بر خلاف داشتن مغزهای کوچکتر از سر سوزن، گونه مورچه ها از سیستم پیشرفته ارسال پیشاهنگ برای جست وجوی سکونت گاه های جدید بهره می برند.

پیشاهنگ ها از بازرسی مکان مزبور به کلونی گزارش می دهند و سپس تمامی گروه برای اتخاذ تصمیم رای می دهد.به گفته استفان سی پرات و ناکائو ساساکی از دانشگاه آریزونا، مورچه ها نیز همانند زنبور عسل دارای مغزهای کوچکی هستند اما عصب های این عضو در مجموع، قدرت پردازش بالا را برای حشره فراهم می کنند.

به نقل از ایسنا، مورچه های حاضر در پژوهش جدید از گونه Temnothorax rugatulus بودند و طول آن ها به اندازه یک دهم اینچ بود. این حشرات در بین صخره های واقع در جنگل های غرب آمریکا و بخشهایی از اروپا زیست میکنند.آنها در مناطقی زندگی میکنند که در آن پتانسیل تعداد لانه ها بسیار بالاست.

هر مورچه قادر به اتخاذ تصمیم به تنهایی نیست؛ زیرا هر یک از آنها به تنهایی مسؤول یک لانه به شمار نمیآید، بنابراین وظایف بین اعضای کلونی تقسیم میشود.بر اساس پژوهشهای آزمایشگاهی تیم علمی، این مورچه ها در ابتدا یک پیشاهنگ را برای بررسی مکانهای مورد نظر جهت ساخت لانه میفرستند.

این پیشاهنگ اندازه ورودی لانه و میزان بزرگی روزنه ها را بررسی میکند.در صورتی که این مکان مورد تایید وی باشد به کلونی بازمیگردد و پیغام "به دنبال من بیایید" را به آنها ابلاغ میکند. سپس پیشاهنگی دیگر به مفهومی موسوم به «دویدن متناوب» ملحق میشود و به همراه مورچه اول به مشاهده مکان مزبور میرود.در صورتی که این مکان مقبول مورچه دوم نیز واقع شود، این حشره به کلونی بازگشته و فرایند پیشاهنگ قبلی را تکرار میکند و مورچه دیگری را با خود همراه میکند.

در نهایت در صورتی که تعداد کافی مورچه مکان تعیین شده را بپذیرند، گروه به توافق رسیده و سکونتگاه جدید را انتخاب میکنند.پیشاهنگها در این فرایند ملکه را نیز با خود به دیدار از این مکان مطلوب میبرند.به ادعای دانشمندان دانشگاه شفیلد، زنبورها نیز دارای سیستم مشابهی هستند

منبع:زیست نیوز