نکاتی درباره کلاه مناسب کوهنوردی

یك ضرب المثل قدیمی می‏گوید: "اگر پاهایتان سرد است، یك کلاه به سرخود بگذارید."

بدون کلاه، سرانسان مانند یك رادیاتور عمل می‏کند که بخش زیادی از گرمای بدن از آن خارج می‏شود. زمانی که بدن سرد می شود، سیستم داخلی بدن انتقال خون به دستها و پاها را کاهش می‏دهد و آن را برای گرم نگهداشتن نقاط حساس و مهم (از جمله سر) حفظ می‏کند. زمانی که کلاه بر سر خود می‏گذارید، این اثر بر عكس می شود.

کوهنوردان معمولاً چند نوع کلاه مختلف با خود دارند. همراه داشتن چند کلاه باعث می‏شود که بتوان سریع خود را با تغییرات حرارت تطبیق داد. جهت جلوگیری از بدشانسی و برده شدن کلاه توسط باد به قعر دره ‏ها سعی کنید که آن را با ریسمانی به لباس خود گره بزنید و یا بدوزید.

کلاه‏ های عایق و گرم معمولاً از جنس پشم، پولی پروپیلن و یا پولار هستند. کلاه‏ های توفان که تمام گردن و سر را می‏ پوشانند، دارای کارکردهای چند جانبه هستند و می‏ توان در سرمای زیاد آﻧﻬا را به شكل کامل استفاده کرد و زمانی که هوا گرم‏تر میشود با تاکردن و بالا زدن ان، تهویه بهتری برای قسمت یقه و گردن ایجاد کرد.

سعی کنید که دو کلاه با خودتان داشته باشید. یك کلاه اضافی مانند یك زیرپوش اضافی، حرارت بیشتری تولید می‏کند و وزن آن هم زیاد نیست.

جنس بعضی از کلاه‏ های ضدباران از پارچه ضد آب- تنفسی است که باعث تهویه بیشتر می‏شود. کلاه ‏های آفتاب‏گیر مدور با لبه‏ های عریض باعث ایجاد سایه روی گردن و گوش‏ ها می‏شوند و بین صعودکنندگان محبوبیت زیادی دارند. یك کلاه نقاب‏دار دارای بند هم می ‏تواند برای این منظور به کار رود که نقاب آن باعث ایجاد سایه روی چشم‏ ها می شود و شیشه‏ های عینك را از برف و باران محافظت می کند. بنابراین استفاده از کلاه در کوهنوردی چه در تابستان و چه در زمستان لازم است.

منبع:
aradclub.ir