طوطی برزیلی پرندهای کوچک، زیبا و دلنشین از خانواده طوطی سانان است که رنگهای متنوع و زیبای آن دل هر بیننده را شاد نموده و آدمی را به پرورش این نوع طوطی علاقهمند میسازد. خاستگاه این پرنده قاره آفریقا است و در آن جا به صورت گروهی زندگی نموده و معمولاً هر گروه شامل ده تا بیست پرنده میباشد و گاهی اوقات نیز ممکن است که تعداد یک گله از این پرنده به یکصد عدد نیز برسد. این موجودات به عنوان پرندگان خانگی بسیار محبوب هستند و تکثیر آنها نیز به سادگی امکان پذیر است. طول عمر طوطی برزیلی حدود ۱۵ تا ۲۰ سال و برخی نیز معتقدند که این پرنده میتواند تا ۳۰ سال زندگی کند. دشواری تعیین سن پرنده سبب شده است که طول عمر پرندگان وارداتی از خارج را نتوان تعیین کرد. البته این امر در مورد پرورش دهندگانی که طوطی خود را از پرورش دهندگان ایرانی تهیه میکنند صادق نیست چرا که معمولاً این پرورش دهندگان جوجههای خود را پس از استقلال از والدین به بازار عرضه میکنند و سن این نوع جوجه ها معمولاً کم بوده و تعیین سن آنها به راحتی امکان پذیر است، با این وجود بهتر است تولید کنندگان این نوع طوطی بر روی پای جوجه حلقه های فلزی قرار دهند و تاریخ تولد پرنده را روی آن حک کنند که در این صورت میتوان از سن پرنده اطلاع دقیقی به دست آورد و با این کار اعتماد خریدار جلب گردیده و صاحب پرنده اطلاع دقیقی از سن پرنده خود خواهد داشت.




طوطی برزیلی در زبان فارسی نامهای متعددی دارد و برخی به آن «طوطی کوتوله» و برخی به آن « طوطی عشق» و « لاو برد» میگویند. نام انگلیسی این پرنده «Lovebird» و نام آلمانی آن « die Unzertrennlichen» و نام فرانسوی آن « les Inséparables » است. نام علمی این پرنده آگاپورنیس «Agais» است که از دو کلمه لاتینی آگاپین «agapein» به معنی عشق و اورنیس «ornis» به معنی پرنده ترکیب شده است. این پرنده را در زبان عربی «طیورالحب» و در زبان عامیانه به آن«البرکادیلو» گویند.


رده بندی علمی طوطی برزیلی


سلسله حیوانات Animal


شاخه مهره داران Vertebrata


رده پرندگان Aves


راسته طوطی سانان Psittaciformes


خانواده طوطیان Psittacidae


زیر خانواده طوطی Psittacinae


جنس طوطی برزیلی Agais


شکل ظاهری طوطی برزیلی


طوطی برزیلی پرندهای کوچک است که اندازه آن بین ۱۳ تا ۱۷ سانتی متر و وزن آن بین ۴۰ تا ۶۰ گرم است. این نوع طوطی کوچکترین نوع طوطی در جهان بوده و از مشخصات آن ضخامت بدن، کوتاهی دم، تیزی و بزرگی نسبی منقار میباشد. در طبیعت این پرنده به رنگ سبز است، اما گونه اهلی آن رنگهای بسیار متنوعی دارد. برخی از گونههای طوطی برزیلی در اطراف چشم یک حلقه سفید دارند و برخی فاقد این حلقه میباشند. چهار گونه از این پرنده حلقهای سفید رنگ در اطراف چشم خود دارند که این چهار گونه عبارتند از: طوطی برزیلی فیشر، طوطی برزیلی سیاه گونه، طوطی برزیلی نقابدار و طوطی برزیلی لیلیان. پنج گونه باقیمانده که عبارتند از: طوطی برزیلی ماداگاسکار، طوطی برزیل صورت قرمز، طوطی برزیلی صورت هلویی، طوطی برزیلی آبسینیان و طوطی برزیلی سوین درین فاقد حلقه مذکور میباشند. زادگاه این پرنده قاره آفریقا است و از آن جا به سایر نقاط جهان برده شده است. طوطی برزیلی جزو پرندگان زینتی محبوب خانوادهها به شمار میرود و اروپاییان به آن مرغ عشق میگویند و این تسمیه به علت این است که این پرنده به صورت جفت نگهداری شده و تمامی وقت خود را در کنار یکدیگر گذرانده و رابطهای بسیار صمیمی بین نر و ماده وجود دارد و یک جفت معمولاً تا آخر عمر با یکدیگر زندگی کرده و نر و ماده برای ساعتهای طولانی کنار یکدیگر نشسته و بالهای یکدیگر را تمیز و آراسته میکنند.


در طبیعت این پرندگان در گلههای کوچکی زندکی کرده و بر میوه، سبزیجات، گیاهان سبز و بذر گیاهان تغذیه میکنند. «طوطی برزیلی بال سیاه»[۲] علاوه بر مواد فوق بر حشرات و میوه انجیر نیز تغذیه میکند. برخی از پژوهشگران معتقدند که «طوطی برزیلی سیاه طوقی»[۳] بر انجیر محلی خاصی تغذیه میکند و اهلی کردن آن دشوار است، زیرا که امکان تهیه انجیر وحشی مورد نیاز آن مقدور نمی باشد. لذا پرورش این گونه طوطی در سایر مناطق جهان مرسوم و متداول نیست. سایر گونههای طوطی برزیلی به راحتی در سایر کشورها پرورش داده می شوند و از جمله گونههایی که در کشور ما پرورش آنان رایج و متداول است میتوان از طوطی برزیلی فیشر، طوطی برزیلی صورت هلویی و طوطی برزیلی نقابدار نام برد.


تاریخچه پرورش طوطی برزیلی


جانورشناسان معتقدند که زیستگاه اولیه طوطی برزیلی، قاره آفریقا میباشد و از نه گونه شناخته شده این پرنده، هشت گونه آن متعلق به قاره آفریقا و یک گونه آن که «طوطی برزیلی سرخاکستری»[۴] است متعلق به جزیره ماداگاسکار است که یکی از جزایر آفریقا به شمار میرود. تاریخچة اهلی شدن این پرنده مشخص نیست و به نظر میرسد که برای اولین بار توسط بومیان آفریقا اهلی شده باشد. «طوطی برزیلی صورت قرمز» اولین گونه طوطی برزیلی بود که به اروپا وارد شد و در نقاشیهای سده ۱۶ میلادی این پرنده دیده میشود. البته قابل ذکر است که تعدادی از سایر گونههای این پرنده بعد از سال ۱۸۰۰ م شناسایی گردید و به نظر میرسد که ناوگانهای نظامی کشورهای استعماری که برای تهیه برده عازم آفریقا میشدند، در بازگشت سعی میکردند که علاوه بر بردگان، پرندگان و حیوانات شگفت انگیز آفریقایی را به اروپا منتقل نمایند و به نظر میرسد که طوطی برزیلی نیز در این دوره وارد اروپا گردید و چندی نگذشت که به علت زاد و ولد آسان، تعداد آن در اروپا فزونی گرفت. برخی از گونه های این پرنده نظیر: «طوطی برزیلی سیاه گونه» در سال ۱۹۰۸م و گونه «طوطی برزیلی لیلیان» در سال ۱۹۲۶م برای اولین بار به قاره اروپا وارد شدند. از تاریخ ورود این پرنده به ایران اطلاع دقیقی در دست نیست و به نظر می رسد که بیش از چند دهه از ورود آن به ایران نمی گذرد، این پرنده در حال حاضر پرورش دهندگان زیادی در ایران دارد که اقدام به تکثیر آن کرده و از آن جوجه گرفته و جوجه را به بازار فروش عرضه می نمایند. در حال حاضر قیمت یک جفت طوطی برزیلی در بازار فروش بین ۶۰ تا ۸۰ هزار تومان است. در ایران دو گونه «طوطی برزیلی فیشر» و «طوطی برزیلی نقابدار» بیشتر از سایر گونه های طوطی برزیلی پرورش داده میشوند البته گونههای دیگر کم و بیش و با قیمتهای بالاتری قابل تهیه میباشند.


پرورش طوطی برزیلی در خانه


بسیاری از علاقه مندان به پرورش ونگهداری پرندگان زینتی اخیراً به پرورش ونگهداری از طوطی برزیلی روی آورده اند . پرورش این پرندگان زیبا ورنگین باعث شادی وفرح بخشی کودکان می گردد. این پرندگان نیازهای زیادی ندارند وتامین یک قفس مناسب وجا دار وغذای روزانه و رعایت اصول بهداشتی می تواند تمامی خواسته های این پرنده را تامین کند . این پرنده رفتاری بسیار مسالمت آمیز ودوستانه داشته ومعمولاً به صاحب خود آسیبی نمی رساتد.


منبع مورد استفاده : پرورش ، نگهداری وبیماری های طوطی برزیلی ، تالیف دکتر احسان مقدس، انتشارات نیلوبرگ ، تهران ۱۳۸۹٫

منبع : totisanan.com