قورباغه ها برای استفاده از مثانه به عنوان ذخیره آب در زمان خشکی معروفند، اما مثانه آن ها قابلیت منحصر به فرد دیگری هم دارد: بلعیدن اشیای خارجی و بیرون انداختن آن ها، بدون این که به بدن آسیبی برسد.
قورباغه هایی که در مناطق خشک و صحرایی زندگی می کنند، روشی انحصاری برای ذخیره آب در مواقع خشکی دارند: مثانه! آن ها معروفند به این که مقادیر زیادی آب را درون مثانه خود ذخیره می کنند تا بتوانند تا بارندگی بعدی یا پیدا کردن آب دوام بیاورند. اما به نظر می رسد این تنها قابلیت ویژه مثانه قورباغه ها نیست.
محققین دانشگاه چارلز داروین واقع در منطقه شمالی، متوجه شده اند که قورباغه ها به روشی خاص، خود را از شر اشیای خارجی خلاص می کنند. آن ها در بدن قورباغه های درختی و وزغ هایی که به وزغ عصا معروف هستند، ناقل های رادیویی کار گذاشتند. اما تنها بعد از ۹ روز متوجه شدند که قورباغه های درختی ناقل های رادیویی را به طرز اسرارآمیزی به طور کل از بدن خود خارج کرده اند و وزغ های عصا هم ناقل رادیویی را به درون مثانه خود فرستاده اند.
این که یک قورباغه ۸ سانتیمتری بتواند یک ناقل ۲ سانتیمتری را که درون بدنش قرار گرفته راهی مثانه اش کند، محققین را متعجب ساخته است. یکی از محققین می نویسد: «اولش که می خواستیم ناقل ها را درون بدن قورباغه ها بگذاریم، فکر می کردیم چه عمل وحشتناکی، اما وقتی دیدیم چه اتفاقی افتاد، فقط به این فکر می کردیم که این واقعا متفاوت است».
بررسی های بیشتر نشان می دهد که با ورود جسم خارجی، بافت مثانه گسترش می یابد و اطراف آن را احاطه می کند. در نهایت هم مانند یک بسته بندی، جسم خارجی را به درون مثانه می کشاند.
اما چرا قورباغه ها باید اصلا چنین قابلیتی داشته باشند؟ شاید چون آن ها حشرات را زنده می خورند و ممکن است حشره به بافت های درونی بدنشان آسیب برساند. یا شاید چون قورباغه ها جهنده هستد و در هر پرش ممکن است با زمین برخورد کنند و اشیای خارجی از پوست نازکشان عبور کند و به درون بدنشان برود. یافتن جواب دقیق این سوال، نیاز به مطالعات بیشتری دارد.

منبع :آلامتو