دریاچه خلنو


نام انگلیسی: Kholeno Lake نام فارسی : دریاچه خلنو


دریاچه خلنو در موقعیت جغرافیایی N360354 E513213 در استان تهران واقع است. دریاچه مرتفع سرد سیر بسیار زیبای موسوم به خلنو که همچون نگین تابناکی در گستره دره بزرگ شمالی هرزه کوهها می درخشد ، از جمله دریاچه های کوهستانی البرز است که برای دستیابی بدان می باید راهپیمایی نسبتا طولانی توام با کوهنوردی انجام پذیرد براستی پس از مدت زمانی نه چندان کوتاه و صعود و عبور از قلب مناطق دیدنی البرز، هنگامی که از این همه راهپیمایی خسته می شوید، دیدار این دریاچه به ما شور و اشتیاق دیگری می بخشد.
دریکی از بهترین زمانهای بازدید از این دریاچه، در اوایل تیر ماه از طریق جاده آسفالته جاجرود به بخش فشم می رسید و سپس وارد جاده دیگری درسمت شرق می شویم که پس از مدت زمان کوتاهی به آبادی سرسبز لالون پایین و بالا می پیوندد.

راهپیمایی خود از مسیری در سمت شرق رودخانه خروشان لالون پی گرفته پس از نیم ساعتی از پل کوچکی عبور می کنید .در سمت غرب رود تا تنگه لالون و از آنجا با گذر چند باره از رودخانه خروشان و پر آب آن، پس از سه ساعت کوهپیمایی به چشمه تلخ آب می رسید و بهتر است استراحت کوتاهی کنید . با پیگیری مسیر، ساعتی بعد، از کنار آبشاری رد می شوید.
با استفاده از مسیری پاکوب به صورت زیگزاگ، شیب تند آن را طی کرده ، سر انجام پس از یک ساعت دیگر بر بلندای گردنه 4000 متری وزوا قرار می گیرید. دور نمای قلل برج خلنو و رشته کوههای البرز از هر سو دیدگان شما را به خود مشغول می کند . سوز سرد ارتفاعات 4000 متری می وزد . هوا صاف و آبی است و قله های سپید پوش در چشم انداز ما قرار دارند. با ادامه مسیر پاکوب به سمت شمال غربی و از روی یال بتدریج ارتفاع گرفته، پس از حدود یک ساعت تغییر مسیر دهید، وارد کاسه بزرگ برفچالی خلنو می شوید و قلل آن را از جنوب به شمال طی کنید، به زیر شیب تند قله اصلی آن می رسید.


باقیمانده راه را پس از سکوت یک و نیم ساعت دیگر طی نموده، با گامهای راسخ و استوار بر بلندترین قله ارتفاعات البرز مرکزی پس از دماوند و آزاد کوه قرار می گیرید.
در زیر آسمان نیلگون، البرز مرکزی با صدها قله کوتاه و بلند در تمام جهات جغرافیایی دیده می شود و حال با نگریستن به دره بزرگ شمالی هرزه کوه در نقطه ای از یال پرشیب آن سایه ابرهای پراکنده را به صورت لکه های کوچک بر روی زمین مشاهده می شود . آری شما اکنون بر فراز تیغه قرار دارید که مشرف به دریاچه خلنو است. دریاچه در حد نهایی وسعت خود و در کاسه ای نسبتا بزرگ در پای یال پر شیبی قرار دارد که به قله هرزه کوه متصل می شود.


هنوز لایه وسیعی از برف درون کاسه را پوشش داده است. کوهپیمایی از دهکده لالون تا فراز خلنو هشت ساعت به طول می انجامد. و با فرو رفتن تدریجی خورشید در پس کوههای مغرب، آماده پایین رفتن از قله خلنو به سمت دریاچه آن بگردید. از روی قله خلنو شیبهای تند سنگلاخی به کف دره پایین می روند که شما یکی از آنها را در سمت غرب انتخاب کرده، فرودی آرام و گام به گام را در پیش بگیرید . با رسیدن بر بالای یک تپه کوچک شیب مابقی را طی کنید، به کف دشت هرزه کوه و پس از ساعتی به کنار دریاچه بسیار زیبا و جذاب خلنو می رسید .
دور تا دور دیاچه پوشیده از نوارهای برفی و در حد فاصل آنها چمنزارهایی است که به تازگی سر از درون برف بر آورده اند.


باد بسیار خنکی بر مرتع می وزد در این ماه از سال هنوز از خیل گوسفندان در این نقطه از دره وارنگرود اثری نیست . محل مناسبی را در سمت غرب دریاچه بیابید، چادر برپا کنید. دریاچه خلنو با آبی بسیار سرد و یخچالی در ارتفاع 3800 متری از ذوب شدن تدریجی برفهای زمستانی تشکیل می شود. بیشترین وسعت این دریاچه در تیر ماه و کمترین وسعت آن در شهریور ماه است.


شناگران در این دریاچه به جز در مرداد ماه و در گرمترین ساعات روز مقدور مقدور نیست . حتی در این ماه نیز شنا کردن در این دریاچه سرد توصیه نمی شود . می توانید یک شبانه روز در آنجا اقامت کنید، وبا گشت زدن در مرتع هرزه کوه از مسیر دره وارنگرود راهی مشخص و پاکوب را در کنار رودخانه پی بگیرید. این راه طولانی پس از یک روز کامل به آبادی وارنگرود و در نهایت به جاده کرج – چالوس منتهی می گردد.
□ راههای دیگر دستیابی به دریاچه : جاده کرج، چالوس، گچسر، جاده آسفالته دیزین و آبادی وارنگرود، طی کردن مسیر پیاده روی از آبادی به مدت 1.5 روز تا دریاچهدرباره خلنو بیشتر بدانیم:دریاچه بسیار زیبا و مرتفع خلنو درمحیط کوچکی از دره یخچالی این قله 4375 متری و در جناح شمالی غربی آن قراردارد.


دریاچه در مرز استان تهران و مازندران و در شمال شرقی و انتها دره بزرگ وارنگرود واقع شده است. آب دریاچه منحصراً توسط برفچال های دیرپای جناح شمالی قلل هرزه کوه و جناح شمال غربی قلل خلنو کوچک وخلنو بزرگ وغرب قله سوزنی اسبی چال تأ مین می گردد.
اگرچه عمق دریاچه که توسط تپه ماهورهای کم ارتفاعی احاط گردیده کم می باشد لیکن در اواخر فصل بهار دراثر ذوب سریع برفچال یاد شده برحجم ووسعت آن تاحدد زیادی اضافه می شود و در اوایل و اواسط تیرماه به حداکثر میزان وسعت خود می رسد. درارتفاع 3800 متری،دریاچه دارای آبی بسیار سرد و یخچال و در معرض باد های غرب وجنوب غربی می باشد.آب دریاچه درزمانی که گوسفنداران فشمی تا این حدبالا می آیند و در اثر استفاده این دامداران به مقدار زیادی گل آلوده می شود و تا اواخر شهریور ماه باقی می ماند. برای دسترسی به این دریاچه کوهستان تنها وبهترین راه ممکن مسیرکرج ـ جاده چالوس ـ گچسرـ جاده دیزن وآبادی وارنگردمی باشد. ده درکنار یک رودخانه بزرگ واقع شده است.

ازآنجا به طور متوسط می توان به مدت یک روز کامل زمان برای دستیابی به دریاچه درنظر گرفت.این راه، زیبا وسرسبز باعبورازیک پل بزرگ درسمت چپ رودخانه وسپس طی مراتع شیر کمر وسوتک به پیچ سکه نور رسیده با گذر از آب در سمت راست رودخانه امتداد می یابد. در ادامه راه مجدداًد زیر قله نوسوم بویدر مسیر از رودخانه عبور می کند تابه مراتع دامداران فشمی برسد.
سپس تا دوآب خلنو در کناره مسیر رودخانه به پیش می رویم. پس از دو آب خلنو در امتداد رودخانه جاری، از کاسه یخچالی شمال خلنو مسیررا ادامه داده و پس ازطی سراشیب و سربالایی های متعددی جناح شمالی را دنبال می کنیم تا به اینکه به لبه دریاچه آن وارد می شویم.آب دریاچه بسیار وسیع وراکداست و هنوز تکه برف های بزرگی درکاسه یخچال به چشم می خورد. قلل خلنو و تیغه های ژاندارک، برج واسبی چال به وضوح در سمت شرق دیده می شوند و در شمال، قلل کمانکوه و سرماهوو یخچال کهنو پدیدار هستند. دریاچه در این ماه ازسال یعنی تیر ماه بسیار سرد می باشد. جویباران متعدد حاصل از ذوب برف ها به داخل دریاچه سرازیر هستند.

اما با غروب آفتاب تابستانی هوا به طور ناگهان به زیر صفر سوقط می کند وآب به سرعت یخ می زند. همچنین باد بسیار سردی درتمام طول شب از کریدُور جنوب به شمال می ورزد وباعث یخ زدن برف های می شود منظره تابش نورماه وقرص کامل آن به همراه تماشای شبح صخره ای هرزه کوه درداخل آب ازجمله دیدارهایی است که به انسان فرصت می دهد تادمی با دریاچه وآسمان تنها باشد.
















منبع:کويرها و بيابان هاي ايران