نخل ماداگاسکار





نخل ماداگاسکار انواع مختلفی دارد که نوع 'Ramosum' متداولترین آن در دنیای علاقمندان به گلها و گیاهان میباشد. این نمونه ساقه ای سبز-خاکستری دارد و اندازه تیغها در گیاهان بالغ به حدود 6 سانتیمتر نیز میرسد. برگهای باریک و بلند آن در انتهای ساقه ها قرار گرفتند اند. گیاه معمولا یک ساقه مستقیم دارد و به ندرت چند ساقه خواهد داشت.اما گاهی به دلیل شرایط رشد و یا مسن بودن ساقه اشکال جالبی از ساقه بوجود میآید. ارتفاع ساقه این گیاه در شرایط طبیعی رشد و در موطن این گیاه به حدود 6 متر نیز میتواند برسد اما ارتفاع آن به عنوان گیاهی گلدانی و تحت شرایط محیطی مناسب حداکثر به 1.8 متر خواهد رسید و به دلیل پراکنده شدن برگها در قسمت بالا حداکثر به 120-90 سانتیمتر فضا را اشغال خواهد کرد. این گیاه میتواند در اواخر زمستان و یا اوایل بهار گل دهد و رنگ گلهای آن سفید و یا تقریبا سفید رنگ است.



نگهداری:



آبیاری: نخل مادگاسکار به خشکی مقاومت خوبی دارد و اگر زیاد آبیاری شود احتمال شیوع بیماری پوسیدگی ریشه بسیار افزایش مییابد. البته خشکی کشیدن بیش از اندازه گیاه نیز موجب کم حجم شدن ساقه گیاه ، چروکیده شدن برگها و ریزش آنان خواهد شد. بهترین زمان آبیاری هنگامی است که سطح خاک گلدان خشک شده باشد. با توجه به این نکات می توان گفت که تقریبا هر 10-7 روز این گیاه به آبیاری نیاز دارد. در طی زمستان نیز میتوان از فواصل آبیاری را بیشتر کرد و تنها در حدی خاک را آبیاری کرد که از خشکی کامل آن جلوگیری شود. برخی پرورش دهندگان اعتقاد دارند که استفاده از آب مقطر یا آب تصفیه شده به رشد و کیفیت بهتر این گیاه کمک میکند. در طی فصل رشد میتوان روزانه 4-3 بار از غبارپاشی برگسار برای افزایش میزان رطوبت آنان استفاده کرد.



نور: اگر به نیازهای نوری این گیاه توجه شود ، رشد آن از سرعت خوبی برخوردار خواهد بود. نخل مادگاسکار به نور فراوانی نیاز دارد و نور مستقیم آفتاب را حداقل به مدت 6 ساعت دوست دارد. اگر امکان تابش نور مستقیم آفتاب بر روی آن وجود ندارد در مکانی همانند نزدیکی یک پنجره که کاملا روشن و پر نور است آنرا قرار دهید.



دما: اگرچه به گفته برخی از پرورش دهندگان برخی از نمونه های این گیاه تا حدودی دمای زیر صفر را نیز تحمل میکند اما بهتر است به طور کل از چنین شرایطی دور نگهداشته شود و دمای محیط نگهداری به زیر 10 درجه سانتیگراد نیاید. زیرا سرمای هوا منجر به پژمردگی ، سیاه شدن و ریزش برگهای این گیاه و پوسیدگی نرم انتهای ساقهها خواهد شد.اگر قصد انتقال این گیاه به بیرون از محیط خانه را دارید تا زمانی که دمای هوای بیرون به حدود21 درجه برسد صبر کنید و سپس گیاه را به بیرون منتقل کنید تا از سرمازدگی شبانه در امان بماند اما به طور کل دمای 15 الی 29 درجه قابل قبول و 23-20 درجه برای آن بهترین است.



خاک: بستر کاشت باید از زهکشی بسیار خوب برخوردار باشد و اب اضافی ناشی از آبیاری به سرعت از بستر باید خارج شود. در غیر اینصورت احتمال شیوع بیماری پوسیدگی ریشه وجود دارد. بهتر است که در قسمت کف گلدان ابتدا به ضخامت 5-3 سانیتمتر از سنگریزه درشت استفاده کرد تا به زهکش کمک شود . از جمله مخلوطهای مناسب کاشت میتوان به یک قسمت پیت موس+ یک قسمت خاک لوم(یا خاک باکیفیت باغچه ) + دو قسمت شن اشاره کرد. در طی سال دو مرتبه یکی در اوایل بهار و دیگری در اوایل تابستان می توان از کودهای مخصوص گیاهان آپارتمانی البته با نصف غلظت استفاده کرد. کوددهی بیش از این مقدار میتواند موجب افزایش عناصر بستر کاشت و در نتیجه سوختگی نوک و حاشیه برگها و در نهایت از بین روفتن آنان شود که این عارضه ابتدا در برگهای مسن اتفاق میافتد. تعویض گلدان این گیاه تقریبا هر دو یا سه سال یکبار انجام میشود. حتی اگر در طی این مدت، گیاه رشد چندانی نداشته باشد بعد از گذشت سه سال نیز شاید لازم به تعویض گلدان نباشد و یا همچنین اگر گیاه شما بسیار سریع رشد میکند می توان به شکل سالانه و در اواخر زمستان و اوایل بهار گلدان آنان را عوض کرد.

تکثیر: از طریق بذر میتوان این گیاه را تکثیر کرد. اما باید گذاشت تا میوه ها بر روی گیاه برسند و خشک شوند و ترک بردارند که در حدود اواخر تابستان تا اواخر پاییز است. سپس میتوان آنان را شکافت و از بذرها استفاده کرد. بذرها را نمی توان انبار کرد زیرا از قدرت جوانه زنی آنان بسیار کاسته میشود بنابراین بلافاصله بعد از جمع آوری باید آنان را کاشت. مرطوب نگهداشتن بذرها به مدت 24 ساعت به جوانه زنی آنان کمک میکند. بستر کاشت بذرها را میتوان تنها از شن در نظر گرفت و عمق کاشت در حدود 0.5 سانتیمتر مناسب است. دمای محیط 26 – 21 درجه مناسب است و نور آفتاب نیز به دلیل گرم کردن بستر کاشت به جوانه زنی کمک میکند. البته اگر مشاهده کردید که بستر کاشت بسیار سریع رطوبت خود را از دست میدهد میتوانید ظرف محتوی بذرها را به مکانی روشن اما به دور از نور مستقیم آفتاب منتقل کنید. مدت زمان بین کاشت بذر تا جوانه زنی با توجه به تازه و یا کهنه بودن بذر و همچنین شرایط مناسب محیطی از 3 هفته تا 6 ماه طول میکشد.


نکته:
توجه داشته باشید که گاهی مواقع در طی فصل رکود (اواخر پاییز و در طی زمستان)، گیاه تعدادی از برگهای خود را از دست خواهد داد. البته برخی از شرایط نامساعد محیطی (همانند سرد بودن هوا و یا پوسیدن ریشه) نیز موجب ریزش برگها آن خواهند شد بنابراین با نزدیک شدن به فصل رکود و استراحت این گیاه اگر سایر شرایط محیطی مناسب است، از دست دادن تعدادی از برگها امری عادی میباشد. اگر تمامی شرایط محیطی برای رشد این گیاه مناسب باشد در طی سال در حدود 30 سانتیمتر به طول آن افزوده میشود. از جمله نشانه های شرایط مناسب ایده آل این گیاه شکلگیری جوانه های گل است.
تمامی قسمتهای این گیاه در صورت خورده شدن سمی است و مشکلاتی را ایجاد خواهد کرد.همچنین در زمان حمل و نقل و بخصوص تعویض گلدان، مراقب تیغهای گیاه باشید و با پوشیدن دستکش کلفت، دستان خود را محافظت کنید. همچنین میتوانید با پیچاندن ساقه خاردار آن در یک روزنامه یا یک حوله میزان حفاظت از دستان خود را افزایش دهید.









منبع:redwoodbam.com