تشنج صرعی ایدیوپاتیک در خرگوش



خرگوش نیز مانند انسان می تواند از ابتلا به صرع رنج ببرد. این شرایط زمانی رخ میدهد که سلول های عصبی خاصی در مغز به نقطه "تحریک پذیری بیش از حد "می رسند این اتفاق، به نوبه خود می تواند با حملاتی منجر به حرکت غیر ارادی در بدن یا عملکرد خرگوش شود. در طول این دوره از فعالیت هیجانی مغز شما باید بسیار با احتیاط با خرگوش رفتار کنید زیرا تشنج می تواند منجر به آسیب های مغزی شود.


علایم و انواع :

علائم و نشانه های تشنج به علت آن بستگی دارد. تشنج می تواند به علت یک حمله صرعی و یا غیر صرعی ناشی از ناهنجاری های ژنتیکی و یا وجود ضایعات در مغز رخ دهد. صرف نظر از نوع تشنج ، برخی از نشانه های نسبتا شایع صرع عبارتند از:

1 . غلتیدن بدن و علایمی از پریشانی و زجر کشیدن

2 . تکان دادن دست ها و یا اندام ها

3 . گیجی و اغتشاش ذهنی

4 . کوری

5 . کج شدن سر

6 . شل شدن و از دست دادن تون عضلانی

7 . مایع یا چرک غلیظ، سفید و خامه ای شکل در گوش

8 . غش کردن (هرچند که این حالت در خرگوش بسیار نادر است)

علل:

نژاد خاصی از خرگوش نسبت به سایر نژادها بیشتر در معرض ابتلا به تشنج قرار دارد. به عنوان مثال، احتمال بیشتری وجود دارد که نژاد کوتوله دچار سرکوب سیستم ایمنی بدن شود و در نتیجه با ابتلا به عفونت انسفالیتوزون کانی کولی در معرض تشنج قرار بگیرد .احتمال وقوع صرع یا تشنج در خرگوش های سفید چشم آبی و خرگوش گوش افتاده نیز بیشتر است.

علل دیگر تشنج عبارتند از:

1 . علل متابولیک از جمله قند خون پایین

2 . مسمومیت از جمله قرار گرفتن در معرض فلزات سنگین و سایر مواد شیمیایی

3 . بیماری های قلبی عروقی

4 . ارثی

5 . ضربه به سر که منجر به صدمه ی مغزی شود

6 . علت های ساختاری مانند ضایعات مغزی، عفونت های باکتریایی یا عفونت های انگلی (به عنوان مثال توکسوپلاسموز)

تشخیص:

با تست های آزمایشگاهی ضایعات ساختاری مغز شناسایی می شود و قرار گرفتن در معرض سموم تشنج زا مورد بررسی قرار می گیرد .دامپزشک همچنین برای کمک به شناسایی بیماری های چند سیستمی و یا عفونت که می توانند باعث تشنج شوند، آزمایش خون و همچنین برای خارج کردن هر گونه ضایعات، تومورها یا التهاب سیستم عصبی مرکزی تصویربرداری مانند ام آر آی (mri) یا سی تی اسکن انجام می دهد.

درمان :

برخی از خرگوش ها که به تشنج دچار می شوند، نیاز به نظارت مستمر دارند. در موارد حاد، برای کمک به تسکین حملات و جلوگیری از آسیب دائمی مغزی ، خرگوش باید در بیمارستان بستری شود.

یک دامپزشک اغلب ممکن است داروهای بنزودیازپین تجویز نماید که می تواند باعث کاهش سرعت فعالیت تشنج شود. تجویز آنتی بیوتیک ها برای کاهش تشنج در بیماران مبتلا به آنسفالیت یا آبسه ممکن است نیاز باشد. در موارد تهدید کننده ، استفاده از داروهای استروئیدی فقط و فقط تحت نظارت دامپزشک ممکن است مورد نیاز باشد .

مدیریت شرایط :

دامپزشک ممکن است پیشنهاد کند که سابقه فعالیت های تشنجی خرگوش خود را یادداشت کرده و به او در ساخت یک برنامه درمانی مناسب و روزمره کمک کنید .

ترجمه : سپیده

منبع : www . parsipet.ir