شاهین
پرنده ای از راسته ی شکاریان روزانه از تیره بازها است. شاهین جزو شکاریان بسیار جسور و با شهامت است، و با وجود آنکه از قوش کوچک*تر است ولی بعلت جسارتی که دارد گاهی عموماً به عقاب وقوش حمله می*کند. در حدود ۴۰ گونه از این پرنده شناخته شده است که با نامهای گوناگون زیستگاهشان در سراسر کره زمین پراکنده است. شاهین عموماً آشیانه خود را در کوهستانهای بلند و دور افتاده و در غارهای مشرف به پرتگاه*ها و صخره*ها بلند می*سازد ولابلای صخره*های کوهستانی تخم گذاری می*کند. گونه*های مختلف این پرنده در کوه*های ایران فراوان است. شاهین را صیادان جهت شکار تربیت می*کنند. زیستگاه این پرنده در کوهستانهای بلند و دور افتاده، و آشیانه خود را در غارها مشرف به پرتگاه*ها و صخره*ها بلند می*سازد.

نمای ظاهری



شاهین دارای قرنیه*ای سیاه رنگ و پرهایی زرد رنگ است که به خاکستری می*گراید، و زیر گلو وزیر شکمش قهوه*ای و دارای خالهای تیره است. نر این پرنده قدری کوچک*تر از ماده است

ریشه تاریخی



شاهین در پارسی یعنی «شاهانه»، مانند آهنین که ریشه*اش از آهن می*آید. شکار کردن با شاهین با آنکه تاریخ اش به دوره پادشاهی آشور می*رسد، بدون شک در دوره ساسانی ورزش شاهان بوده زیرا در دوره گسترش یافت. شکار با شاهین پس از آن به اروپا گسترش پیدا کرد. نام شاهین می*تواند از شکار کردن شاه با پرنده شکاری ریشه گرفته باشد.
شاهین روزگاری در سراسر دنیا می*زیست. اما امروزه به شدت کمیاب شده ودر بعضی جاها دیده می*شود. احتمالاً معدودی از پرندگان می*توانند تندتر از شاهین*ها پرواز نمایند. گاه سرعتش هنگام شکار به ۲۹۰ کیلومتر در ساعت می*رسد. طول آن به ۴۶ سانتیمتر می*رسد. بالهای گسترده*اش به ۱۰۹ سانتیمتر می*رسد. شاهین*ها به پرندگان به اندازه خود وگاه بزرگ*تر از خود نیز حمله می*کنند، بسیاری از پرندگان را می*کشند. در فرهنگ معین آمده است که برخی خلبانان از حمله شاهین به هواپیما گزارش کرده*اند و این نشان دهنده جسارت شگفت این پرنده است.

منبع:ویکی پدیا