توت فرنگی





توت فرنگی میوه مغذی است.

سرشار از ویتامینها و املاح. میگویند از تصلب شرائین جلوگیری میکند.

برای رفع نقرس و سنگ های مثانه موثر است. اشتهاآور است و ادرار را زیاد میکند و دم کرده برگ آن را به مادرانی که به کودکان خود شیر میدهند، توصیه میکنند.

تانن موجود در توت فرنگی به آن خاصیت مسهلی بخشیده است و در درمان یبوست موثر است.

اگر توت فرنگی را له کنید و در آب بریزید، نوشابه ای به دست می آید که برای درمان تب هایی که با بیماریهای التهابی همراه می باشد، بسیار مفید است.

خون ساز است و سرشار از کلسیم، فسفر، منیزم، پتاسیم و مقداری آهن و هیدرات 2 کربن بوده و در بدن تولید انرژی کرده و خستگی را برطرف میکند.

ویتامینهای A، B و C هم به وفور در آن یافت میشوند.


کاشت توت فرنگی

توت فرنگی با روشی موسوم به «رانر» زیاد میشود.
یعنی بوته های جــدید را که ریشه دار باشند در محل مورد نظرتان میکارید.
در نتیجه امکان بیمار بودن بوته ها زیاد است. دقت کنید که بوته بیمار را نخرید.
لکه برگی، سفیدک پودری، پوسیدگی سیاه ریشه جزو مهمترین بیماری های توت فرنگی است که نشانه های بارزی هم دارند. مثلا لکه های روی برگ و سفیدک های روی ساقه و برگ.

بهتر است در هر گلدان تنها یک بوته بکارید مگر اینکه از گلدانهای مستطیلی شکل دراز استفاده کنید که بتوانید بین هر دو بوته 40 سانتیمتر فاصله بگذارید.

هر جایی که گرما و خورشید مناسب داشته باشد، برای قرار دادن گلدان توت فرنگی شما خوب است.
توت فرنگی ها به دنبال مکانی مناسب و معتدل برای زندگی سه تا چهار ساله خودشان هستند.
پس آن را از آنها دریغ نکنید. توت فرنگی ها دوست ندارند تابستانهای بسیار گرم و خشک را تحمل کنند.

درجه حرارت مناسب برای پرورش توت فرنگی بین 15 تا 25 درجه سانتی گراد است.
البته توت فرنگی سرما را هم تحمل میکند و در برابر آن نیمه مقاوم است.
در زمستان اگر روی بوته های توت فرنگی تان را بپوشانید تا دمای 18- درجه سانتیگراد را تحمل میکنند.

برای کود گلدان تان بهتر است از ترکیبی از کودهای کمپوست مخصوص باغ، برگ یا زباله های سبز بازیافت شده استفاده کنید و تا عمق 15 سانتیمتری خاک گلدان تان (از بالا) را با آن بپوشانید.
بوته ها به خوبی درون خاک جای دهید و مطمئن شوید که جوانه برگها همتراز با خاک است.

معمولا پرورش توت فرنگی، به ویژه وقتی جنس بوته های آن مرغوب باشد، بسیار آسان است.
در ابتدا تنها کافی است علف های هرز را از خاک خارج کنید، اما وقتی میوه ها شروع کردند به در آمدن، حواستان به حشرات و آفتها هم باشد.

مهمترین نکته در پرورش توت فرنگی این است که خاک گلدان آن را مرطوب نگه دارید. البته باید حواستان هم باشد که به طور ناگهانی حجم زیادی از آب را پای گلدان نریزید.

اگر گلدان تان را روی بالکن قرار میدهید، وقتی میوه ها در آمدند، پیش از اینکه رنگی به خود بگیرند، روی آنها را با پلاستیک بپوشانید.
این کار آنها را از گزند پرنده ها در امان نگه میدارد.

هر وقت توت فرنگی تان دورتادورش قرمز شد، یک روز به آن وقت بدهید و آن وقت آن را بچینید.
این فرصت یک روزه آنها را شیرین تر، آبدارتر و خوش عطرتر میکند.

وقتی زمان باردهی بوته ها تمام شد، باز هم حواستان باید به بوته باشد.
شاخه های زائد را بزنید و تنها برگهای کوچک را باقی بگذارید.
از لخت شدن بوته تان نترسید. برگها دوباره رشد خواهند کرد.
خاک گلدان را تقویت کنید.
برای تقویت خاک می توانید از همین برگهای خود بوته که جدا کرده اید یا کودهای کمپوستی استفاده کنید.










منبع:همشهری آنلاین