موش ورامین

نام علمی : Nesokia indicaنام انگلیسی: Short-tailed Nesokiaنام فارسی: موش ورامین
مشخصات: جثه بزرگ، پوزه کوتاه و گرد، سر کوچک، دندانهای پیشین قوی و پهن، گوشها نسبتاً کوتاه و گرد، دم برهنه و کوتاهتر از طول سر و تنه است. دست و پا کوتاهند و انگشتان به ناخنهای بلند و بیرنگ ختم میشوند. موها کوتاهند، جنس آنها متفاوت در برخی نرم و در برخی خشن است. رنگ موهای پشت زرد متمایل به قهوهای یا خاکستری متمایل به قهوهای با سایهای قرمز، و رنگ شکم خاکستری تا سفید است، حد واسط رنگ پشت و شکم مشخص نیست.به تازگی گونه جدیدی از این جنس به نام (N. Bunnii) در تالابها و رودخانههای عراق مجاور مرزهای خوزستان مشاهده شده است که میتواند در ایران به خصوص در هورالعظیم نیز وجود داشته باشد. اندازههای این حیوان بزرگتر از موش ورامین، و وزنش نیز از 500 گرم میکند.اندازهها: طول سر و تنه 150 تا 270 میلیمتر، دم 90 تا 150 میلیمتر، پا 30 تا 45 میلیمتر، وزن 130 تا 180 گرم.زیستگاه: در اکثر زیستگاههای ایران اعم از جنگلی، کوهستانی، بیابانی، استپی و تالابی زندگی میکند، اراضی کشاورزی آبی و اطراف کانالهای آبیاری و مناطق مرطوب را ترجیح میدهد.پراکندگی: در اکثر مناطق کشور پراکندگی دارد.پراکنش جهانی: برای اولین بار در بنگلادش مشاهده شده است ولی در حال حاضر در اکثر نقاط جهان پراکندگی دارد.عادات: شبگرد است، گاهی در روز نیز دیده میشود. معمولاً زندگی زیرزمینی و اجتماعی دارد. لانه و انبار ذخیره مواد غذایی در عمق 50 تا 75 سانتیمتری از سطح زمین است و به وسیله چند راهروی طولانی که طول هر یک از آنها ممکن است از 20 متر نماید با سطح زمین ارتباط دارد، خاکهای حفارش شده، در اطراف این سوراخها به چشم میخورد، در انبار ذخیره مواد غذایی گاهی م از نیم کیلو غلات مشاهده شده است. موش ورامین در تمام فصول سال فعال است، در روزهای گرم تابستان گاهی درب لانه را مسدود میکند.غذا: از مواد گیاهی نظیر غلات، ریشه، پوست و برگ گیاهان تغذیه میکند. به محصولات کشاورزی از قبیل غلات، و یونجه خسارت میزند ولی بیشترین خسارت را از طریق سوراخ کردن جویها و کانالهای آبیاری وارد میسازد.تولید مثل: درتمام طول سال قادر به تولید مثل است ولی در اکثر مناطق، جفتگیری در اوایل بهار شروع میشود و تا آخر تابستان ادامه دارد. طول دوره آبستنی حدود 17 روز است و یک تا هشت بچه میزاید.