانواده گرامينه ها مي باشند . به طور كلي گونه هاي غالب گياهي عبارتند است: خانواده گرامينه ها ، علف گوسفندي ، گل قاصد ، سريش ها ،گونه هاي فرفيون ، گونه شقايق، جامعه گونه اي گون ،لاله ، كلاه ميرحسين ، درمنه كاكوتي ،كنگر ،بله گوش ، ميخك ، بابونه ، داغداغان ، شيرخشت ، چاي علفي ، رزوحشي ، نخود وحشي ، گل ماهور ، بادام كوهي ، وليك ، آلبالوي وحشي وساير گونه هاي ديگر موجود كه بايستي مورد تحقيق و مطالعه وسيع جهت شناسايي و رده بندي گونه اي قرار گيرند .


    گونه هاي جانوري منطقه


    اين منطقه به دليل پوشش گياهي غني و منحصر به فرد و صخره هاي مرتفع بهترين زيستگاه كل و بز و قوچ و ميش در غرب كشور است كه از رشد 25 درصدي جمعيت در سال برخوردار است كه مرهون تلاش و زحمات شبانه روزي پرسنل اجرايي در مسير حفظ و حفاظت از زيستگاههاي منطقه است .گونه هاي شاخص و مهم جانوري منطقه عبارتند از پستانداران : كل وبز ـ قوچ وميش ـ گربه وحشي ـ گرگ ـ روباه ـ شغال ـ كفتارـ خرگوش ـ سمور ـ گوركن ـ تشي ـ زردبره ـ رودك عسل خوارـ خارپشت ـ حشره خوارـ حفار و انواع موشها

    پرندگان : عقاب طلايي ـ كبك ـ تيهو ـ دليجه ـ كلاغ نوك سرخ ـ كبوتر ـ كمر كولي ـ زاغي ـ چكچك ـ سهره ـ سارـ جغد ـ سبز قبا ـ سنگ چشم ـ دم جنبانك .

    انواع خزندگان : چوخ مار سمي ـ افعي زنجاني ـ مار نيمه سمي : يلدمار ـ سوسن مار ـ مارهاي غير سمي : شلاقي ـ چلمبر ـ مار پلنگي وانواع مارمولكها و عقرب زرد و رتيل را مي توان نام برد .


    امكانات منطقه

    در ضلع جنوبي منطقه پاسگاه محيط باني با وسعت 120متر كه مجهز به آشپزخانه ، اتاق گارد ، مهمانسرا ، اصطبل، خودرو ،موتور سيكلت و محيط بانان مجهز به سلاح كلاشينكف و بي سيم و دوربين چشمي اند ضمناً اولين سيستم انرژي خورشيدي در استان در سال 1383 با اعتباري غالب بر 350 ميليون ريال در پاسگاه خانگرمز ايجاد گرديد كه برق آن 5/1 كيلو وات بوده و داراي 2 پانل با 16 ماژول و نيز داراي غابليت ذخيره شارژ برق تا 3 روز مي باشد. خانگرمز از لحاظ تراكم شكار موجود در منطقه نسبت به ساير مناطق موجود در استان اولويت بالاتري دارد .علاوه بر منطقه حفاظت شده خانگرمز مناطق آزادي در شهرستان تويسركان وجود دار دكه زيستگاه پرندگان و پستانداران مي باشد به طور مثال زيستگاه كبك در ارتفاعات كمانكران ، بوستاندره ،گزندر، توچال ، قزل ارسلان و زيستگاه باقرقره در سيد شهاب ، پيرغيب ، باباكمال ، مياندوآب مي باشدو در اين منطقه خرگوش ، روباه و قمري نيز يافت مي شود .












































    منبع:کویرها و بیابان های ایران


    لینک خبر : منطقه حفاظت شده خانگرمز، تویسرکان

    همیشه و در همه حال به طبیعت احترام بگذاریم و حق زندگی برای حیوانات را هم محترم بشماریم​

اطلاعات موضوع

کاربرانی که در حال مشاهده این موضوع هستند

در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)

موضوعات مشابه

  1. پاسخ: 0
    آخرين نوشته: 9th November 2013, 10:38 PM
  2. پاسخ: 0
    آخرين نوشته: 27th October 2013, 09:04 AM
  3. پاسخ: 0
    آخرين نوشته: 19th October 2013, 11:16 AM
  4. پاسخ: 0
    آخرين نوشته: 6th October 2013, 05:09 PM
  5. پاسخ: 0
    آخرين نوشته: 1st October 2013, 10:45 AM

مجوز های ارسال و ویرایش

  • شما نمیتوانید موضوع جدیدی ارسال کنید
  • شما امکان ارسال پاسخ را ندارید
  • شما نمیتوانید فایل پیوست کنید.
  • شما نمیتوانید پست های خود را ویرایش کنید
  •  
تبلیغات متنی : کیف لپ تاپ