در مبحث زمين شناسى محيط زيست کنش و واکنش انسان با محيط زمينشناسى بررسى میشود. زمينشناسى محيط زيست علمى است که مورد قبول عامه واقع شده است.



زمين شناسى محيط زيست در واقع يک موضوع جديد نيست و بطور کلى باسه شاخه از علوم زمين بيشتر در ارتباط است، ژئومورفولوژى، زمينشناسى اقتصادى و زمينشناسى مهندسي.


با اطلاع از زمينشناسى محيط زيست میتوان نيازها ، نحوه اداره محيط زيست ومديريت در امور زيست را بهتر فهميد. در زمينشناسى محيط زيست فقط مناطق روستايى و طبيعت اطراف ما بررسى نمیشود، بلکه محيط زيستهاى شهرى و منابع آلوده کننده آنها نيز مورد تحقيق و کاوش قرار ميگيرد.

از سال 2000 ميلادى حدود 5/3 ميليارد نفر از مردم جهان (50 درصد مردم جهان) در مناطق شهرى زندگى مى کنند که فقط 1 درصد مساحت زمين را شامل میشود. در اين وضعيت است که کنش و واکنش انسان و محيط زيست زمينشناسى بيشترين شدت را خواهد يافت و زمينشناسى محيط زيست بصورت عملى بيشترين کاربرد را پيدا میکند. رشد شهرها وجود منابع آب، کانىها و سنگها را ايجاب میکند و مواد باطله و زبالههاى زيادى را باعث میشود که همين آسيبپذيرى انسان به مخاطرات طبيعى را بالا میبرد و اين بايد در مديريت مورد توجه قرار گيرد. در اين درس چنين مطالبى بررسى میشود.


زمينشناسى محيط زيست يک موضوع کاربردي است و زمينشناسان محيط زيستى يک نقش اصلى و مهم در مديريت مرتبط با زمينشناسى محيط زيست دارند.



کنش و واکنش (تقابل) انسان و محيط زمينشناسى که محيط زمينشناسى نه تنها شامل سنگها رسوبات، خاک و سيالات است بلکه سطح زمين يعنى شکل سطح زمين و عوامل تغيير دهنده آنرا نيز در بر میگيرد. محيط زيست منابع لازم براى زندگى بشر را تأمين میکند و اصل حيات بر آن استوار است.

آب، کانیهاى صنعتى، مواد اوليه ساختمانى و سوخت ما از آن تهيه میشود. با توجه به شرايط محيط زيست است که موقعيت شهرها و راههاى حمل و نقل براى ما تعيين میشود. با اين علم تأثير زبالههاى ايجاد شده توسط خودمان قابل پيشبينى است. هر چند مواد اوليه و پارامترهاى لازم براى زندگى ما از محيط زيست زمينشناسى است اما بسيارى از مخاطرات مانند آتشفشانى، زلزله و سيل نيز در همين محيط زيست زمينشناسى ايجاد میشوند.


ممکن است که زمينشناسى محيط زيست را زير مجموعه هاى از علم محيط زيست در نظر گرفت. علمى که رابطه انسان و تمام محيط اطراف او را مطالعه میکند که شامل مشکلهاى زمينشناسى، جوى و زيستى است. علوم محيط زيستى پاياترين دانستنیهاى ما در مورد زمين است.

علم محيط زيست مبانى علمى خاصى را به ما میدهد که با آنها میتوان بيشترين موفقيتها را براى بشر در محيط زندگى او ايجاد کرد در حاليکه کمترين زيان و خسارت بر او وارد شود. بنابراين زمينشناسى بطوريکه توسعه آنها صورت پذيرد را براى ما روشن میکند و میتواند از وارد شدن خسارت به منابع طبيعى و محيط زيست جلوگيرى نمايد.

منبع:سازمان زمین شناسی و اکتشافات معدن کشور