سه بخش از اين گزارش تصويري را ديديم و امروز آخرين بخش آن را مي*بينيم. اين تصاوير بهترين عکس*هاي فضايي سال گذشته ميلادي را به انتخاب سايت نشنال جئوگرافيک است که با هم مرور مي*کنيم.


پنکه برخوردي: در اين عکس که توسط مدارگرد شناسايي مريخ گرفته شده است، رسوبي به شکل پنکه نماي زيبايي به کف يکي از دهانه*هاي برخوردي مريخ بخشيده است. اين پنکه باستاني بسيار شبيه به دلتاهاي امروزي بر روي زمين است. دلتا زماني شکل مي*گيرد که آب موجود در يک آبراهه به درون توده بزرگ*تري از آب جاري مي*شود. در اثر پخش شدن آب، سرعت آن کاهش مي*يابد و رسوباتي که توسط آن حمل مي*شوند ته*نشين شده و الگوهايي همانند اين ساختار پنکه*مانند ايجاد مي*کنند.
دليل انتخاب عکس: «جزئيات فراوان موجود در اين عکس به اندازه*اي است که مي*تواند تمام روز ما را به خود مشغول کند.»


گهواره ستاره*اي: اين عکس که توسط تلسکوپ VTL رصدخانه جنوبي اروپا (ESO) واقع در شيلي منتشر شده است، دقيق*ترين و با جزئيات*ترين تصوير فروسرخي است که از سحابي شاه*تخته تهيه شده است. اين زايشگاه پر هياهوي ستاره*اي در فاصله 7500 سال نوري از زمين قرار دارد، و خانه چند تن از روشن*ترين و پرجرم*ترين ستارگان شناخته شده جهان است.
تشعشعات ستارگان داغ و جوان درون اين ناحيه باعث درخشش تابناک سحابي در نور مرئي مي*شود. اما نگاه فروسرخ جديد مي*تواند نقاب غبار کيهاني را از روي اين سحابي بردارد، و صدها هزار ستاره کم*نورار را که پيش از اين ناديدني بودند آشکار کند.
دليل انتخاب عکس: «اين عکس از يک سحابي واقعي با رنگ*هاي درخشان و جذاب خود، از بسياري از نقاشي*هاي زميني مهيج*تر و چشم*نوازتر است.»


سفر خداحافظي: شاتل اينديور، آخرين عضو ناوگان پنج*تايي شاتل*ها بود که رسما بازنشسته شد و آخرين سفر هوايي خود را انجام داد تا عازم موزه علوم کاليفرنيا در لس*آنجلس شود. اينديور جوان*ترين عضو خانواده شاتل*ها بود، که پس از انفجار شاتل فضايي کلمبيا در سال 1986 / 1365 ساخته شد.
اغلب ماموريت*هاي اينديور انتقال محموله*ها به ايستگاه فضايي بين*المللي بود، اما مشهورترين پرواز آن نخستين ماموريت تعمير تلسکوپ فضايي هابل بود. در مجموع، اينديور 25 بار به فضا پرواز کرد و حدود 4700 بار به دور زمين گشت.
دليل انتخاب عکس: «عکس*هاي زيادي از بازنشستگي شاتل*هاي فضايي وجود دارد، اما تعداد کمي از آنها همانند اين نگاه را به خود خيره مي*کنند.»


مزارع ستاره: تونک تزل، اين عکس چشم*نواز را در يک عصر ماه مرداد در پارک ملي اولداگ ترکيه ثبت کرده است. وي قصد داشت تا پس از تماشاي ماه و سيارات شامگاهي، به تماشاي شهاب باران برساوشي بنشيند. اما نتيجه کار، اين عکس از ستارگان بي*شمار راه *شيري بود که بر فراز دره*اي از نور مصنوعي بشر در اهتزاز بودند.
مارک کوکولا، اخترشناس رصدخانه سلطنتي لندن درباره اين عکس مي*گويد: «ما در يکي از بازوان کهکشان راه شيري زندگي مي*کنيم. بنابراين زماني*که به درون ضخامت کهکشان خود خيره مي*شويم، نواري از ميدان*هاي ستاره*اي متراکم را مي*بينيم که در آسمان حلقه زده*اند. ناحيه مرکزي کهکشان در بر دارنده يک برآمدگي عظيم از ستارگان پير است، لذا وقتي که در اين جهت نگاه مي*کنيم راه شيري باد کرده و ضخيم*تر ديده مي*شود.»
دليل انتخاب عکس: «اين عکس علاوه بر کهکشان راه شيري، نمايي از يک پيش*زمينه اجباري را نيز به تصوير مي*کشد. همچنين نشانگر مشکل بزرگ آلودگي نوري است که اخترشناسان با آن مواجه هستند.»


زحل طوفاني: در اين تصوير که توسط فضاپيماي کاسيني ناسا و از فاصله 400 هزار کيلومتري گرفته شده است، گردابي از ابرهاي طوفاني در اطراف قطب شمال زحل در حال چرخش ديده مي*شود. دوربين*هاي کاسيني پيش از اين توانسته بودند الگويي چرخه*مانند را در قطب زحل تنها در طول موج فروسرخ آشکار کنند؛ چرا که قطب شمال زحل طي زمستان طولاني سياره در تاريکي قرار دارد. زماني*که زحل به آرامي دور خورشيد مي*گردد، بالاخره نور شروع به تابيدن به قطب شمال اين سياره مي*کند.
دليل انتخاب عکس: «اين تصوير قدرت عظيم طوفان را به خوبي به شما منتقل مي*کند. تصور کنيد که تجربه اين طوفان بر روي زمين چه حسي مي*تواند داشته باشد!»
خبرآنلاین