تشنج در پرندگان و طوطی سانان

Rick Axelson, DVM

تشنج واکنشی شایع در پرندگان می باشد و اغلب در طوطی آمازون، طوطی خاکستری آفریقایی، باجریگار، قناری، فنچ و مرغ عشق مشاهده می شود.

هر گونه اختلال در مغز که خود به خود باعث تخلیه الکتریکی در سیستم عصبی شود منجر به تشنج خواهد شد. این تخلیه الکتریکی باعث انواع واکنش های غیر ارادی در بدن و یا تغییرات در رفتار می شود.



عوامل تشنج

اغلب ما نمی دانیم که دقیقا چه چیز باعث تشنج میشود . برخی از اختلالات اولیه که ممکن است منجر به تشنج شود تومورها، عفونتها (باکتریایی، کلامیدوفیلا، ویروسی و یا قارچی)، گرما زدگی و یا ضربه (در اثر سوانحی که در هنگام پرواز رخ می دهد ) هستند. اختلالات ثانویه عبارتند از: مشکلات باروری، بیماریهای متابولیک، کمبودهای تغذیه ای و یا عدم تعادل ها و مسمومیت ها .

تشنج بدون علت آشکار، بیماری صرع یا تشنج ایدیوپاتیک نامیده می شود.

مراحل تشنج

یک تشنج شامل 3 بخش است . فاز اولیه اورا نامیده می شودکه پرنده ممکن است یک دوره رفتار تغییر یافته را طی کند. به این بخش زودگذر تشنج ، هشدار یا خبر نیز میگویند . مرحله دوم به نام ایکتوس یک دوره سردرگمی، همراه با ناتوانی در هماهنگی حرکات ماهیچه ها است. پرنده ادراک و هوشیاری خود را از دست داده و به پایین قفس سقوط میکند. اغلب بدن سفت می شود و پرنده حرکات تند و شدید خواهد داشت . پرنده ممکن است مدفوع کرده و صدایی از خود ایجاد کند. این مرحله معمولا 5 تا 20 ثانیه طول می کشد، اگر شما پیش از این هرگز شاهد این حالت نبوده اید ، می تواند وحشت آور و طولانی تر به نظر برسد. فاز سوم تشنج به نام فاز " پست ایکتال" چند دقیقه تا چند ساعت طول می کشد و پرنده به مقدار متغیری خستگی، خواب آلودگی، گیجی، سردرگمی، اضطراب یا بی قراری از خود نشان خواهد داد.

فاصله بین یک حمله تا حمله بعدی تشنج را مرحله اینتر ایکتال می نامند.

چه کاری باید انجام دهیم

هنگامی که یک پرنده به تشنج دچار شود ، برای کمک به تشخیص علت زمینه ای بروز تشنج باید فورا توسط دامپزشک معاینه شود. و در عین حال باید پرنده را در قفسی قرار داد که زیر آن، با ملافه های نرم پوشیده شده باشد، برای به حداقل رساندن جراحات چوب نشیمن، اسباب بازی و تاب هایی موجود در قفس را باید خارج کرد و ظروف آب و غذا باید در مکانی قرار بگیرند که به راحتی در دسترس باشند.

دامپزشک چه کاری انجام خواهد داد

یک دامپزشک آشنا با پرندگان با تاریخچه کامل سابقه بیماری ، وزن و معاینه فیزیکی شروع خواهد کرد. غذایی و مکمل های مورد استفاده را مورد ارزیابی قرار میدهد و احتمال هر گونه کمبود (مانندکمبود کلسیم) و آلودگی بررسی خواهد کرد.

تعدادی از آزمایشات هستند که می تواند برای تعیین ماهیت مشکل پرنده شما به دامپزشک کمک کند. هر آزمایش بخشی از قطعات یک پازل را حل خواهد کرد و اغلب برای تشخیص درست، چندین آزمایش باید انجام شود.

آزمایش CBCیا شمارش کامل گویچه های خون در حجم معین برای اطلاعات مهمی در مورد عفونت، کم آبی بدن، سموم و کم خونی مورد نیاز است.

آزمایش شیمیایی خون به منظور کمک به شناسایی سیستمی است که تحت تاثیر یک بیماری قرار گرفته است.



عوامل عفونی خاص ممکن است با استفاده از آزمایش سرولوژی و DNA مورد بررسی قرار گیرند.

رادیوگرافی ( اشعه ایکس ) ممکن است برای بررسی استخوانها، اندازه و موقعیت اندام های داخلی و کشف مواد خارجی مانند سرب و روی مورد استفاده قرار گیرد.

آزمایش های دیگری که ممکن است توصیه شوند عبارتند از EEG (الکتروانسفالوگرام)، MRI (تصویربرداری با رزونانس مغناطیسی) و سی تی اسکن (توموگرافی کامپیوتری).

درمان تشنج

در ابتدا، ممکن است برخی از داروها برای جلوگیری از تشنج تجویز شود و سپس بر اساس یافته های حاصل از آزمون های انجام شده و تشخیص ، درمان های اختصاصی اجرا خواهد شد. نوع و مدت درمان بسته به نوع مشکل خاص متفاوت بوده و ممکن است شامل درمان بیماری های زمینه ای، تغییر در غذایی، ارائه مکمل های تغذیه ای، و احتمالا بستری شدن در بیمارستان برای درمان حمایتی (مایعات و ویتامین ها) به علاوه تجویز آنتی بیوتیک ها، داروهای ضد ویروسی و یا ضدانگل خواهد بود. گاهی اوقات این بیماری درمانی نداشته و تنها باید برای بهبود کیفیت زندگی مدیریت و پشتیبانی شود.

دامپزشک پرندگان بهترین روش درمانی را برای پرنده شما توصیه خواهد کرد.

ترجمه : سپیده

منبع :
پارسی پت