کوه هفت تنان 4018 متر

نام فارسی : کوه هفت تنان


موقعیت جغرافیایی : قله در شمال غربی خط الرأس زردکوه و در جنوب آبادی سرآقا سید قرار دارد.

بررسی توپوگرافی قله : هفت تنان و مخروط ذوزنقه ای قله آن در قسمت شمالی خط الرأس زردکوه و حد فاصل قلل کینو از شمال و ایلوک در جنوب قرا گرفته است. یخچال بزرگ ایلوک در جنوب شرقی ودره رودخانه بازفت در سراسر نواحی غربی آن جاری است. قله توسط شاخک 3862 متری شرقی به یال صخره ای متصل گردیده که تا نزدیک تنگ ایلوک پایین می آید.

مسیر صعود به قله : بخش کوچک چلگرد را پشت سرگذارده وارد جاده خاکی تاسیسات سد کوهرنگ می شویم مناظر، هر لحظه بسیار سریع عوض می شوند. مسیر کم کم ارتفاع می گیرد. توسط وسیله نقلیه خود را به ده شیخ علیخان می رسانیم. آنجا در مقابل خود پانورامای باشکوهی از خط الرأس عظیم زردکوه را می یابیم. شمال آبادی را ارتفاعات کوه تری در بر گرفته اند. مسیر را در پهن دشت آبادی به سوی رودخانه آب سرده که در واقع شاخه شمالی کوهرنگ است به سم ذوزنقه بزگ هفت تنان با لکه برف های جاودانه اش ادامه می دهیم و به رودخانه بزرگ قرار دارد که با پریدن از روی آنها میتوان به آن سوی آب رسید

(1). پهن دشت سرسبز دشت ایلوک منظره ای سحرآمیز دارد. مسیر را به سمت جنوب کمی متمایل شده و از پشت یک تپه کوچک وارد دره یخچالی ایلوک می شویم

(2). این مسیر توأم با اُفت و خیزهای یخچالی، مستقیم به سوی صخره های اصلی و دامنه پرشیب آن به پیش می رود. یال صخره ای قله 3862 متری با قله نوک تیز آن تقریباً در جناح شمالی ما دیده می شود. در انتهای یخچال ایولک قرار داریم و از طریق امتداد یک یال کوتاه در شیب نسبتاً تندی به سوی قله به صعود ادامه می دهیم. بالاخره با پشت سرگذاردن زبانه های یخچالی ایلوک خود را به گردنه حد فاصل قله 3862 متری و نزدیکی شیب اصلی قله هفت تنان می رسانیم

(3). استراحتی کرده و مدتی به تماشای کوه کارکنان و امتدادهای شمالی زردکوه آنجایی که به نظر می رسد دهکده کوچک سرآقاسید باشد می نگریم. جاده ای کوهستانی، شیخ علیخان را به این آبادی بزرگ متصل می سازد. همه جا تا چشم کار می کند منظره متنوع برف و صخره های زرد و طوسی رنگ آهکی و سبز به چشم می خورد.

مسیر را با آرامی و به صورت زیگزاگ ادامه داده و پس از مدت زمان نه چندان کوتاهی بر بلندای هفت تنان می ایستیم. اینجا نظاره گر جلوه های دیگری از طبیعت زردکوه هستیم. رودخانه و جنگل بازفت، قلل مافارون و بلندی های دور دست قله منار و بالاخره در جنوب، قلل سرداران، و زردکوه به وضوح پیداست. در شمال شرقی نیز کوه عظیم کربوش کوه و گوکان را به خوبی می تواناز دو رشته سفید پوش اشترانکوه، قالی کوه تمیز داد.

بهترین زمان برای صعود به قله هفت تنان در اواخر مردادماه می باشد.

وضعیت قله در زمستان : پهن دشت شیخ علیخان تا نزدیکی تنگه ایلوک از حجم برف زیاد و سنگینی برخوردار است. بهترین مسیر صعود زمستانی از طریق مرتفعی است ه به قله 3862 متری متصل می گردد. سایر مسیرها با خطر قطعی ریزش بهمن همراه می باشد.






منبع:کویرها و بیابان های ایران