من به عنوان کسی دارم صحبت می کنم که از پنچ سالگی توی دشت و بیابان می خوابیدم و بیشتر زندگیم توی طبیعت بود .
ما اول باید ریشه مشکل رو ببینیم . مشکل عمده محیط زیست ما تخریب زیستگاه ها وشکار غیر قانونی بوده که همه این مشکلات رو سازمان بوق باید حل می کرده وقتی سازمان بوق مجوز تفنگ بده ولی مجوز شکار نده طبیعتا بیشتر افرادی که تفنگ دارند رو به شکار غیرقانونی می اورند .در ایران بزرگترین کل جهان زندگی می کرد با طول شاخ 152 سانتی متر ولی به علت شکار بی رویه و فشار بر روی گونه جانوری کل حالا بهترین کل های ایران با سن 12 سال طول شاخی 125 سانتی متری دارند .ولی در کشوری مانند ترکیه با مجوز دادن درست و مجوز دادن با قیمت های بالا و ترفه های ارزشمند و خرج پول هایی که بابت مجوز گرفته بودند برای زیستگاه های گونه های در خطر انقراض ترکیه مانند اهوی جنوب ترکیه و مارال در بخش های اناتولی باعث شد نسل این گونه ها افزایش یابد
مشکل بعدی ما نبود فرهنگ سازی درباره حیات وحش است شبکه بوق مستند می بخش می کنه ساعت 2 و 1 شب که اغلب کودکان و نوجوانان خواب هستند.
دیگر مشکلی که ما داریم شکارچیان نام اغلب گونه های جانوری ایران را نمی دانند و فقط می زنند !! بعد سوال می کنند .
به نظر من نباید همه ی تقصیر را گردن شکارچیان انداخت بلکه 30% مشکلات محیط زیست ایران است ما هیجوقت به چوب بر های غیر قانونی اشاره نمی کنیم ! یا هیچوقت نمی گیم سازمان بوقققققققق یه کاری کن درست .
من دوستانی داشتم که البوم شکار داشتند که همه 100 برگ بودندو پر ! ولی تونستم با لحنی ارام و نشان دادن زیبایی های خلقت کاری کنم که تفنگش رو بفروشه و دوربین فیلمبرداری و عکس برداری از طبیعت بخره و لذتش رو ببره . پارسا حق نظری