همانطوری که می دانید عکاسی کاملاً وابسته به نور میباشد. در مطالب قبلی صحبت درباره این بود که چگونه تنظیم های دوربین خود را شامل سرعت شاتر، اندازه دیافراگم، حساسیت، عمق میدان و... را انتخاب کنیم تا بتوانیم عکس های بهتری بگیریم. با این حال، برخی مواقع نور موجود برای عکاسی مناسب نیست. در این حال باید از فلاشها کمک گرفت. فلاش درواقع راهی است برای همراه داشتن نور و روشن کردن صحنه. بسیاری از افراد نمیدانند که چه استفاده هایی از فلاش می توان به عمل آورد که در این مبحث به آن میپردازیم.


به خاطر داشته باشید شما می توانید در هر موقعیتی از نور فلاش استفاده کنید؛ حتی در هوای آزاد وقتی که آفتاب به روشنی میتابد، نور فلاش به عنوان نور فرعی برای از بین بردن سایه های ناخوشایند مثل سایه های زیر ابرو و بینی به کار میرود.

البته قدرت نور فلاشها محدود است و با فاصله موضوع تا فلاش نسبت معکوس دارد؛ یعنی هرچه فاصله عکسبرداری بیشتر شود، شدت نور فلاش تا موضوع کمتر میشود و برای جبران این نقیصه باید دیافراگم لنز را بازتر کنید یا ISO دوربین خود را بالاتر ببرید.

هر فلاش دارای یک عدد راهنما «Guide Number»*است که در روی بدنه آن یا در کاتالوگ آن ذکر شده است که از تقسیم آن بر فاصله عکسبرداری عدد دیافراگم به دست می آید. به عنوان مثال اگر عدد راهنمای فلاش شما 24 باشد و بخواهید از فاصله 3 متری عکس بگیرید، باید دیافراگم دوربین را روی عدد 8 تنظیم کنید. البته این محاسبه تا مادامی که از ISO استفاده میکنید معتبر است. معمولاً طرز کار با فلاشهای معمولی کمی وقتگیر بوده و نیاز به محاسبه دارد به همین دلیل فلاشهای خودکار نیز به بازار عرضه شده است. در این نوع فلاشها از یک چشم الکترونیک استفاده میشود که نور لازم برای صحنه عکسبرداری را ارزشیابی کرده و متناسب با آن نور مناسب را از خود ساطع میکند که باعث سرعت عمل در عکاسی میشود.

اگر میخواهید برای دوربین خود فلاش مجزا تهیه کنید، سعی کنید که دارای این مشخصات باشد:

اولاً دارای چند درجه اتوماتیک باشد، ثانیاً قدرت نور دستی «manual» فلاش قابل تغییر باشد و بتوان آن را به صورت نصف، یک چهارم و یا یک هشتم تقلیل داد، ثالثاً فلاش قابلیت چرخش به بالا و اطراف را داشته باشد.

در هنگام عکاسی با فلاش به نکات زیر توجه داشته باشید:

1- در هنگام استفاده از فلاش سرعت پلک دوربین باید روی درجه مخصوص فلاش تنظیم شود که در اکثر دوربینها سرعت یک شصتم ثانیه است، در غیر این صورت عکسهای گرفته شده به صورت سیاه درخواهند آمد.

2- درصورتی که فالش دوربین شما قابلیت چرخش به اطراف و بالا را داشته باشد برای برطرف کردن سایه میتوانید فلاش را به سقف تابانده و درنتیجه سایه ها بر روی زمین افتاده و از کادر عکس خارج میشوند، ضمن اینکه نور غیرمستقیم فلاش نوری نرم و بدون سایه است. البته به علت جذب نور فلاش توسط سقف نحوه محاسبه فاصله عکسبرداری برای تنظیم دیافراگم برابر خواهد بود با: 5/1×فاصله سقف تا سوژه + فاصله فلاش تا سقف

3- درصورتی که نور فلاش از زیر به موضوع بتابد، باعث ایجاد جلوه های ترسناک خواهد شد. در فیلم های ترسناک اغلب از این نوع نورپردازی برای صحنه های موردنظر استفاده میشود.

4- درصورتی که نور فلاش از بالا به سوژه بتابد، حالت طبیعی تری پیدا میکند، زیرا ما عادت کرده ایم که مردم را درحالی که نور از بالا به آنها میتابد رؤیت کنیم. نور خورشید و نور لایه های سقفی منازل از آن جمله اند.

5- همیشه استفاده از دو فلاش به طور همزمان بهتر از یکی است، برای اینکه دو فلاش به طور همزمان عمل کنند؛ میتوانید از چشمهای الکترونیک همزمان کننده که دارای قیمت ارزانی است و به زیر فلاش نصب می شوند. استفاده کنید.
بهتر است در این مواقع از تابش دو نور فلاش مثلثی ترتیب دهید که سوژه در رأس آن قرار داشته باشد.

6- تاریک بودن محیط عکاسی باعث باز شدن مردمک چشم شده و در لحظه روشن شدن فلاش باعث انعکاس نور قرمز از شبکیه چشم شده که موجب قرمزی چشم خواهد شد. برای جلوگیری از بروز این مسئله اولاً سعی کنید در محیط روشن عکاسی کنید، ثانیاً چنانچه شخص در لحظه عکاسی به طور مستقیم به دوربین نگاه نکند یا اینکه فاصله فلاش عکاسی را از لنز دوربین افزایش دهیم. احتمال بروز لکه قرمز کاهش می یابد.

در فلاشهای جدید درجه ای به این منظور درنظر گرفته شده که با فعال کردن آن قبل از گرفتن عکس، فلاش به طور خودکار چند بار نور از خود ساطع میکند تا مردمک چشم به آن عادت کرده و مانع از قرمزشدن چشم شود.



با تاباندن فلاش به سقف می توان از ایجاد سایه بر روی زمینه عکس جلو گیری نمود

با استفاده از فلش در زیر نور خورشید می توان از به وجود آمدن سایه های نا خوشایند زیر ابرو وبینی جلو گیری کرد