معبد آسمان (Temple of Heaven) کاملترین و بزرگترین مجموعه از آثار معماری کشور چین است.

معبد آسمان که قربانگاه کشور
چین
به حساب می*آید، در جنوب شهر ممنوعه در
پکن
قرار دارد و مساحت آن 4 برابر
شهر ممنوعه
است.
پادشاهان سلسله*های مینگ و چینگ هر سال در این معبد که از جمله معابد تاریخی متعلق به آئین تائو است مراسم باشکوهی برای آسمان و برکت محصولات فراوان بر پا می*کرده*اند.
شاه در چین فرزند آسمان نامیده می*شده و با این هویت کشور را حکمفرمایی می*کرده است، لذا برگزاری مراسم قربانی آسمان در اختیار پادشاه بوده است.

در محوطه بسیار وسیع حدود 100000 درخت وجود دارد و معبد در وسط این محوطه قرار دارد. امپراطور 3 بار در سال در اولین روز بهار، در طولانی*ترین شب سال و روز تولدش برای نیایش و درخواست برکت کشاورزی به این معبد می*آمده و دعا می*کرده است. این معبد اولین معبدی است که در پکن ساخته شده و کل بنای آن از چوب است و طبق معمول تمامی معابد چینی هیچ میخی در ساختش به کار نرفته است.
جنوبی*ترین دیوار معبد آسمان 4 گوشه؛ نشانه زمین و شمالی*ترین ضلع دیوار نیم دایره نشانه آسمان است. این طراحی از ایده باستانی چین درباره آسمان گرد و زمین 4 گوشه سر چشمه گرفته است. معبد آسمان به معبد داخلی و خارجی تقسیم می*شود و 2 دیوار گرد اطراف آن را فرا گرفته است.

ساختمان*های اصلی در یک خط از جنوب تا شما معبد داخلی قرار گرفته است و شامل یوان چیو؛ خوان چون یو و سالن چی نیان می باشد.
یوان چیو یک سکوی سنگی دارای 3 طبقه است؛ قطعات سنگ*های پله*ای و نرده*ها همگی با عدد 9 در 9 نصب شده است. عدد 9 در چین نماد آسمان*ها است.

سالن چی نیان با شکوه*ترین ساختمان معبد آسمان است و ارتفاع آن 38 متر و قطر آن 32 متر است و بر پایه سنگی دوار قرار دارد. پادشاهان هر سال در این سالن مراسم برکت محصولات فراوان را برگزار می*کردند.
معبد آسمان نه تنها در تاریخ معماری چین دارای جایگاه مهمی است، بلکه میراث گرانبهای هنری معماری جهان نیز محسوب می*شود.
یونسکو
در سال 1998، معبد آسمان را با شماره 881 در فهرست میراث جهانی به ثبت رساند.