هیچی تو دنیا عادلانه پخش نمیشه یکی مثل من سالها حسرت داشتن یه اسبو داره یکی اونور دنیا بخاطر علوفه داره میکشه
هیچی تو دنیا عادلانه پخش نمیشه یکی مثل من سالها حسرت داشتن یه اسبو داره یکی اونور دنیا بخاطر علوفه داره میکشه
عذرخواهی می کنم ولی من از زندگی خصوصی شما با خبر نیستم که بدونم تو زمینه ی اسب و سوارکاری چقدر اطلاعات دارید .
شما اونقدر با قاطعیت صحبت کردید و به نظرتون این خبر بی پایه و اساس اومد ، که فرمودید با چند تا سوال ساده می شه به دروغ بودن این خبر پی برد. من فکر کردم شاید تو زمینه ی پرورش اسب اطلاعاتی دارید که اینقدر با اطمینان صحبت می کنید. و از نظر شما فکر و نظر ما بقیه کاربرا بچگانه است.
دلم هم نمی خواد اطلاعات خودم رو به رخ کسی بکشم. منم خیلی دانا نیستم . اما به خاطر علاقه ی خاصی که به اسب ها دارم کتاب و مجلات ایرانی و خارجی رو مطالعه می کنم . حتی بیشتر از رشته ی تحصیلی خودم در این زمینه مطالعه دارم
اما چقدر خوب می شه که همگی در مورد نظراتی که می دیم خوب مطالعه کرده باشیم.
من ایران را به شما گفتم چون از همه کشور های موجود در جهان در این مورد سهل گیر تره.
اگر کشور خارجی باشه که دیگه بد تر
اسبی که بالا ازش اسم برده شده اسبی پرتغالی هستش . که به اسب جنگ معروفه. و تو مسابقات گاو بازی اسپانیا تا این اواخر ازش استفاده می شد. اسبیه که شاید گاهی در مسابقات درساژ ازش استفاده می شد.
اما امروزه نژاد های جدید اصلاح شده ای وجود دارند که خیلی عملکرد بهتری نسبت به این اسب ها دارند. در نتیجه زیاد به درد کسی نمی خورن. و عملا در مسابقات ازش استفاده نمی شه . فقط تو اصطبل ها می شه اونا رو پیدا کرد.
اسب ها بر اساس وزنی که دارن به علوفه و غذا نیاز دارن . یه اسب بالغ به طور معمول برای فراهم شدن احتیاجات اصلیش حدود 2/5 درصد وزن زنده بدن به غذا نیاز داره. غذای اسب هم فقط علوفه و جو نیست. شامل خیلی موارد می شه که اون زمان می تونیم اسم یک غذای کامل رو روی اون بزاریم.
با وضعیت اقتصادی موجود در کل جهان نگهداری یک اسب واقعا مشکل هستش . حالا تو هر جای دنیا که می خواد باشه . هیچ فرقی نمی کنه.
هر اسبی تو هر مزرعه ی پرورش اسبی باید علامت گذاری بشه. در گذشته داغ می زدن . اما امروزه با رنگ های مخصوصی این علامت گذاری انجام می شه .
به جز اون، اسب ها اغلب دارای میکرو چیپ ( میکروچیپ یک تراشه ی کوچک الکترونیکیه که زیر پوست حیوان کار گذاشته می شه ) هستند که کلا پرونده ی پزشکی اون ها رو از روی همین میکروچیپ ها بررسی می کنن. به وسیله ی این میکروچیپ ها به راحتی شناخته می شن .
حالا شما فکر کنید یه پرورش دهنده ی اروپایی بیاد اسبش رو رها بکنه توی طبیعت. مسلما یا مردم عادی اون اسب رو می بینن یا پلیس گشت. اسب اونقدر کوچیک نیست که دیده نشه. تا جدوگاهش حدودا 160 قد داره . اسب اخلاق و عادتی هم برای پنهان شدن نداره پس به راحتی دیده می شه
خبر داده می شه تا اون اسب رو بگیرن . از سازمان های مربوطه میان اسب رو می گیرن . بررسی می کنن تا متوجه بشن اسب متعلق به چه کسی هستش .
فقط کافیه متوجه بشن که متعلق به کدوم مزرعه ی پرورش اسب هستش . خودتون فکر می کنید با اون مزرعه و صاحب مزرعه چه برخوردی می شه ؟؟ بهنرین حالتش یه جریمه ی سنگینه . ( اگر اون مزرعه بسته نشه!!! )
شما مثال می زنید که کشور های دیگه برای سگ های ولگردشون خیلی ارزش قائل می شن ؟ همین اواخر خبر های پناهگاه حیواناتی در ایالات متحده اومد که به علت بالا بودن تعداد حیوانات روزانه حدود 100 تا حیوان رو به اصطلاح می خوابونن . حیواناتی که در سلامت کامل هستند. هیچ مشکلی ندارن . اما چون کسی نیست اون ها رو به سرپرستی بگیره . و مسئولین هم نمی تونن غذا و هزینه ی نگهداریشون رو بیش از این پرداخت کنند به خاطر همین با یه تزریق ساده راحتشون می کنند. اگر به نظر شما این بخشی از حق و حقوق اون سگ های ولگرد هستش ، که خوب من دیگه حرف دیگه ای ندارم .
همه ی این مواردی که خدمتتون گفتم دارای منبع هستش . می تونید جست و جو کنید تا از صحتشون اطمینان پیدا کنید.
بیش از این دلیلی نمی بینم به این بحث ادامه بدم.
ویرایش توسط hsoonheb : 20th December 2012 در ساعت 12:03 PM
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)