سرعت یا قدرت هر لنز عبارت است از حداکثر توانایی لنز برای عبور دادن نور که درحقیقت بزرگترین درجه دیافراگم یک لنز محسوب میشود و اندازه آن روی دهانه خارجی لنز درج میشود. هرچقدر این روزنه بزرگتر باشد



توانایی لنز برای عکسبرداری در جاهای کم نور افزایش مییابد و لنز را به اصطلاح «سریعتر» می نامند. از لحاظ قوانین فیزیکی هرچقدر دیافراگم لنز بازتر باشد امکان تأثیر خطاهای رایج در عدسیها مثل کجراهی و اعوجاج بیشتر میشود و باعث افت تصویر خواهد شد. به همین دلیل و برای جلوگیری از این موضوع برای طراحی لنزهای سریع محاسبات بسیار پیچیده ای انجام میشود و این لنزها بسیار گرانقیمت هستند.اما نکته ای که باید بدانید این است که

درواقع تمامی لنزها بهترین کیفیت اپتیکی خود را با دیافراگم های میانی مثل F:8 یا F:5.6 ارائه میدهند و دیافراگمهای بازتر از F:4 زمانی باید مورد استفاده قرار گیرند که عکاس راه حل دیگری برای جبران کمبود نور نداشته باشد.

روزنه های دیافراگم طبق استاندارد جهانی به ترتیب زیر درجه بندی شده است:

1 – 1,4 – 2 – 2,8- 4 – 5,6 – 8 – 11- 16 – 22 – 32 – 45 -….

هرکدام از این روزنه ها را یک درجه دیافراگم «FSTOP» می نامند و ترتیب درجه های دیافراگم به صورت تصاعدی است، یعنی مقدار نو عبوری از دیافراگم 5.6 دوبرابر دیافراگم 8 و نصف دیافراگم 4 است.

اعداد مربوط به درجه های مختلف دیافراگم «عدد F» از تقسیم فاصله کانونی لنز به قطر روزنه دیافراگم به دست آمده اند، به عنوان مثال اگر یک لنز 50 میلیمتری را عملاً بررسی کنیم، خواهیم دید که در دیافراگم 4، 1 قطر روزنه آن حدود 36 میلیمتر ( 1.4=35÷50) و در دیافراگم 4 قطر روزنه آن میلیمتر (4=2÷125 ) است پس همانطوری که مشخص شد هرچه عدد درجه دیافراگم بزرگتر شود، روزنه آن کوچکتر میشود و درنتیجه نور کمتری را از خود عبور میدهد و نکته آخر این که درجه های روزنه مختلف دیافراگم برای تمام لنزها یکسان و یکنواخت است، مثلاً دیافراگم 2 در یک لنز 50 میلیمتری ( 2=25÷50) همان مقدار نور را از خود عبور میدهد که یک لنز تله80میلیمتری(2=40÷80) و علت آن این است که در لنز 80 میلیمتری افزایش قطر روزنه بالا رفتن فاصله کانون لنز را جبران میکند و درنتیجه مقدار نور عبوری در هر درجه مشخص از دیافراگم در هر دو لنز برابر است.



تمامی لنزها بهترین کیفیت اپتیکی خود را با دیافراگم های میانی مثل F:8 یا F:5.6 ارائه میدهند