نمایش نتایج: از 1 به 1 از 1
  1. #1
    کاربر موثر

    محل سکونت
    ....
    نوع حیوان خانگی
    ....
    تاریخ عضویت
    Sep 2013
    شماره عضویت
    14367

    پرورش قرقاول

    پرورش قرقاول

    مقدمه

    پرورش قرقاول در سالهای اخیر در بسیاری از کشورهای جهان به خاطر استفاده از گوشت، رهاسازی در شکارگاهها و بهره برداری به صورت شکار به یک شاخه مهم از پرورش پرندگان تبدیل شده است. با آن که پرورش این پرنده در عمل به دلیل ریزه کاریهایش مشکلاتی را در بردارد اما در مقیاس کوچکتر با توجه به قابلیت استفاده از محیط زیست و نادر بودن نوع وحشی آن ، یکی از سودآورترین پرندگان نسبت به دیگرا پرندگان همطراز از خود است.قرقاول از جمله پرندگان بومی و نادر در ایران است که در مراتع و بوته زارها زندگی می*کند. این پرنده در زبان محلی تورنگ یا تیرنگ نامیده می*شود. قرقاول یکی از زیباترین پرندگان ایران است و به نوعی جز مجموعه تنوع زیستی ایران محسوب می*شود که با تغذیه از دانه*های گیاهی و حشرات می*تواند در حفظ محصولات کشاورزی مفید باشد.



    گونه*های قرقاول در ایران

    قرقاولهای ایران همه از یک گونه*اند ولی با توجه به پراکندگی جغرافیایی و تفاوتهای ظاهری برخی آنها را به ۴ زیر گونه تقسیم می*کنند:


    • قرقاولهای ارسباران و دشت مغان
    • قرقاولهای تالش از آستارا تا چالوس
    • قرقاولهای گلستان از بابل تا گلستان
    • قرقاولهای سرخس و حوالی رودخانه مرزی هریرود


    اهداف تحقیقات قرقاول در ایران

    عمده اهداف پرورش قرقاول در ایران ایجاد پرورشگاههای مناسب و مزارع مادر برای تولید تخمهای نطفه*دار ، رها سازی تعدادی از این پرنده در مکانهایی که نسل این پرنده در حال انقراض است، حفظ ذخائر ژنتیکی کشور ، جذب توریست و شکارچیان به مناطق دیدنی و بکر کشور ، تهیه قرقاول برای باغ وحشها به منظور بازدید عموم می*باشد.

    تفاوت ظاهری جنس نر و ماده

    جنس نر و ماده قرقاول کاملا باهم فرق دارند. آنها معمولا از گونه به گونه دیگر از لحاظ رنگ پر متنوعند. نرهای بالغ پرو بال رنگین و دمی دراز و سر و گردن آنها سبز تیره و براق است. قرقاولهای ماده دارای رنگ پرهای نخودی تیره ، با لکه*های قهوه*ای زیاد و به رنگ محیط اطراف می*باشد. قرقاولهای نر دارای صدایی شبیه به کورکور می*باشند و غالبا به هنگام هیجان و تحریک سرو صدای زیادی در زیستگاه خویش ایجاد می*کنند. نرها ۸۸ سانتیمتر و ماده*ها بین ۵۳ تا ۶۲ سانتیمتر طول دارند. سر این پرنده به رنگ سبز براق و پوست برهنه دور چشمش قرمز روشن است.

    نکات کلیدی در پرورش قرقاول



    جوجه کشی

    جوجه قرقاول یک روزه همانند سایر حیوانات تازه متولد شده به مراقبتهای ویژه و بخصوص دسترسی به غذاهای کافی نیاز دارد. همچنین سالن محل پرورش جوجه*ها باید دراری فضای کافی باشد و در ضمن کاملا تمیز و ضدعفونی شده باشد. هر جوجه قرقاول نیاز به ۰٫۵ فوت مربع فضا دارد. کف سالن باید با خاک اره پوشیده شده باشد و هرگز نباید از کاغذ و مواد نامناسب دیگر برای پوشش بستر استفاده کنیم چرا که جوجه قرقاول در ایستادن روی سطوح صاف ، همواره دچار مشکل می*شود. هر مادر مصنوعی برای حداقل ۲۰۰ الی ۲۵۰ جوجه در نظر گرفته می*شود.
    از آنجایی که معمولا دسترسی به تخم مرغهای نطفه*دار در اواخر بهار و اوایل تابستان امکان پذیر است به منابع حرارتی چندانی برای تولید گرما در سالن احتیاج نمی*باشد. معمولا برای اعمال برنامه*های نوری در سالن از لامپهای مادون قرمز استفاده می*شود. این لامپها باید حاوی پرتوهای نور قرمز رنگ باشد چرا که نور سفید باعث ایجاد مشکلات دگرخواری و کانیبالیسم در سالن پرورش می*شود.
    دانخوریها معمولا بعد از هفته اول باید عموما در مکانهای از سالن تعبیه شوند که نور مادون قرمز مستقیما بر مواد خوراکی نتابد زیرا باعث تخریب ویتامینهای موجود در جیره بخصوص ریبوفلاوین می*شود. دمای مادر مصنوعی در هفته اول باید ۱۰۰ درجه فارنهایت باشد و ۲۴ ساعت قبل از ورود جوجه*های قرقاول به سالن باید دمای مناسب در داخل سالن تامین گردد. نظارت و بازرسی مستمر سالن بخصوص در روزهای اول و دوم ضروری می*باشد و عملکرد لامپهای مادون قرمز سالن باید بررسی شود.
    بعد از هفته اول دمای سالن به تدریج ۵ درجه کاهش می*یابد تا اینکه نهایتا در ۸۵ درجه فارنهایت باقی می*ماند. بعد از گذراندن ۴ هفته پرورش از منابع حرارتی کمتری در سالن استفاده کرد ولی بهر حال توصیه می*شود که در هر زمان برای پیشگیری از وقوع مسائلی مانند لرزیدن قرقاولها و دیگر مسائل پیش بینی شده، آماده راه اندازی سیستمهای حرارتی موجود در سالن بود. در دوره تخمگذاری قرقاولها دمای سالن در حدود ۷۰ الی ۸۰ درجه فارنهایت توصیه می*شود.

    تغذیه

    دسترسی به غذا برای جوجه*های قرقاول از ضروریات انکارناپذیر پرورش می*باشد. جیره*های غذایی پرندگان زینتی و یا بوقلمون توسط چندین شرکت تجاری آمریکایی تولید می*شود که قابل اطمینان و توصیه می*باشد. جیره آغازین باید حاوی ۲۸ الی ۳۰ درصد پروتئین باشد که برای برآورد احتیاجات این پرنده برای رشد سریع و پردرآوری ضروری می*باشد. جیره*های که به شکل کرامبل و خمیری ارائه می*شوند نتایج رضایت بخشی را موجب گردیده*اند. اما باید توجه داشت که جوجه*های قرقاول قادر به مصرف خوراک پلت شده تا سن سه هفتگی نیستند. جیره*های غذایی قرقاول باید حتما حاوی کوکسیدواستات باشد تا از ابتلا به کوکسیدیوز ( میکروارگانیسم های مولد بیماری در طیور وحیوانات میتواند منشا باکتریایی، ویروسی، انگلی یا پارازیتی وحتی قارچی داشته باشند. در این میان کوکسیدیوز جزو بیماری های انگلی تک یاخته ای میباشد و مبارزه با کوکسیدیوزاز مسائل مهم دامپروری ودامپزشکی است ، این بیماری با اسهال وتورم روده در طیور خود را نشان میدهد وبه جز کوکسیدیوز کلیوی غازها، کوکسیدیوز طیور اصولا روده ها را مبتلا میکند ) جلوگیری شود.

    احتیاجات آب

    آب از نیازمندیهای اصلی قرقاولهای جوان محسوب می*شود. خنکی و تمیزی آب باید همواره رعایت شود. ابتدا می*توان از سنگهای رنگین و سنگ مرمر در ظروف آب قرقاولها استفاده کرد تا از خیس شدن آنها در نتیجه ورود به داخل آبخوری جلوگیری کند. محل قرار گرفتن آبخوریها باید دور از خارج از محل نصب مادر مصنوعی باشد. یک قرقاول در حال رشد به ۲ الی ۵ گالن آب نیاز دارد و ۲۰۰ قرقاول در حال رشد بعد از دو هفته اول روزانه به ۵ گالن آب نیاز دارند.

    کانیبالیسم و پرکنی

    قرقاولهای پرورشی تمایل به کانیبالیسم و پرکنی یکدیگر را در دوره رشد دارند. این مسئله معمولا هنگام کمبودهای تغذیه*ای و نبود آب و غذای کافی و دمای مناسب سالن اتفاق می*افتد. ازدحام بیش از حد جوجه*ها معمولا در مواقع استفاده از نور سفید در سالن مشاهده می*شود. وقتی کانیبالیسم شروع می*شود کنترل آن غیر ممکن است و معمولا تمام تلاشیهای مربوط را باید بر روی جنبه*های پیشگیری قضیه باید معطوف کرد.

    اصول بهداشتی سالنهای پرورش قرقاول

    سرکشی مداوم و پیوسته گل پرورشی ، رمز موفقیت یک دوره پرورشی و تضمین کننده سلامتی گله است. به عنوان مثال اگر مشاهده شود که پرندگان در یک جا بیش از حد اذحام نموده*اند و یا به حالت غیر طبیعی ایستاده*اند و یا مشاهده مرگ و میر و تلفات غیر طبیعی در سالن ، مواردی است که ما را در تشخیص به موقع و سبب شناسی وقایع کمک می*کند. باید همواره به خاطر داشت که پیشگیری بیماری بیش از درمان باید مورد توجه قرار گیرد.
    از اصول بهداشتی لازم در سالنهای پرورش قرقاول تمیزی و ضدعفونی سالن و تجهیزات و عاری بودن اقلام غذایی از کپک و قارچهای آلوده کننده می*باشد. قرقاولها اکثرا به بیماریهایی که مرغ دچار می*شود با همان علائم به آن امراض مبتلا می*شوند. از بیشترین بیماریهای رایج بین قرقاولها می*توان به کوکسیدوز ، آلودگهای انگلی ، مسمومیتهای قارچی و بوتولیسم اشاره نمود. که در صورت مشاهده یکی از نشانه*های آلودگی به این بیماریها باید سریعا دامپزشکان و متخصصان مربوط را به کمک طلبید.
    ویرایش توسط sepideh : 19th September 2013 در ساعت 04:40 PM



اطلاعات موضوع

کاربرانی که در حال مشاهده این موضوع هستند

در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)

مجوز های ارسال و ویرایش

  • شما نمیتوانید موضوع جدیدی ارسال کنید
  • شما امکان ارسال پاسخ را ندارید
  • شما نمیتوانید فایل پیوست کنید.
  • شما نمیتوانید پست های خود را ویرایش کنید
  •  
تبلیغات متنی : کیف لپ تاپ