چکاوک-قبره

پرندگانی خوش آواز باپر وبال رگه رگه وقهوهای رنگ هستند که اغلب درحال پرواز آواز میخوانند. روی زمين بيشتر راه میروند يا میدوند. معمولاً ناخن انگشت عقبی پای آنها دراز، راست ونوک تيز است . اغلب بطور دسته جمعی ديده می شوند. جز در مورد استثنائی. نر وماده آنها همشکل است . روی زمين آشيانه میسازند. از دانه ها، حشرات ونرم تنان تغذيه می کنند.
جفت گيری و تخم گذاری

پس از جفت گيری چکاوک ماده مابين ۴ تا ۵ تخم می گذارد که به رنگ خاکستری با علائم قهوه ای زيتونی است . چکاوک ممکن است در يک فصل دو جوجه پرورش دهد. چکاوک روی زمين وميان بوته های کوتاه لانه می سازد.
انواع چکاوک

پرنده چکاوک انواع متعددی دارند که به شرح زير می باشند:

  • چکاوک سهره ای
  • چکاوک سنگلاخ
  • چکاوک سردم سياه
  • چکاوک هدهد (أم سالم)
  • چکاوک پنجه کوتاه
  • چکاوک هيوم
  • چکاوک طوقی
  • چکاوک هندی
  • چکاوک گندم زار
  • چکاوک بال سفيد
  • چکاوک سياه
  • چکاوک شاخدار
  • چکاوک کاکلی
  • چکاوک درختی
  • چکاوک آسمانی

زيستگاه
بيابانهای سنگلاخ ودامنه های صخره ای کوهستانی را ترجيح می دهد واز بيابانهای ماسه ای باز دوری می جويد.
پراکندگی
بومی وفراوان است. خانواده چکاوک عمدتاً در نيمکره شرقی زندگی می کنند شايد معروفترين چکاوک، چکاوک آسمانی است که در سراسر اروپا ونواحی معتدل آسيا زندگی می کنند. بلنديش به ۱۸ سانتيمتر می رسد. پوشش پشتی رنگ پرهايش قهوه ای تيره*است. چکاوک آسمانی معمولاً لانه اش را روی زمين ميان کشتزارهای باز می سازد. ممکن است در ساختن لانه از علف ، مو ، تکه های پارچه وغيره استفاده نمايد. چکاوک آسمانی بواسطهٔ آوازه خوان هنگام پرواز شهرت دارد. مردم اغلب آواز آنها را هنگام پرواز می شنوند.
چکاوک هدهد
چَکاوَک هُدهُد (نام علمی: Alaemon alaudipes) پرنده ای دانه خوار و حشره خوار با منقاری بلند و خميده، دشتی و بومی، مخصوصاً در مناطق نيمه بيابانی که مملو از درختچه است و تلماسها، و احياناً در تل ماسهای ساحلی، و دره های کوهستانی و مناطق باز و سنگلاخی ديده می شود. پرنده چکاوک هدهد اندکی از چکاوک بزرگ تر است. اين پرنده در فصل های مختلف در دشت و صحرای کشور قطر زياد ديده می شود. عموماً پرنده ای بومی است و تقريباً در ساير مناطق شبه جزيره عربستان وجود دارد.
مشخصات پرنده چکاوک هدهد
طول تقريبی پرندهٔ چکاوک هدهد ۲۰ سانتيمتری است با بدنی نسبتاً لاغر، سطح پشتی چکاوک هدهد به رنگ خاکی مايل به خرمايی با لکه های سياه، باکناره های سياه که شهپرهای آن رفته رفته از وسط به کنار کوتاهتر است . در کنار گردنش لکه ای مرکب از رگه های سفيد وسياه تو هم است. قسمت زير بدنش مايل به سفيد و پر زير دمش به رنگ سياه است . منقاری دراز وکمی خميده، وطول منقارش ۴ سانتيمتر می باشد. بالهايش مانند بالهای هدهد مخطط سياه وسفيده و پاهايش بلند است. از منقارش برای حفر در زمين برای ايجاد لانه، وکسب غذا استفاده می کند.
پرنده نر
پرنده نر آوازی کشيده مانند صدای (نای) از خود صادر می کند به هدف اينکه توجه پرنده ماده به خود جلب کند. در ارتفاع ۲۰ متری پرواز می کند، هنگام پرواز با بالهای باز و کشيده اش حرکاتی آکروباتيک ايجاد می کند وبه سرعت از بالای به سوی زمين می آيد، بالهايش هنگام پرواز به ۴۱ سانتيمتر می رسد. در تلماسه ها بيشتر دويدن به پرواز ترجيح می دهد. پاهای بلندش به وی کمک می کند که شکمش به ريگ گرم صحرا نخورد، چون اين پرنده در تلماسه می دود، وباز می ايستد اطراف خودش نگاه می کند، و دوباره به دويدن ادامه می دهد.
موسم تخم گذاری موسم تخم گذاری و جفت گيری پرنده «چکاوک هدهد » معمولاً از اواخر فصل بهار و اعتدال بهاری آغاز می شود و تا اواخر پائيز ادامه دارد. پرنده ماده از ۲ تا ۳ تخم می گذارد، مدت يک هفته روی تخمها می خوابد سپس جوجه ها از تخم بيرون می آيند. تا مدت ۴ روز توانايی بينايی ندارند. اگر احساس خطر کرد، ويا عابری به لانه اش نزديک شد، از لانه بيرون می جهد برای حفاظت از لانه و جوجه ها وبه مسافت کوتاهی جلو آن شخص عابر می دود و توجه عابر به خود جلب می کند، و با اين صورت آن را از لانه دور می سازد